Quiz o winie: Czy niemieckie rieslingi są słodkie czy wytrawne? Brzmi jak nie myślenia. Dla miłośników wina w USA, niemiecki Riesling jest klasycznym przykładem resztkowego cukru w ​​kieliszku. Ale zapytaj Niemca lub przejrzyj niemiecką listę win w restauracji, a odpowiedź jest taka: Riesling jest suchy i coraz bardziej suchy.

To niemiecki paradoks. Styl, który dominuje na rynku amerykańskim, równoważąc kupę cukru z wystarczającą kwasowością, aby zapewnić rześkie wykończenie, prawie zniknął w Niemczech. To, co uważamy za niemieckie wino, jest czymś, co większość Niemców przestało pić lata temu. Nie ma tu „dobrego” ani „złego” - oba style mogą być pyszne - ale z pewnością istnieje międzynarodowe nieporozumienie.

Styl półwytrawny - nazywany owocowym lub, jak wolą Niemcy, lieblich (uroczy) - dominował w niemieckim winiarstwie od końca II wojny światowej do lat 70-tych XX wieku. To był okres rozkwitu mglistych Liebfraumilch i Blue Nun, ale także zadziwiających, godnych uwagi win od małych producentów. Gdy Niemcy zaczęły importować rosnące ilości wytrawnego białego wina z Alzacji i Włoch, pojawił się suchy Riesling.

Austriacki skandal fałszowania wina z 1985 r. - odkrycie, że niektóre słodkie wina były napompowane naparami glikolu diethelyne - odniósł efekt uboczny w Niemczech i trend w kierunku bardziej wytrawnych stylów nabrał tempa. Riesling i inne białe odmiany przeszły na dietę o obniżonej zawartości cukru, a więcej uwagi poświęcono odmianom czerwonym. Niemiecka prasa winiarska pokochała nowy kierunek, a zmiany preferencji konsumentów okazały się nie do powstrzymania. Według Niemieckiego Biura Informacji Winiarskiej, wina trocken (wytrawne) i halbtrocken (półwytrawne) stanowiły blisko 60% win zgłoszonych do oceny jakości w 2004 roku.

Zdefiniowanie „wytrawnego” dla win niemieckich wymaga trochę pracy. Znane kategorie Kabinett, Spätlese i Auslese odnoszą się do cukru przy zbiorach, a nie do słodyczy końcowego wina - Spätlese można trocken. Pod względem sensorycznym większość niemieckich win stołowych zawierających resztkowy finisz cukrowy jest dość wytrawna na podniebieniu ze względu na orzeźwiającą kwasowość. Liczbowo, zgodnie z niemieckim prawem, wino z etykietą trocken może zawierać do dziewięciu gramów cukru na litr - 0,9% - więcej niż można znaleźć na przykład w wytrawnym Sauvignon Blanc z Kalifornii lub Nowej Zelandii. Wina Halbtrocken mogą osiągnąć 18 gramów cukru.

Mimo to, bardziej wytrawne style są zauważalnie, czasem dramatycznie, różne od słodszych, a oba znajdują się na zupełnie innych rynkach. Większość niemieckich winnic produkuje zarówno suche do spożycia w kraju, jak i suche w USA, Japonii i Wielkiej Brytanii. W cieplejszych rejonach, takich jak Palatynat, królują style wytrawne, ale nawet w chłodnej Mosel-Saar-Rüwer, słynącej z wytrawnych win, Hans Selbach (Selbach-Oster) sprawia, że ​​jedna trzecia jego win jest wytrawna, a Karl Loewen (Weingut Carl Loewen) 90% jego win wytrawnych. Wielu winiarzy, takich jak Toni Jost w Mittelrhein i Daniel Wagner (Wagner-Stempel) w Rheinhessen, przyznaje, że nadal produkują słodkie wina tylko dlatego, że mają zagraniczny rynek zbytu.

Niemieccy winiarze różnią się tym, który styl starzeje się lepiej, co w pełni wyraża terroir, które jest trudniejsze do wykonania i które wino wolą pić. Ale wszyscy są zgodni, że wina trocken stały się przez lata bardziej pijalne. Dla winiarza Nahe, Helmuta Dönnhoffa, „W latach 90-tych wszystko było czarno-białe. Teraz dążymy do równowagi i zapominamy o ideologii ”.

Tymczasem wytrawny pozostaje trudny w sprzedaży w USA Zarówno Terry Thiese, którego wybitne produkty są importowane przez Michael Skurnik Wines, jak i Thomas Haehn, krajowy kierownik sprzedaży Rudi Wiest Selections, donoszą, że więcej mówi się o suchych stylach niż o swoich klientów. Obaj importują sporo suchych rieslingów, ale prawie nie wylatują z magazynu.

Smak konsumencki w USA to kolejna strona niemieckiego paradoksu. Fani Rieslinga są przyzwyczajeni do odrobiny cukru w ​​swoich winach i lubią to w ten sposób, i mogą uznać stalowy kęs win trocken za wręcz traumatyczny. Z drugiej strony zwolennicy wytrawnych białych nie mają pojęcia, że ​​Riesling występuje w tym stylu. Wrażenie to potęguje fakt, że najwięksi krajowi producenci rieslinga w USA preferują styl „off-dry”. Haehn wskazuje na trudność w zmianie zakorzenionych percepcji w przypadku niewielkich serii pudełek od rzemieślników.

Choć Thiese ma kilka wytrawnych win, nie spieszy się z wywróceniem rynku do góry nogami. „Te [słodkie] wina są wyjątkowe w skali światowej” - mówi. „Moi koledzy i ja jesteśmy w dużej mierze odpowiedzialni za utrzymanie tego stylu niemieckiego Rieslinga”.