Prawie pozbawiony samogłosek i trudny do wymówienia dla anglojęzycznych użytkowników, Crljenak Kaštelanski (surl-YEN-ACK cas-tuh-LON-skee) był kiedyś rzadką, przestarzałą odmianą winogron. Ale dzieli dziedzictwo z jednym z najbardziej ukochanych win w Stanach Zjednoczonych, Zinfandel .

„Zinfandel to czerwone wino Kalifornii” - powiedzieli Harold Olmo i Maynard Amerine, uznani hodowcy winorośli z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis, w artykule współautora Wina i winnice w 1938 roku.

Jak to się stało, że tak się stało?

Zinfandel jest znany pod wieloma nazwami: Crljenak Kaštelanski (i Tribidrag) w Chorwacji Prymitywny we Włoszech i Kratošija w Czarnogórze. Odegrał integralną rolę w tworzeniu przemysłu winiarskiego w Kalifornii.

Crljenak, z chorwackiego regionu Kaštela w Dalmacji, jest genetycznie identyczny z Zinfandlem, choć kiedyś kwestionowano jego pochodzenie. Witryny takie jak 23andMe i Ancestry.com nie istniały dla produktów rolnych na początku XXI wieku, kiedy toczyły się światowe poszukiwania pochodzenia Zin.

Carole Meredith, emerytowana profesor UC-Davis, ampelograf i genetyk roślin, wyruszyła w wieloletnią podróż w latach 90., aby odkryć dawno utracone dziedzictwo winogron.

„Zinfandel pochodzi z Chorwacji” - powiedziała Meredith. „Winogrona, które nazywamy Zinfandel, i winogrona, które Włosi nazywają Primitivo, to zarówno Crljenak Kaštelanski.”

Crljenak był również badany przez wykładowców Uniwersytetu w Zagrzebiu w Chorwacji, a także Mike'a Grgicha, założyciela i winiarza w Napa’s Grgich Hills Estate.

W latach pięćdziesiątych Grgich po przybyciu do Stanów Zjednoczonych natknął się na winorośl Crljenak. Początkowo myślał, że pochodzą one z Plavac Mali, najczęściej sadzonego czerwonego szczepu w Chorwacji, kiedy zauważył kształt liści i wielkość jagód. Ale jak się okazuje, Crljenak był w rzeczywistości rodzicem Plavaca Mali.

Getty

Crljenak prawie wyginął w Chorwacji przed badaniem UC-Davis, ale po opublikowaniu wyników badań nowe nasadzenia wyrosły z powodu ponownego zainteresowania starym chorwackim różnorodność i jego połączenie z Kalifornią.

Obecnie w Chorwacji zasadzonych jest około 250 akrów Crljenaku, ale w latach 90. było ich brak. Chorwacja nie miała wystarczającej ilości rodzimych podkładek, aby nadążyć za popytem, ​​więc kraj sprowadził ją następnie z Kalifornii, co dodatkowo umocniło połączenie między Zinfandel i Crljenak.

Krążyły również inne teorie na temat jego starzenia się, z których jedna dotyczyła klimatu.

Mistrzowska klasa z sześcioma butelkami dla Zinfandela

Zewnętrznemu obserwatorowi chorwacki klimat wydaje się idealny dla winorośli: ciepłe, suche lata i łagodne, mokre zimy wzdłuż wybrzeża. W głębi lądu następuje przejście do klimatu kontynentalnego, gdzie zimą jest zimno i śnieg, a latem gorąco i wilgotno. Następnie jest bura , północno-wschodni wiatr siejący spustoszenie.

Te różne wpływy klimatyczne mogą często powodować trudne warunki dla uprawy winogron. Nie wiadomo, czy Crljenak jest bardzo odpornym winogronem, więc teoria doboru naturalnego Darwina weszła w grę i bez środków przeznaczonych na jej uprawę stopniowo zanikła.

Jak Crljenak dotarł do Kalifornii?

Historia głosi, że Rzymianie przewozili winorośl z dzisiejszej Chorwacji przez Adriatyk do Apulii we Włoszech, która szczyciła się bujną okolicą i łagodniejszym klimatem. Winorośl Crljenak należała do tych sprowadzonych do Stanów z kolekcji winorośli pozostałych z Imperium.

Po raz pierwszy wylądowali na Long Island w Nowym Jorku w latach dwudziestych XIX wieku, kiedy zostali przywiezieni z imperium austro-węgierskiego przez właściciela szkółki. Kilka dekad później, po spopularyzowaniu winogron na północnym wschodzie, winorośl trafiła do Kalifornii z właścicielem szkółki w Massachusetts.

Po kalifornijskiej gorączce złota winogron ten rozmnożył się i pod koniec XIX wieku stał się najpowszechniej uprawianym szczepem w stanie.

Czy to Crljenak, Primitivo, Tribidrag czy Zinfandel, jest to to samo winogrono z tym samym profilem DNA, ale jego profil smakowy opiera się głównie na terroir .

Kalifornijskie Zinfandels, które są najbardziej podobne do chorwackiego Crljenak, pochodzą z obszaru Dry Creek w okręgu Sonoma, jak twierdzi Mirena Bagur, współzałożycielka firmy importowej Croatian Premium Wine. W Chorwacji Crljenak rośnie na glebach wapiennych i terenach pagórkowatych, które występują w rejonie Dry Creek.

Wiele chorwackich winnic jest sadzonych na stromych zboczach o nachyleniu od 30 ° do 45 °. Zapewnia to dużo wiatru, a sól z morza przedostaje się do gleby, nadając zasolenie - mówi Bagur. W winie jest też dużo garbników.

„[Crljenak] w Chorwacji jest zwykle produkowany jako wino ze szczepu” - mówi Sinisa Lasan, która trzykrotnie została uznana za najlepszego chorwackiego sommeliera i była jurorką konkursu Decanter World Wine Awards.

Co to znaczy, że to samo winogrono ma różne nazwy?

„[To] jest zwykle… pełne wino z [dość wysoką] kwasowością, taninami i alkoholem od średniego do wysokiego” - mówi Lasan. „Aromaty owocowe sięgają od dojrzałych czerwonych owoców, takich jak żurawina, wiśnie, czerwona śliwka, po ciemne owoce, takie jak jeżyny i jagody”.

Wraz z odrodzeniem się Crljenak w Chorwacji nowe pokolenie winiarzy tworzy bardziej uporządkowane wina, które starzeją się.

„Dodany do mieszanki nadaje jej jasną kwaskowatość, poprawia wyrazistość i dodaje czerwonych owoców z nutą pieprzu” - mówi Lasan. Globalny potencjał tych niegdyś prawie wymarłych winogron wydaje się nieograniczony.