Po 20 latach pracy w największych światowych konglomeratach alkoholi, Scott Watson skierował swoją uwagę na bardziej ryzykowną misję: odtworzenie whisky produkowanych w nieczynnych obecnie szkockich destylarniach. Współpracował z archiwistami, aby wytropić historyczne wskazówki, aby połączyć profile smakowe, i na podstawie ich odkryć stworzył „zagubione” whisky. To przynosi historia duchów do życia. Rozmawialiśmy z Watsonem, współzałożycielem Zagubiona destylarnia , o tym, jak powstała ta koncepcja.

Dlaczego założyłeś The Lost Distillery?

Zawsze czułem, że to wielki wstyd, że Szkocja straciła tak wiele naszych destylarni whisky. Prawie połowa szkockich gorzelni została utracona w ciągu ostatniego stulecia. Straciliśmy całe to dziedzictwo i historię.

Wiele lat temu, gdy byłem młodym facetem podróżującym po Szkocji, widziałem tam pozostałości dawnych gorzelni. Zawsze mnie fascynowało. I tak interesuję się historią. Powiedziałem: „Co właściwie możemy zrobić, aby pomóc wskrzesić część tej historii i, miejmy nadzieję, dać refleksję, jak wyglądały niektóre z tych whisky w tamtych czasach?”

Jak odtworzyć te „zagubione” whisky?

Badamy, jak działały gorzelnie w tamtych czasach. Nie jest to szczególnie łatwe zadanie. Mamy grupę archiwistów, którzy wychodzą i badają sposób działania gorzelni. Patrzymy na archiwa, raporty, wszystko, co daje informacje o tym, jak działała destylarnia. Zbierzemy informacje o rodzaju lub wielkości destylarni, pojemności destylarni, elementach, takich jak terroir, profile wodne i glebowe oraz ewolucji destylarni w czasie.

Przeprowadzenie tych badań może zająć sześć miesięcy lub rok. Następnie spotykamy się i formułujemy opinię, jak wyglądałaby whisky w tamtych czasach. [Uwaga red.: Dostępne są dalsze szczegóły dotyczące procesu badawczego tutaj .]

Odtwarzanie historii, aby odkryć, co wyróżnia Bourbon

Jak decydujesz, na których „zagubionych gorzelniach” się skupić?

Oczywiście istnieje spora liczba gorzelni, które zostały zamknięte. Dlatego przeprowadzamy wstępne badania, aby zrozumieć: czy będziemy w stanie uzyskać wystarczające informacje? To nr 1, szczegółowość raportów archiwalnych i historycznych. Następna rzecz to zapasy whisky, które mamy. Czy z tymi zapasami whisky możemy stworzyć znaczącą, nowoczesną kreację? Trzeci aspekt dotyczy wszystkich badań, które posiadamy: czy możemy stworzyć autentyczne, nowoczesne odbicie tej whisky?

Jednym z przykładów jest whisky Islay o nazwie Zamki . Zajęło nam to dużo czasu. Był to jeden z pierwszych projektów do ukończenia pod względem historii i prac archiwalnych, ale uzgodnienie, jak będzie pachniał i smakował współczesny Lossit, zajęło strasznie dużo czasu. Czasami dochodziło do bójek. Wypisanie się i zgodzenie się na butelkowanie było dla nas dużym wyzwaniem. Wszyscy byliśmy tak blisko.

Skąd wiesz, że dobrze zrobiłeś to?

Niemal co tydzień uczymy się czegoś nowego. To ciągły proces. Mamy destylarnie, w których uruchomiliśmy określoną markę Lost Distillery, i na całym świecie pojawią się ludzie, którzy powiedzą: „Znałem kogoś, kto pracował w tej destylarni” lub mamy o tym zapisy. To niesamowite, jak ludzie dołączyli do nas w tej podróży.

Scott Watson z Lost Distillery

Opowiedz nam o historii ulubionego butelkowania Lost Distillery.

Osobiście byłem w to zaangażowany Stratheden , nasze drugie wydanie. Stratheden mieści się w małym miasteczku, przez które jeździłem wiele lat temu, kiedy sprzedawałem whisky i giny i zaczynałem w branży. Znajduje się w małym miasteczku zamieszkałym przez około 2000 mieszkańców na nizinach w Szkocji.

Whisky ta była znana na całym świecie jako jeden z pierwszych single maltów, które wydostały się poza granice Szkocji i zostały sprzedane w Londynie i Stanach Zjednoczonych. To było dość niezwykłe. Gorzelnia została założona w 1829 roku i była własnością rodziny Bonthrone i tak naprawdę nie ewoluowała przez 100 lat swojej działalności. To naprawdę był bardzo szczególny styl whisky zrobiony na bardzo małym flaku, nielegalnym flakonie.

Alexander Bonthrone był prawdziwym pionierem. Połączył się z lokalną koleją, aby móc dostarczać swoje whisky na rynek, i zbudował jedną z pierwszych komercyjnych słodów w whisky. Sprzedawał słód na Orkadach, a potem sprowadzał torf z Orkadów z dalekiej północnej wyspy Szkocji na niziny, aby podpalić destylator. Otrzymujesz więc małą, nieruchomą, oleistą [teksturę] w wyniku torfu Orkney, który daje lekką jakość soli. Jego największym rynkiem był Stany Zjednoczone, a Prohibicja zamknęła gorzelnię. [Rok] 1926 to ostatni raz, kiedy wyprodukowano Stratheden.

Myśleliśmy, że cała rodzina [związana ze Strathedenem] wygasła. Okazało się jednak, że wszyscy Bonthrones byli w Australii. Zadzwonił do mnie [potomek Bonthrones]. Jej prapradziadek właśnie się odwracał, myślę, że to było 83 lub 93 lata, a czy moglibyśmy dać mu mały prezent? Więc wysłaliśmy mu butelkę Stratheden.

Więc co on myśli o whisky?

Otrzymaliśmy bardzo wdzięczny e-mail od rodziny. Wydawało im się, że jest blisko. Następnym razem, gdy będę w Australii, na pewno podzielę się z nim kolejnym dramatem.