Jest tak wiele kawałków siebie, które zawdzięczam tacie. Był moim bohaterem, moim obrońcą, inspiracją na wielu płaszczyznach. Prowadził życie podróżujące przez swoją pracę i zainspirował mnie do zrobienia tego samego. Prawie tak samo jak sama podróż, uwielbiał pić po drodze. Pamiętam wina, które zwykle przywoził z podróży służbowych bordeaux .

Dźwięk wyrywającego się korka z butelki zawsze będzie mi przypominał mojego tatę, podobnie jak smak każdej garbnikowej czerwieni. Pamiętam, jak pierwszy łyk wina (lub wino , jak to nazywają w jego rodzinnej północnej Francji) z jego szklanki jako małej dziewczynki. Z perspektywy czasu zrobiłem karierę winiarską głównie po to, by mój tata był z tego dumny.

U mojego taty zdiagnozowano rzadką i agresywną postać chłoniaka podczas szczytu pandemii i minął w ciągu 10 dni. Byłem i nadal jestem całkowicie zdruzgotany i w ciągłym szoku. Mój smutek potęguje ogólny stan świata, który otacza bańkę, którą jest moje nowe życie w domu.

Od pierwszego dnia po jego śmierci sięganie po butelkę wina wydawało się naturalne i przez pierwsze kilka dni robiłam to obficie, popijając z kieliszków, które najbardziej mi go przypominały. Chociaż pamiętając o swojej konsumpcji i dobrym samopoczuciu, szukałem komfortu i połączenia w winie.

Otworzyłem i delektowałem się butelkami, którymi, jak wiem, z radością się ze mną podzielił. Użyłem klucza do wina, który mu dałem jako prezent na Boże Narodzenie kilka miesięcy wcześniej. Wciąż miał na nim jego odciski palców.

W traumie jest coś, co aż prosi się o zrównoważenie przez pozory pozytywności lub pozytywnej podszewki. Dla mnie to było w formie pracy nad akredytacją. Od dawna chciałem zdobyć nagrodę Wine & Spirit Education Trust (WSET) na poziomie 2 w dziedzinie win, ale nigdy nie miałem na to czasu - to znaczy zanim świat zwolnił.

Przez następne pięć tygodni uczyłem się, próbowałem i powtarzałem aż do egzaminu wirtualnego, podczas którego czułem najlżejszy dotyk na plecach, gdy siedziałem. Dał mi tak wiele w swoim fizycznym życiu i nadal to robi, wiedząc, że będę popijał za nas oboje.