Produkcja wina w najbardziej wysuniętej na południe strefie Hiszpanii sięga 3000 lat wstecz. Jednak islamscy Maurowie zamieszkiwali tę część kraju od VIII wieku do końca XV wieku, kiedy to prawie nie produkowano wina.

W ciągu stuleci po opuszczeniu Hiszpanii przez Maurów, wina z Andaluzji stały się synonimem wzmocnionych wytrawnych i słodkich ofert wytwarzanych w tak zwanym Sherry Triangle, a także w mniej znanych regionach Montilla-Moriles i Málaga.

Warowny Sherry wina po raz pierwszy zyskały popularność w Wielkiej Brytanii w XVI wieku. Sherry opiera się w dużej mierze na winogronach Palomino, Pedro Ximénez (P.X.) i Moscatel uprawianych na glebach białokredowych zwanych albariza . Wina te są zróżnicowane pod względem stylu, od chrupiącej fino i manzanilli na bazie soli (ta ostatnia produkowana wyłącznie w miejscowości Sanlúcar de Barrameda), po bogatsze butelki amontillado, oloroso i palo cortado. Z dodatkiem suszonego na słońcu P.X. lub Moscatel, producenci Sherry mogą wytwarzać słodkie wzmocnione wina o lepkiej konsystencji i hedonistycznym smaku czekolady, rodzynek i śliwek.

Podczas gdy wzmocnione wina z miast Jerez de la Frontera, Sanlúcar i El Puerto de Santa María błyszczą jako najbardziej znana oferta Andaluzji, miłośnicy sherry nie powinni przeoczyć Montilla-Moriles, małego, wyznaniowego regionu na południe od Kordoby. Rzekomo tu produkowano pierwsze hiszpańskie wina dojrzewające metodą solera. W tej metodzie wina leżakują przez długi czas - często wiele lat - w pojedynczych beczkach. Małe ilości dojrzałego wina są okresowo pobierane z najstarszych beczek do butelkowania i zastępowane młodszymi zapasami. Ten proces został później przyjęty przez producentów Jerezano. Obecnie głównym winogronem w Montilla-Moriles jest P.X.

W Maladze najlepsze wina pochodzą z wytrawnego Moscatel de Alexandria uprawianego na sękatych starych winoroślach na wysokości 3000 stóp, chociaż region produkuje również wina wzmocnione.