Amerykanie nie są zbyt zaznajomieni z tym drewno . Zbyt często postrzegają je jako słabe wino do gotowania, niezniszczalne, jeśli nie aromatyczne, i całkowicie nieistotne dla współczesnych stylów picia wina.

Ale historia pokazuje, że wszystko źle zrozumieliśmy.

W XVIII wieku kolonie amerykańskie były największym rynkiem zbytu dla Madery. W rzeczywistości został użyty do wzniesienia toastu podczas podpisania Deklaracji Niepodległości, a Thomas Jefferson miał w swojej piwnicy ponad 4400 butelek Madery podczas swojej prezydentury. Chociaż z biegiem czasu Madera niestety wypadała z łask, jej ogromna zdolność picia sprawia, że ​​jest więcej niż warta drugiego spojrzenia.

Nazwany na cześć autonomicznej tropikalnej wyspy o tej samej nazwie, czterysta mil od wybrzeża Maroka, Madera to wzmocnione wino o zdumiewająco długim okresie przydatności do spożycia i historii, która podyktowała jego proces produkcji. W XVI wieku Holenderska Kompania Wschodnioindyjska regularnie wysyłała wina z Madery do Indii, a intensywny upał i ciągły ruch podczas rejsów morskich przyspieszyły starzenie się win. Producenci z Madery odkryli, że klienci wolą ten styl i zaczęli celowo umieszczać je na statkach i zlecać ich zwrot w celu sprzedaży lub eksportu (stąd etykieta „vinho da roda” lub „wino w obie strony”).

Ponieważ ta metoda nie okazała się logistyczna ani opłacalna, winiarze opracowali system estufagem, aby uzyskać ten sam efekt na wyspie. Już dziś wina podstawowej jakości są umieszczane w betonowych zbiornikach i podgrzewane przez kilka miesięcy za pomocą wężownicy grzewczej lub leżakowane w beczkach w pomieszczeniu sąsiadującym z elementem grzejnym. Najwyższej jakości oferty wygrzewają się na słońcu w beczkach zwanych canteiros przez rok lub dłużej.

Najpopularniejsze są wina z winogron Tinta Negra Mole lub Complexa, oznaczone według poziomu słodyczy: „Wytrawne”, „Średnio wytrawne”, „Średnio słodkie” i „Bogate”. Odpowiednio wycenione, te butelki mają tendencję do braku złożoności butelek odmianowych.

Warto zwrócić uwagę na cztery główne style Madery, produkowane z klasycznych winogron. Sercial jest najbardziej wytrawny, zaraz za nim znajduje się Verdelho, i oba charakteryzują się wysokimi tonami migdałów. Boal / Bual jest średnio słodki, z rodzynkami, a Malmsley / Malvasia to najbardziej soczysty styl, ze śliwkami, rodzynkami, a nawet karmelem kawowym. Bez względu na smaki i poziom cukru, cała Madera ma palącą kwaskowatość, która sprawia, że ​​jest wyjątkowo jasna i świeża, szczególnie jak na wzmocnione wino. Blandy’s i Cossart Gordon pozostają dwoma czołowymi producentami.

Madera, nadająca się do samodzielnego picia przez cały rok, jest również wspaniałym dodatkiem do letniego ponczu. W Parisiana Punch orzeźwiają bąbelki i świeży sok z cytryny. Pomimo nieamerykańskiej nazwy jest to doskonały sposób na uczczenie naszej amerykańskiej przeszłości w Dzień Niepodległości. Twoje zdrowie!

Przepis: Parisiana Punch

1 butelka schłodzonego szampana
1 1/4 filiżanki Madery (średnio wytrawna lub średnio słodka, w zależności od smaku)
1/2 szklanki koniaku
1/2 szklanki cukru
2 cytryny, umyte i przepołowione
Cienkie plasterki cytryny do dekoracji

Do dużego dzbanka dodaj Maderę, Koniak, cukier i cytryny. Mieszaj do rozpuszczenia cukru i schładzaj przez 2 lub 3 godziny. Dodaj szampana i podawaj w kieliszkach do wina. Udekoruj plasterkiem cytryny.