Pięć dni przed moim ślubem we wrześniu zeszłego roku wydawało się, że nic nie idzie zgodnie z planem. Mimo że przez całe moje 21-miesięczne zaręczyny upierałem się, że nigdy nie będę tą panną młodą podejmującą krytyczne decyzje w ostatniej chwili, tak właśnie się stało. Chociaż mój ówczesny narzeczony i ja spędziliśmy prawie rok na planowaniu naszego wymarzonego ślubu Paryż , jakimś cudem dotarliśmy do tygodnia bez finalizowania kluczowych szczegółów.

Porady ekspertów dotyczące ulepszania koktajli weselnych

Co najważniejsze, nadal nie wybraliśmy win, które będą podawane w naszej recepcji. Teraz, jako niezwykle szczególny miłośnik wina, pomyślałem, że wybór ofiary na mój ślub będzie zadaniem, które potraktuję bardzo poważnie. Miałem wzniosłe, imponujące wizje próbkowania butelek po butelkach, uważnie rozważając czerwienie i białe, i skrupulatnie parowanie ich z naszym menu wybory. Z pewnością byłbym głęboko zaangażowany w proces podejmowania decyzji i nie zadowoliłbym się niczego gorszego niż to, co najlepsze w moim wielkim dniu. Dobrze?

Ale jak to często bywa, na przeszkodzie stanęło życie. Romantyczne fantazje o powolnym popijaniu win i pilnym rozważaniu ich solidności nigdy się nie spełniły. Zamiast tego zostawiłem to przypadkowi.

Ponieważ do ślubu pozostało zaledwie kilka dni, nasz piękny francuski organizator wysłał miły, ale wyraźnie zirytowany e-mail: „Czy dokonałeś wyboru? Czy mam zapytać hotel, jaka byłaby jego rekomendacja na podstawie wybranego przez Ciebie menu? ”

Jak zaplanować wino na swój ślub

Wiedząc, jak wiele znaczy dla mnie wybór win, mój narzeczony powiedział, że to moja decyzja. Przytłoczony stresem związanym z jedenastą godziną ślubu, ledwo mogłem zebrać energię, by choćby pomyśleć o winie, nie mówiąc już o ostatnim telefonie. „Tak, po prostu pozwolimy im zdecydować” - powiedziałem, kiedy zapisywał naszą odpowiedź.

Nie tak sobie wyobrażałem ten scenariusz. Ale mogę powiedzieć, że wino było doskonałe i nawet bez obsesji mogliśmy podzielić się z naszymi gośćmi naszą pasją. Był czerwony, biały, a szampan (w końcu byliśmy w Paryżu) i były one przepyszną częścią niezapomnianego, szczęśliwego wieczoru, tym bardziej, że nie pogubiliśmy się w szczegółach.