Gorące włoskie wina: czy 15% abv to nowe 14%?
Nikt nie może zaprzeczyć, że włoskie wino przez ostatnie 15 lat korzystało z szeregu wspaniałych roczników. Gorące, suche lata, które trwają do września i skracają cykl wegetacyjny, zastąpiły, z nielicznymi wyjątkami, takimi jak lata 2013 i 2014, chłodniejsze i bardziej wilgotne zbiory, które nękały większość kraju aż do późnych lat 90.
Przez dziesięciolecia osiągnięcie idealnego dojrzewania winogron było głównym zmartwieniem plantatorów, szczególnie w północnych i środkowych Włoszech. Ale to kiedyś wszechogarniające wyzwanie stało się prawie już passé.
Chociaż jakość we Włoszech jest generalnie wyższa niż kiedykolwiek wcześniej, jest jedno zastrzeżenie: rosnący poziom alkoholu. A zmiana klimatu nie jest jedynym winowajcą.
We wczesnych latach 90., w reakcji na serię katastrofalnych roczników, producenci rozpoczęli gruntowne zmiany praktyk winiarskich, aby zwalczyć niskie i wilgotne temperatury i poprawić ogólną jakość.
Powszechne techniki mające na celu zachęcenie do dojrzewania obejmują sadzenie w większym zagęszczeniu klonami o niskiej wydajności, krótkie przycinanie (odcinanie nadmiaru pędów zimą w celu kontrolowania liczby pąków), zielone zbiory (eliminowanie gron, które nie są idealnie dojrzałe około miesiąca wcześniej zbiorów), całkowicie usuwając liście z łodygi liści i wydłużając czas zwisania.
Sprawdź najnowsze oceny i recenzje włoskiej redaktorki Kerin O’Keefe >>>
Ale połączenie tych praktyk i zmian klimatycznych powoduje wzrost poziomu cukru w winogronach, co z kolei daje wina o wysokim poziomie alkoholu, który można było zobaczyć tylko w butelkach z Nowego Świata oraz w Amarone, winie wytwarzanym z uschniętych winogron.
Moja kolekcja pustych butelek win, które szczególnie mi się podobały, przedstawia wiele Barolos, Barbarescos i Brunellos z lat 80. i 90. z zawartością alkoholu 13,5%. Szereg etykiet z lat 60. i 70. wskazywało na 12,5–13,5% abv. W dzisiejszych czasach rzadko zdarza się, aby najlepsze włoskie czerwienie poniżej 14%, przy czym 14,5% jest bardziej powszechne.
„Jeśli 20 lat temu producenci Montalcino mieli trudności z osiągnięciem 12% alkoholu, teraz prawie nigdy nie możemy utrzymać alkoholu poniżej 14%” - powiedział Donatella Cinelli Colombini, wiodący producent w Montalcino, podczas degustacji prasowej Brunello w 2013 roku.
Chociaż 14% i 14,5% abv było normą zaledwie kilka lat temu, obecnie więcej Brunellos deklaruje 15% (kilka nawet 15,5%) na swoich etykietach. Choć nadal jest mniejszością, jest to narastające zjawisko, które nie jest odizolowane od Montalcino czy Toskanii.
W Barolo szczególnie gorące roczniki, takie jak 2007 i 2009, dają takie same efekty i nie jest już rzadkością obserwowanie białych o 14% obj. Włoskie przepisy dopuszczają pół punktu elastyczności, więc wina z oznaczeniem 15% alkoholu są często bliższe 15,5%, podczas gdy te deklarujące 15,5% prawdopodobnie zbliżają się do 16%.
W rzadkich przypadkach, gdy wino ma wystarczającą bogactwo owoców i świeżą kwasowość, aby utrzymać tak wysoki poziom alkoholu, nie mam wątpliwości. Ale kiedy alkohol jest ewidentny, nadaje winu „ostry” charakter kosztem żywotności i świeżości. Maskuje również aromaty i profile smakowe, dzięki czemu wino ma jednowymiarowy, jednorodny charakter.
Wina zepsute przez zauważalny alkohol nie mają równowagi. Równowaga między bogactwem owoców, strukturą garbnikową i świeżą kwasowością jest wyznacznikiem jakości win. Kiedy ciepło alkoholu przytłacza wino, traci równowagę.
„Nasi klienci są zdecydowanie świadomi wyższego poziomu alkoholu we włoskich winach i bardzo często będą zamawiać i wybierać wina o niższej zawartości alkoholu” - powiedział Jamie Wolff, partner w Chambers Street Wines w Nowym Jorku, który oferuje znakomity wybór klasycznych ofert z Włoch.
Władze włoskie zwróciły uwagę. W 2013 r. Włoski minister rolnictwa zaczął zezwalać na awaryjne nawadnianie w celu zwalczania fal upałów i susz, nawet w przypadku wyznań takich jak Brunello i Barolo, które zgodnie z prawem są uprawiane na sucho.
Według Fabrizio Bindocci, prezesa Brunello Consorzio, tamtejsi plantatorzy wystąpili o dekret zezwalający na awaryjne nawadnianie ich winnic Brunello i Rosso.
Hodowcy mają inne możliwości ograniczenia poziomu alkoholu, w tym zarządzanie baldachimem liści w celu ochrony winogron przed słońcem, skrócenie zielonych zbiorów i skrócenie czasu zawieszenia. Inni twierdzą, że eliminacja agresywnych chemikaliów pomaga roślinom znaleźć właściwą równowagę.
Ale niektórzy włoscy producenci wydają się szczęśliwi, widząc wzrost poziomu alkoholu. Być może wierzą, że solidne oferty z widocznym alkoholem będą miały wyższe oceny. Ale są to te same wina, które w prawdziwym życiu często pozostają niedokończone na stole. Są uciążliwe do picia i niemożliwe do połączenia z jedzeniem.
Nie nagradzam win palącymi doznaniami alkoholowymi. To błąd, którego zręczni winiarze unikają, stosując odpowiednie metody w winnicach i piwnicach.
