Kiedy siedziałem przez osiem tygodni „Szkoły pszczół”, uczono mnie biologii pszczół miodnych, inspekcji ula i radzenia sobie z chorobami. Jednak nigdzie program nauczania nie dotyczył wpływu środowiska na smak miodu.

Kiedy pierwszy raz wydobywałem miód, odkryłem, że dwa ule - jeden na podwórku miejskim, a drugi w wiejskim górskim krajobrazie - produkują miód o różnej konsystencji, kolorze i smaku. Powód: miód ma terroir.

„Miód odzwierciedla teren, z którego pszczoły zbierają pyłek” - mówi Anthony Hamilton Russell, właściciel Winnice Hamiltona Russella w południowej Afryce. „To wyraz miejsca, tak jak wino”.

Pszczoły przynoszą nektar i pyłek z kwiatów do ula i zamieniają je w miód. Różnorodność tej paszy decyduje o smaku miodu.

Pszczoły kalifornijskie, które zbierają nektar z kwiatów awokado, wytwarzają miód o bogatym, maślanym smaku, podczas gdy pszczoły, które żerują z gajów pomarańczowych na Florydzie, wytwarzają lekki, słodki miód z kwiatów pomarańczy. Opady deszczu, temperatura i inne warunki środowiskowe mogą również wpływać na smak z roku na rok.

„[Kochanie] jest wyrazem miejsca, podobnie jak wino”. - Hamilton Russell, Hamilton Russell Vineyards

W samych Stanach Zjednoczonych istnieje 300 odmian miodu. I tak jak niektóre odmiany winorośli są rodzime w niektórych regionach, niektóre odmiany miodu mogą być produkowane tylko w określonych regionach świata.

Miód Tupelo powstaje, gdy pszczoły jedzą nektar z drzewa gumy tupelo, które rośnie tylko na bagnach wzdłuż rzek Chipola i Apalachicola w północno-zachodniej Florydzie. Pszczoły, które zjadają pyłek z drzew kwaśnych w górach Blue Ridge i Allegheny w północnej Georgii i zachodniej Karolinie Północnej, produkują miód kwaśny.

Nawet miód oznaczony jako „dziki kwiat” lub „koniczyna” smakuje inaczej, w zależności od tego, gdzie rosną kwiaty i koniczyna - mówi C. Marina Marchese, pszczelarz i współautorka książki Koneser miodu (Hachette / Black Dog & Leventhal, 2013).

„Miód z dzikich kwiatów z Kalifornii różni się od miodu z dzikich kwiatów z Teksasu i miodu z dzikich kwiatów z Connecticut” - mówi Marchese.

Getty

„Różnorodność smaku miodu jest ogromna” - mówi Amina Harris, pszczelarz i dyrektor Centrum Miodu i Zapylania w Instytucie Roberta Mondaviego w UC-Davis.

Uczelnia współpracowała z panelem ekspertów degustatorów, aby opracować Koło o smaku miodu , słodsza wersja Koło aromatu wina . Używa 99 słów, aby opisać smak miodu od winogron i cedru po imbir i toffi. Według Harrisa producenci miodów pitnych stworzyli najlepszych degustatorów.

„Znają słownictwo związane z winem i potrafią zastosować je do miodu” - mówi.

Kilku winiarzy, zafascynowanych związkami miodu i wina, prowadzi ule w swoich winnicach. Tantal w Kolumbii Brytyjskiej, Middle Fork Farm and Vineyard w Wirginii i Winnice Frey w Kalifornii wszyscy mają pokrzywkę.

Różne miody są porównywane podczas degustacji / Zdjęcie dzięki uprzejmości American Honey Tasting Society, Facebook

Pszczoły nie są potrzebne do zapylania winogron (winorośle są zapylane przez wiatr), ale Carolyn Brown, pszczelarz z Frey Vineyards, twierdzi, że wiele roślin okrywowych, takich jak musztarda i koniczyna, które są sadzone między winoroślami, wymaga zapylenia przez pszczoły. Te rośliny okrywowe stanowią doskonałą paszę dla pszczół i dają smaczny miód.

Na 123 akrach winnic znajduje się 20 uli Jean-Luc Colombo w dolinie Rodanu. Współwłaścicielka i pszczelarz Laure Colombo nazywa miód sprzedawany w ich sklepie z winami „mieszanką całej natury, która nas otacza”.

Colombo twierdzi, że miód zebrany z uli w winnicy w Saint-Péray ma jaśniejszy kolor i bardziej kwiatowy smak niż miód zebrany z Cornas, który jest ciemniejszy i ma bardziej intensywny smak dzięki kasztanowcom w okolicy .

W międzyczasie Hamilton Russell Vineyards współpracuje z lokalnym pszczelarzem przy produkcji miodu własnej marki. Do 30 uli, które pszczelarz obraca między sadami owocowymi, aby zapylać drzewa, trafia do rezerwatu przyrody o powierzchni 91 akrów, sąsiadującego z winnicą.

Zapylanie krzyżowe: jak pszczelarze i piwowarzy współpracują

Region, znany jako Cape Floral Kingdom, jest domem dla 9 000 gatunków roślin, co czyni go jednym z najbardziej zróżnicowanych ekosystemów na świecie. Russell opisuje swój miód „fynbos” - staro- holenderski termin oznaczający „piękny krzew” - jako miód o ciemnym kolorze i intensywnym smaku.

„To szczególny wyraz tego wyjątkowego kawałka ziemi” - mówi.

Podobnie jak w przypadku wina, jeśli chodzi o używanie miodu, ważne jest parowanie.

Brown woli jaśniejsze, kwiatowe smaki, takie jak miód z kwiatów pomarańczy lub miód z koniczyny do herbaty, podczas gdy zachowuje ciemniejsze, odważniejsze smaki, takie jak miód z dzikich kwiatów do marynat mięsnych.

„Jeden nie jest lepszy od drugiego, jest po prostu inny” - mówi Colombo.

Kontrastowanie różnych odcieni i stylów miodu / Zdjęcie dzięki uprzejmości American Honey Tasting Society, Facebook

Aby zrozumieć różnorodność i złożoność miodu, wiele winnic (i kilka miodów pitnych) oferuje próbki w swoich salach degustacyjnych.

Marchese, który jest także założycielem Amerykańskie Towarzystwo Degustacyjne Miodu , organizuje degustacje w całym kraju. Protokół, jak mówi, jest podobny do degustacji wina: miód wlewa się do kieliszków i bada się jego aromat, kolor, konsystencję i smak.

„Aby naprawdę zrozumieć różnorodność, trzeba spróbować obok siebie miodu” - mówi.

To doświadczenie może przekonać samozwańczych nienawidzących miodu do zmiany zdania. Niektórzy nawet stają się fanami niektórych miodów odmianowych, podobnie jak wina.

Jednak wielu z nas, podobnie jak wino, często może mieć trudności z wyborem ulubionego miodu. Ale kiedy opiekujesz się pszczołami przez cały rok, różne smaki, które wytwarzają, smakują równie słodko.