Czasami wydaje się, że wszyscy jesteśmy nadmiernie zaprogramowani. Planujemy każdą chwilę naszego życia w cyfrowych kalendarzach, skrupulatnie wyszukujemy nowe, gorące restauracje w Internecie i używamy urządzeń do śledzenia każdego kroku i każdej minuty snu.

Więc dobrze było oddać kontrolę podczas podróży do Włochy , gdzie odkryłem magię gry „mystery amaro”.

Wszystko zaczęło się, ponieważ nie miałem przed sobą menu. Wylądowałem w Rzymie zaledwie kilka godzin wcześniej i dołączyłem do grupy na kolacji. Nadal czując się nieco zamroczony transatlantyckim jet lagiem, moja znajomość włoskiego ograniczona do kilku zdań, spojrzałem ze znużeniem na kelnera po kolacji: „Un amaro, Proszę . ” Amaro, proszę . Który? Ty wybierasz .

Jego oczy błysnęły pod wpływem wyzwania i wkrótce postawił przede mną szklankę ciemnobrązowego płynu. Zapach był znajomy, pachniał colą, espresso i skórką pomarańczy. Musiałem wyraźnie odprężyć się od samego zapachu. Który ? Zapytałem. Averna , odpowiedział.

Czasami dostawałem znajomy kieliszek, ale moimi ulubionymi były lokalne specjały, których nigdy wcześniej nie próbowałem.

Amaro, słynny włoski gorzki likier nasączony ziołami, korzeniami i innymi przyprawami, jest preferowany jako strawivo i figuruje w każdym menu deserów oraz na liście win / alkoholi we Włoszech. Gdy przez kolejne dni podróżowaliśmy na północ, gra „tajemniczy amaro” stała się częścią mojej rutyny po obiedzie.

Czasami dostawałem znajomy kieliszek, ale moimi ulubionymi były lokalne specjały, których nigdy wcześniej nie próbowałem. Na przykład Toskania region przyniósł Amarancia , gorzko zabarwione na pomarańczowo amaro zrobione przez Emilio Borsi w małym miasteczku na wzgórzu w pobliskiej Maremmie. Zmierzam do Podgórski szklanka ciemnej jak atrament, prawie leczniczej szklanki Amaro San Simone zamknęliśmy posiłek złożony z regionalnych specjałów, takich jak soczysta surowa wołowina i królik marynowany w czerwonym winie.

Po powrocie do Rzymu, sam i trochę bardziej pewny swoich umiejętności komunikacyjnych, zatrzymałem się w barze w modnej dzielnicy Pigneto, gdzie miejscowi przeważnie pili piwo, i dostałem kieliszek schłodzonego, akcentowanego miętą Braulio butelka była przechowywana w zamrażarce, powiedział barman. Ostatniej nocy we Włoszech ścigałem talerz risotto z orzechami laskowymi Calabria's Vecchio Amaro del Capo w małym, skromnym kieliszku do wina.

Demistyfikujący włoski Amaro

Chociaż Włochy były bez wątpienia właściwym miejscem do rozpoczęcia niezamierzonych badań porównawczych w Amaro, zamierzam kontynuować eksperyment w domu.

Nie mogę się doczekać poproszenia barmanów o wybranie tajemnicy Burbonów . A może spróbuję poprosić o włoskie czerwone wino z selekcji przy kieliszku i zobaczę, co przede mną ląduje.

Mam nadzieję, że ta praktyka pomoże mi skupić się na prostszych chwilach, takich jak radość z samplowania nowego dla mnie amaro. Pozwolenie, aby przypadek kierował moim wyborem drinka, okazał się najlepszą decyzją, jakiej nigdy nie podjąłem.