Od dziesięcioleci paprocie bostońskie są uprawiane jako tropikalna roślina akcentująca zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz. Tę solidną roślinę często można zobaczyć wysypującą się z donic na postumentach i wiszących koszy lub rozjaśniającą patio i zacienione miejsca w ogrodzie swoimi wdzięcznymi liśćmi w kształcie mieczy.

W naturze rośnie na wilgotnych, zalesionych obszarach, więc niezależnie od tego, czy sadzisz ją w pomieszczeniu, czy na zewnątrz, zapewnij jej wysoką wilgotność i stałą wilgotność, a nagrodzi Cię długimi, wyginającymi się w łuk łodygami wiosennozielonych liści.

Przegląd paproci bostońskiej

Nazwa rodzaju	Nefrolepis podwyższony
Nazwa zwyczajowa	Paproć Bostońska
Typ rośliny	Roślina domowa
Światło	Część słońca, cień
Wysokość	1 do 3 stóp
Szerokość	2 do 3 stóp
Kolor liści	Niebieski zielony
Cechy szczególne	Nadaje się do kontenerów, wymaga niewielkiej konserwacji
Strefy	10, 11
Propagacja	Dział

Gdzie sadzić paproć bostońską

W strefach mrozoodporności od 9 do 11 paprocie bostońskie można uprawiać jako byliny, ale wymagają dużo wody i nie tolerują suszy. W tych strefach wybierz miejsce w pełnym lub częściowym cieniu, gdzie paproć będzie chroniona przed wysuszającymi wiatrami. Wymagania te to tylko niektóre z powodów, dla których zadaszone tarasy są tak popularnym miejscem do sadzenia paproci bostońskich.

Poza strefami od 9 do 11 nadal można uprawiać paprocie bostońskie, ale możesz mieć więcej szczęścia, uprawiając je jako roślinę pojemnikową, którą można przenosić do pomieszczeń, gdy nadejdzie chłodna pogoda (45 stopni Fahrenheita i poniżej).

Kiedy i jak sadzić paproć bostońską

Jeśli planujesz sadzić paproć bostońską na zewnątrz, najlepszą porą na to jest wiosna lub jesień (paprocie bostońskie można sadzić w pomieszczeniach o każdej porze roku). Wybierz miejsce dla swojej paproci z wilgotną, dobrze przepuszczalną glebą i dużą ilością cienia. Wykop dołek o mniej więcej tej samej głębokości i dwukrotnie większej niż pojemnik do sadzenia paproci, następnie umieść paproć w ziemi i wypełnij ten obszar ziemią i odrobiną organicznego kompostu. Możesz także dodać ściółkę wokół podstawy rośliny, aby utrzymać wilgotność gleby i stworzyć bardziej wilgotne środowisko dla rośliny.

Pielęgnacja paproci bostońskiej

Paprocie bostońskie są stosunkowo łatwe w uprawie, pod warunkiem, że przestrzegasz trzech rzeczy – wilgoci, światła słonecznego i kontroli temperatury. Podobnie jak większość paproci, paproć bostońska potrzebuje dużej wilgotności, aby się rozwijać. Paprocie zewnętrzne będą potrzebować cienia, temperatur od 65 do 75 stopni Fahrenheita i regularnego podlewania, aby utrzymać stałą wilgotność gleby.

W przypadku paproci domowych umieść roślinę w pośrednim świetle słonecznym, regularnie spryskuj ją i umieść na tacy z mokrymi kamykami, aby stworzyć wilgotną atmosferę. Jeśli zignorujesz zapotrzebowanie rośliny na wilgoć, prawdopodobnie skończysz na zamiataniu małych brązowych listków zrzuconych przez walczącą roślinę.

5 porad ekspertów, które musisz znać, jeśli chodzi o uprawę paproci w pomieszczeniach

Światło

Uprawiając paproć bostońską jako roślinę doniczkową, umieść ją w jasnym, pośrednim świetle (jak okno wychodzące na wschód) i od czasu do czasu obracaj doniczkę, aby zapewnić równomierny wzrost. Liście rośliny rosnące w zbyt dużym cieniu staną się matowe i rzadkie. Jednak za dużo słońca i liści
Spłonie.

Uprawiając paproć bostońską na zewnątrz, upewnij się, że roślina jest osłonięta przed bezpośrednim słońcem i silnym wiatrem. Gdy zbliża się chłodna pogoda, wielu bostońskich hodowców paproci decyduje się na przeniesienie paproci z pojemników na zimę do pomieszczeń.

Gleba i woda

Paprocie bostońskie uwielbiają wilgotną, dobrze przepuszczalną glebę o pH od 5 do 5,5, dlatego utrzymuj glebę paproci (najlepiej torfową mieszankę doniczkową na bazie gleby) stale wilgotną. Jeśli gleba wyschnie, roślina wyschnie i zrzuci wiele liści.

Temperatura i wilgotność

Temperatury wewnętrzne zazwyczaj odpowiadają paproci bostońskiej – która kwitnie w temperaturze od 60 do 75 stopni Fahrenheita – w porządku. Gdy zbliża się chłodna pogoda, wielu bostońskich hodowców paproci decyduje się na przeniesienie na zimę paproci uprawianych na zewnątrz do pomieszczeń zamkniętych.

Najbardziej wybredną cechą paproci bostońskiej jest jej zapotrzebowanie na wilgotność – najlepiej na poziomie powyżej 80 procent. Jeśli nie chcesz mieszkać w tropikalnej szklarni, możesz uszczęśliwić roślinę, regularnie ją zraszając i ustawiając na tacy wypełnionej żwirem lub kamykami. Umożliwi to odparowanie wilgoci do powietrza wokół rośliny bez ryzyka zamoczenia jej stóp.

Nawóz

Paprocie bostońskie mogą skorzystać na nawożeniu, a jeśli zauważysz blade lub żółknące liście na swojej paproci, może ona potrzebować pewnych składników odżywczych. Wiosną i latem zasilaj roślinę nawozem rozpuszczalnym w wodzie co 4 do 6 tygodni (lub częściej, jeśli roślina tego wymaga). W miesiącach jesienno-zimowych nawożenie nie jest zazwyczaj potrzebne. Nawozić paprocie doniczkowe preparatem roślin doniczkowych w połowie mocy co miesiąc od wiosny do wczesnej jesieni.

Przycinanie

Liście paproci bostońskiej składają się z licznych małych listków, które po wyschnięciu opadają i pozostawiają żylaste łodygi. Jeśli twoja paproć bostońska straci dużo liści, przytnij ją wiosną do około 2 cali, a ostatecznie zregeneruje się, tworząc bujną roślinę. Wiosna to także najlepszy czas na podzielenie paproci bostońskiej.

Doniczkowanie i przesadzanie

Rozpoczynając sadzenie w szkółce, wybierz doniczkę, która jest wystarczająco duża, aby zapewnić miejsce do wzrostu, ale nie na tyle duża, aby roślina zużywała całą swoją energię na uprawę korzeni zamiast liści. Zbyt duża doniczka stwarza również ryzyko rozwoju zgnilizny korzeni, ponieważ roślina będzie zbyt mała, aby wchłonąć całą wilgoć pozostałą w glebie po podlaniu.

Po wybraniu doniczki umieść na dnie doniczki trochę żwiru w celu drenażu i częściowo wypełnij ją mieszanką doniczkową na bazie torfu zawierającą perlit dla dodatkowego drenażu. Rozerwij bryłę korzeniową, aby korzenie mogły rozprzestrzenić się na krawędzie pojemnika i umieść roślinę w doniczce. Napełnij doniczkę mieszanką doniczkową (nie pakuj jej) i obficie podlej wodą.

Podczas przesadzania lub dzielenia paproci bostońskiej można użyć niewielkiej siły, aby korzenie rośliny wypadły z pojemnika. Często paprocie rosną trochę związane z korzeniami w pojemnikach. Najpierw podlej roślinę, aby stała się bardziej plastyczna, a następnie owiń palcami podstawę liści, odwróć roślinę i poruszaj lub uderzaj pojemnikiem o twardą powierzchnię, aż roślina się uwolni.

Szkodniki i problemy

Ofiarą mogą paść paprocie bostońskie uprawiane na zewnątrz wełnowce , przędziorków i mączlików . Soczyste zielone liście paproci bostońskiej są również popularną przekąską dla ślimaków, ślimaki i gąsienice.

Zarówno w przypadku paproci bostońskich, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, problemem może być zaraza i zgnilizna korzeni. Zaraza grzybowa może objawiać się ciemnobrązowymi plamami na liściach, koronie i korzeniach, ale problem występuje w glebie. Jeśli tak się stanie z doniczkową paprocią bostońską, przesadź roślinę do wysterylizowanej doniczki ze świeżą mieszanką doniczkową.

Jeśli gleba pozostanie zbyt mokra przez zbyt długi czas, może rozwinąć się zgnilizna korzeni. Jeśli paproć doniczkowa zgnije, wyjmij roślinę z pojemnika, przesadź ją do sterylnego pojemnika i wyrzuć chorą glebę. Jeśli zgnilizna korzeni
rozwija się na paproci uprawianej na wolnym powietrzu, należy podjąć kroki w celu wzbogacenia gleby w materię organiczną, aby umożliwić jej swobodniejszy drenaż. Możesz spróbować podzielić roślinę, odrzucić chore części i przesadzić zdrowsze części w inne miejsce.

Propagacja

Jednym z najlepszych sposobów rozmnażania paproci bostońskich jest podział, który najlepiej przeprowadzić wiosną. Zapobiegnie to również nadmiernemu wzrostowi paproci związanej z korzeniami. Aby podzielić roślinę, usuń bryłę korzeniową z gleby i podziel ją na dwie do czterech części, zachowując jednocześnie jak najwięcej liści nienaruszonych. Przesadź podzielone paprocie i obficie je podlej.

Rodzaje paproci bostońskiej

Roślinę tę można znaleźć w kolorze jasnozłotym i zielono-złotym, barwnym, a także z kręconymi, falistymi, skręconymi, opadającymi i zachodzącymi na siebie liśćmi. Niektóre paprocie bostońskie mają drobno rozcięte listki, które sprawiają wrażenie luźnych i przestronnych.

9 paproci, które zamienią Twój dom w tropikalny raj

Paproć Bostońska

Williama N. Hopkinsa

Nefrolepis podwyższony „Bostoniensis” to odmiana standardowa, uprawiana jako elegancka roślina doniczkowa od czasów wiktoriańskich.

Paproć „Dallas”.

Dziekan Schoeppner

Ta odmiana Nefrolepis podwyższony została opracowana tak, aby tolerować słabsze oświetlenie i bardziej suche warunki powietrza niż pospolita paproć bostońska. Jest to roślina zwarta, której liście są tylko o połowę krótsze od gatunku.

Paproć „Fluffy Ruffles”.

Jay'a Wilde'a

Ta mniejsza forma Nefrolepis podwyższony ma drobno podzielone, skręcone liście.

Paproć „Królowej Kimberly”.

Marty'ego Baldwina

Nephrolepis zanikły to blisko spokrewniony gatunek, który jest mniej wrażliwy na niską wilgotność, dlatego dobrze znosi przeciętne warunki pokojowe.

Z tego przewodnika dowiesz się, jak dbać o paprocie ogrodowe

Paproć Tygrysia

Marty'ego Baldwina

Ten typ to barwna paproć bostońska z nieregularnie marmurkowymi liśćmi w kolorze złotym i zielonym. Ta odmiana ma duże liście, które mogą być dość długie.

Paproć „Złota Rity”.

Piotra Krumhardta

Nefrolepis podwyższony „Rita's Gold” to urocza odmiana o oszałamiających złotych liściach, które są szczególnie jasne w przypadku młodych przyrostów.

Ten wspaniały ogród paproci pokazuje, że te rośliny to nie tylko wypełniacze

Rośliny towarzyszące paproci bostońskiej

Znalezienie roślin towarzyszących paprociom może być trudne, biorąc pod uwagę ich preferencje dotyczące zacienionych i wilgotnych warunków wzrostu. Zajrzyj do miejsc, w których dziko rosną paprocie bostońskie, aby uzyskać wskazówki dotyczące roślin, które będą dobrze się rozwijać w podobnych warunkach i wybierz rośliny, które również pragną wysokiego poziomu wilgoci, cienia i deszczu.

Krwawiące serce

Randall Slider

Krwawiące serce rośliny pochodzą z zacienionych lasów wschodnich Stanów Zjednoczonych i cieszą się podobnymi warunkami wzrostu jak paproć bostońska. Większość typów krwawiących serc łatwo rośnie w strefach od 3 do 9, ale aby posadzić je obok paproci bostońskiej, poszukaj odmian, które poradzą sobie w cieplejszym klimacie, takich jak Spektakularna dicentra „Złote serce” lub Dicentra cucularia „Holender
krwawiące serce bryczesów.

Browallia

Dziekan Schoeppner.

Kochająca cień browallia – najczęściej uprawiana jako roślina jednoroczna – może być uprawiana jako tropikalna bylina w strefach 10 lub 11. Preferuje pełny lub półcień i wilgotną, dobrze przepuszczalną glebę, taką jak paproć bostońska. Kiedy browallia kwitnie, wytwarza jasnoniebieskie, fioletowe lub białe kwiaty pośród schludnych kopców zielonych liści

Kaladium

Zdjęcie: Ralph Anderson

Tropikalny kaladium dobrze rośnie w pstrokatym cieniu, gdzie jasne słońce nie przypala ich żywych kolorów
liście. Zwykle osiągają wysokość od 6 do 12 cali i szerokość do 24 cali.

Niecierpek

Jasona Wilde’a.

Niecierpek to ładne rośliny jednoroczne uprawiane w cieniu, które kwitną w seriach w kolorze niebieskim, pomarańczowym, różowym, fioletowym, czerwonym, białym lub żółtym. Stanowią doskonały wypełniacz do łóżek ogrodowych i będą dobrze rosnąć na bogatej, dobrze przepuszczalnej glebie – szczególnie w klimacie, w którym temperatura utrzymuje się pomiędzy 60 a 85 stopni Fahrenheita.

Często Zadawane Pytania

• Skąd wzięła się nazwa paproci bostońskiej?

  Paproć bostońską odkryto w przesyłce składającej się z 200 roślin wysłanych z Filadelfii w Pensylwanii w latach 90. XIX wieku do kwiaciarni F. C. Becker w Bostonie, a dokładniej w Cambridge w stanie Massachusetts.. Becker był pod wrażeniem wyjątkowo szerokich, łukowatych liści rośliny – nie wspominając o jej zdolności do szybszego wzrostu niż inne rodzaje paproci. W 1894 roku Becker zaczął rozmnażać tę roślinę, a dwa lata później botanicy w Londynie zidentyfikowali ją i nadali jej nazwę, Nie. wzniosły CV. „Bostoniensis”. Roślina szybko zyskała na popularności.

• Jak rozmnażają się paprocie bostońskie?

  Paprocie bostońskie rozmnażają się poprzez rzędy sori (lub zarodników) na spodniej stronie liści. Roślina wypuszcza długie pędy (małe bezlistne łodygi zwane rozłogami), które mogą ukorzenić się, tworząc nowe rośliny w miejscu dotknięcia ziemi. Chociaż paprocie bostońskie można rozmnażać za pomocą zarodników lub rozłogów, powstałe rośliny mogą nie przypominać rośliny rodzicielskiej. Najlepszym sposobem na odtworzenie paproci bostońskiej jest podział.

• Czy paprocie bostońskie są toksyczne dla zwierząt domowych?

  Paprocie bostońskie nie są toksyczne dla psów, kotylub ludzi — ale dla zdrowia rośliny prawdopodobnie najlepiej będzie trzymać paproć poza zasięgiem skubających pysków lub kopiących łap. Inne paprocie, które nie są toksyczne dla małych zwierząt domowych (takich jak koty i psy), obejmują paproć miłorzębu, paproć marchwiową, paproć rogacza, paproć ostrokrzewu i paproć guzikowa. Nie dotyczy to jednak wszystkich roślin z paprocią w tytule, dlatego należy skontaktować się z lokalnymi ekspertami lub specjalistą ASPCA zanim przyniesiesz go do domu. The paproć szparagowa na przykład nie jest prawdziwą paprocią i (jako członek rodziny liliowatych) jest uważany za toksyczny dla psów i kotów.

Czy ta strona była pomocna?Dziekuję za odpowiedź!Powiedz nam dlaczego! Inne PrześlijŹródłaBetter Homes & Gardens zobowiązuje się do korzystania z wysokiej jakości, renomowanych źródeł – w tym recenzowanych badań – na poparcie faktów zawartych w naszych artykułach. Przeczytaj o naszym

Roślina tygodnia. Fern w Bostonie . (nd). Wydział Rolnictwa Uniwersytetu Arkansas System. https://www.uaex.uada.edu/yard-garden/resource-library/plant-week/boston-fern-11-18-05.aspx

Paproć bostońska, nephrolepis exaltata 'bostoniensis.' Program dla mistrzów ogrodnictwa – Uniwersytet Wisconsin – rozszerzenie.

Lista roślin toksycznych i nietoksycznych – psy . ASPCA.

Lista roślin toksycznych i nietoksycznych – koty . ASPCA.

Szparagi densiflorus (Grupa Sprengeri) . Skrzynka narzędziowa dla ogrodników z Karoliny Północnej. (nd).