W ostatnich tygodniach, bary i restauracje w całym kraju zostały zamknięte lub przestawione na opcje na wynos / tylko z dostawą w odpowiedzi na nową pandemię koronawirusa. Wraz z tymi zmianami przychodzi utrata dochodów i niepewność około 16,8 miliona ludzi którzy żyją z branży hotelarskiej.

„Obecnie widzimy, jak bezbronni jesteśmy w tym kraju” - mówi Lauren Friel, właścicielka Buntownik Buntownik winiarnia w Somerville, Massachusetts, o właścicielach i pracownikach barów i restauracji.

Członkowie branży odpowiedzieli na wiele sposobów. Uruchomili cyfrowe zbiórki pieniędzy dla tych, którzy nagle stracili pracę, utworzyli nieoprocentowane pożyczki dla właścicieli małych firm i złożyli petycje w sprawie przepisów mających na celu stworzenie bardziej stabilnej przyszłości dla branży.

To najnowsze osiągnięcia w długiej walce o prawa i ochronę ludzi pracujących w barach i restauracjach. Oto spojrzenie na kluczowe momenty w historii praw pracowniczych w zakresie żywności i napojów oraz ich znaczenie dla pracowników.

W obliczu niepewnej przyszłości branża hotelarska szuka wsparcia

1634 : Samuel Cole otwiera pierwszą licencjonowaną tawernę w kraju.

Nazywane także „domami publicznymi” i „ordynariuszami”, tawerny były niezwykle ważne w Ameryce Kolonialnej. Oprócz serwowania posiłków i napojów pełnili rolę miejsc noclegowych, pocztowych i miejsc spotkań dla osób z różnych środowisk społecznych i ekonomicznych. Jednak w tym czasie nadal legalne było zakazanie lub odmowa służby rdzennym Amerykanom.

Christine Sismondo, autorka Ameryka wchodzi do baru: porywająca historia tawern i saloonów, speakeasies i grogów (Oxford University Press, 2011) twierdzi, że miejsca do picia mogą być zmuszone do powrotu do wielofunkcyjności.

„Już to widzimy, a destylarnie i browary produkują środki do dezynfekcji rąk” - mówi. Jeszcze przed wybuchem koronawirusa bary i browary często służyły jako centra społecznościowe, w których odbywały się zbiórki pieniędzy na cele polityczne, grupy studium biblijnego, przyjęcia urodzinowe dla dzieci i inne spotkania.

Lata 50. i 60 : Wskazówki dla pracowników usług staje się standardem po ratyfikacji 13. poprawki zakończyło niewolnictwo w USA

Praktyka powstała w Europie i została przyjęta przez Amerykanów około 1850 roku. W latach sześćdziesiątych XIX wieku napiwki spadły w poprzek stawu, ale były kontynuowane w Stanach, gdzie cieszyły się szczególnym uznaniem pracodawców starali się unikać płacenia pracownikom , zwłaszcza nowo wyzwolonych z niewoli.

1891 : Powstaje związek pracowników hoteli i restauracji (TUTAJ). Jest przeznaczony dla pracowników barów i restauracji, a stał się UNITE HERE po połączeniu w 2004 r. Ze Związkiem Pracowników Radzieckiej, Przemysłu i Tekstyliów.

W 1901 roku związek współpracował z innymi lokalnymi organizacjami w San Francisco do strajku, żądając sześciodniowego tygodnia pracy.

1898–1900 : Powstaje „Coloured Mixologists Club” w Waszyngtonie. Pomogło to profesjonalistom Black Bar w opracowaniu technik i przepisów na koktajle.

Członkowie związków zawodowych maszerują na znak protestu przeciwko prohibicji w Newark, 1931 / Zdjęcie: Alamy

1920 : 18. poprawka, znana również jako Zakaz wchodzi w życie, wprowadzając zakaz produkcji, sprzedaży i dystrybucji alkoholu.

Podczas gdy niektóre firmy związane z alkoholem mogły się zmienić, około 250 000 osób straciło pracę.

„Prohibicja pojawiła się często jako ostatni wielki kryzys [w branży]” - mówi Robin Nance, współzałożyciel America’s Table, organizacji wspierającej pracowników hotelarstwa. „Z pewnością można było wtedy zobaczyć protestujących barmanów”.

Zakaz trwał prawie 14 lat i kosztował kraj około 11 miliardów dolarów wpływów podatkowych. Szacuje się również, że doprowadziło to do około 1000 zgonów rocznie z powodu osób, które piły skażony trunek.

1933 : Ameryka ratyfikuje 21. poprawkę i uchyla zakaz. Ekonomiści mieli nadzieję, że wprowadzenie 500 000 miejsc pracy związanych z alkoholem pomoże amerykańskiej gospodarce znajdującej się wówczas w głębokim kryzysie.

Wiele hoteli i restauracji w całym kraju otrzymało na początku roku koncesje na podawanie alkoholu do 3,2% alkoholu (abv) i od razu było w stanie oferować wina, alkohole i koktajle. Jednak w pierwszym roku uchylenia sprzedaż alkoholu i powiązane dochody stanowiły około 9% federalnych wpływów podatkowych. Pieniądze później pomogły w finansowaniu programów New Deal, w tym inicjatywy na rzecz zatrudnienia Works Progress Administration.

1938 : The Ustawa o sprawiedliwych standardach pracy dyktuje, że napiwki serwery muszą przynajmniej zarabiać federalną płacę minimalną. Jeśli same napiwki nie są równe, pracodawcy muszą wypłacić różnicę.

Ustawa ta skodyfikowała również 40-godzinny tydzień pracy i 8-godzinny dzień pracy. Każdy objęty ustawą, który pracował dłużej, miałby prawo do nadgodzin.

„Pisanie nowego biznesplanu w jeden dzień”: bary i restauracje liczą się z pandemią koronawirusa

1941 : Stany Zjednoczone przystępują do II wojny światowej.

Kobiety masowo stawały się barmankami, choć wiele z nich porzuciło tę pracę po powrocie mężczyzn z wojny. Sismondo mówi, że chociaż kobiety mogły posiadać i prowadzić tawerny w czasach kolonialnych, ich liczba była stosunkowo mniejsza aż do połowy XX wieku.

W latach 1946–48, po powrocie żołnierzy amerykańskich, na kobiety wywierano presję, aby nie pracowały w barach, chyba że były ich właścicielami lub nie wyszły za mąż za właścicieli. decyzja sądu, że kobiety nie mogą być barmankami w Michigan. Od tego czasu orzeczenie zostało cofnięte.

1948 : The United States Bartenders Guild (USBG) formularze. Podobnie jak dawne „Kluby Kolorowych Miksologów”, jego misją było wspieranie edukacji i szkoleń zawodowych barmanów.

Około dwie dekady po utworzeniu USBG stało się pierwsza ogólnopolska organizacja non-profit poświęcona barmanom , aw 2015 r. uruchomił program pomocy gotówkowej potrzebującym.

1966 : Poprawka do Ustawy o sprawiedliwych standardach pracy mówi, że pracodawcy muszą wypłacać pracownikom otrzymującym napiwki zmienioną płacę minimalną, nawet jeśli pracownicy osiągają standardowy federalny próg minimalnej płacy wyłącznie dzięki odprawie.

Kwestie podniesione przez tę poprawkę są trwałe. Obecnie federalna płaca minimalna wynosi 2,13 dolara za godzinę i tak jest od 1991 roku. Chociaż wiele miast i stanów wprowadziło wyższą płacę minimalną, 19 stanów nadal stosuje tę stawkę.

Oddział NAACP w Las Vegas dołączył do linii podczas strajku Frontier Labour w 1991 roku./ Zdjęcie dzięki uprzejmości University of Nevada w Las Vegas

1991 : Frontier Strike rozpoczyna się, gdy 550 członków Culinary Workers Union, Local 226, Bartenders 165, Teamsters 995, Operating Engineers 501 i Carpenters 1780 wyjdzie z Frontier Hotel & Casino w Las Vegas.

Robotnicy protestowali przeciwko niesprawiedliwemu traktowaniu i płacom w najdłuższym udanym strajku w historii USA, trwającym ponad sześć lat. W lutym 1998 r. Nowy właściciel kasyna zakończył strajk, przywracając 280 pracowników związku.

2001 : Restaurant Opportunities Center (ROC) United powstaje, aby pomóc pracownikom barów i restauracji w następstwie ataków z 11 września.
Od tego czasu organizacja stała się ogólnokrajową organizacją non-profit, która walczy o równość i uczciwe wynagrodzenie pracowników hotelarskich.

Również w tym roku Culinary Workers Union Local 226 stworzył swój projekt obywatelski, aby zapewnić wiedzę prawną i pomoc finansową członkom związku, którzy ubiegają się o obywatelstwo amerykańskie.

2017 : Saru Jayaraman, współzałożyciel, rozpoczął kampanię non-profit One Fair Wage ROC United , której celem jest wypłacanie pracownikom napiwków standardowej federalnej płacy minimalnej.

Lauren Friel z Rebel Rebel i John deBary, współzałożyciele Fundacja Społeczność Pracowników Restauracji (RWCF), mówią, że jest to kluczowy czynnik w przyszłości barów. DeBary mówi, że około 40% pracowników restauracji i barów żyje w biedzie.

„Jeśli cofniemy się do tych 40% [po pandemii koronawirusa], uznam to za ogromną porażkę” - mówi.

Pandemia koronawirusa w 2020 roku przynosi utratę dochodów i niepewność około 16,8 milionom pracowników branży hotelarskiej./ Zdjęcie David Dee Delgado, Bloomberg via Getty

2020 : Bary i restauracje dopiero zaczęły borykać się z wpływem koronawirusa na branżę hotelarską. Gdy stany i rząd federalny opracowują pakiety dla bezrobotnych, aby pomóc zwolnionym lub zwolnionym z pracy z powodu kryzysu, organizacje takie jak America's Table, ROC United, One Fair Wage, USBG, RWCF i niezliczone inne organizacje pracowały nad zebraniem funduszy pomocowych dla branży restauracyjnej .

„Następnym krokiem będzie, jak zapobiec ponownemu wystąpieniu tego zdarzenia?” mówi Nance.