Jak sadzić i uprawiać Arborvitae
Te chropowate, wiecznie zielone drzewa, pochodzące z Ameryki Północnej, są odporne w strefach 2-7 i często rosną w miejscach, gdzie nic innego nie jest w stanie. Niektóre odmiany jesienią i zimą nabierają brązowego odcienia, dlatego przy wyborze należy zachować ostrożność drzewo życia odmiana do sadzenia w ogrodzie. Drzewa te dobrze znoszą przycinanie i można je przekształcić w fantazyjne rośliny topiary, aby stworzyć żywą sztukę ogrodową.
Bob Stefko.
Przegląd Arborvitae
| Nazwa rodzaju | Tuja |
| Nazwa zwyczajowa | Drzewo życia |
| Typ rośliny | Krzew, Drzewo |
| Światło | Część niedziela, niedziela |
| Wysokość | 10 do 60 stóp |
| Szerokość | 3 do 15 stóp |
| Kolor liści | Niebieski zielony |
| Funkcje sezonu | Zimowe zainteresowanie |
| Cechy szczególne | Niskie koszty utrzymania |
| Strefy | 2, 3, 4, 5, 6, 7 |
| Propagacja | Sadzonki łodyg |
| Rozwiązywacze problemów | Dobre dla prywatności |
Gdzie sadzić Arborvitae
Drzewa Arborvitae cieszą się zainteresowaniem przez cały rok i najlepiej rosną w pełnym słońcu lub półcieniu. Rozkwitną, jeśli zapewni się im miejsce z co najmniej 6 godzinami bezpośredniego nasłonecznienia dziennie – najlepiej wcześnie rano. Są także drzewami spragnionymi i preferują stale wilgotną glebę. Upewnij się, że tuczniki znajdują się w miejscu, w którym można je regularnie podlewać, aby były zielone i zdrowe.
Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę pełną, dojrzałą wysokość tulejki. Niektóre typy (takie jak tui zielone olbrzymy) mogą w wieku dojrzałym osiągnąć 60 stóp, więc upewnij się, że nie znajdują się one poza liniami energetycznymi i budynkami.
Drzewa Arborvitae tworzą gęste, wiecznie zielone liście, które mogą stanowić doskonałe „żywe ściany”, gdy potrzebna jest prywatność. Często sadzi się je w równych rzędach, aby zapewnić ochronę przed wiatrem i wyciszenie dźwięków na obrzeżach ogrodów, ale można je również wykorzystać do obramowania chodnika lub jako tło dla innych roślin.
Jak i kiedy sadzić Arborvitae
Jeśli sadzisz drzewko szkółkarskie, możesz je sadzić wczesną wiosną po ostatnich przymrozkach lub późną jesienią, jeśli wolisz. Wykop dołek co najmniej dwa lub trzy razy większy od bryły korzeniowej i usuń ją
arborvitae z pojemnika szkółkarskiego (lub rozpakuj go). Lekko zwilż korzenie i poluzuj je przed umieszczeniem drzewa w dołku. Zasyp dół do połowy i namocz w nim ziemię. Zakończ zasypywanie dołu ziemią aż do górnej krawędzi bryły korzeniowej, a następnie ponownie obficie podlej. Dodaj 2–3-calową warstwę ściółki u podstawy drzewa, aby pomóc glebie zatrzymać wilgoć.
Jeśli używasz altanki jako ogrodzenia zapewniającego prywatność lub osłony przed wiatrem, pozostaw odległość od 3 do 4 stóp między posadzonymi drzewami.
Wskazówki dotyczące pielęgnacji drzew
Arborvitae to krzewy łatwe w pielęgnacji, które dodają zieleni na zewnątrz przez cały rok.
Światło
Arborvitae kocha pełne słońce (najlepiej ponad 6 godzin dziennie), ale radzą sobie również w półcieniu. Jednak zbyt dużo cienia może spowodować zahamowanie wzrostu lub rzadsze liście.
Gleba i woda
Arborvitaes najlepiej rosną na stale wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej, gliniastej glebie o pH od neutralnego do lekko zasadowego (6,5 do 8,0).
Większość typów tuczników będzie wymagać cotygodniowego, niskiego i powolnego podlewania, szczególnie w pierwszym roku po przeszczepie. Do powolnego i delikatnego podlewania drzewa należy użyć węża zwilżającego lub systemu zraszającego. Można także przytrzymać wąż ogrodowy (powolną strużką) u podstawy drzewa i pozwolić wodzie powoli przenikać przez całą masę korzeniową.
Po zadomowieniu się tui, okresowo sprawdzaj glebę. Ilekroć pierwszy centymetr gleby wydaje się suchy, należy głęboko namoczyć drzewo, podlewając je pod baldachimem, ale kilka cali od pnia drzewa. Pozwala to uniknąć marnowania wody i zapobiega rozwojowi gnicia korzeni.
Arborvitaes uprawiane w pojemnikach mogą wymagać częstszego podlewania – nawet codziennie w gorących i suchych warunkach.
Temperatura i wilgotność
Niektóre typy tuczników są bardziej tolerancyjne na zimno niż inne, ale wiele z nich toleruje wilgotne temperatury tak niskie, jak -30 lub -40°F. Jeśli mieszkasz w chłodniejszym klimacie (strefy od 2 do 4), będziesz chciał się tego trzymać Tuja zachodnia lub tuleja wschodnia (w przeciwieństwie do tui zachodniej) Tuja złożona ), ponieważ są nieco bardziej odporne na zimno.
Zimą normalne jest brązowienie i opadanie igieł, ale jeśli na drzewie występuje postępujące brązowienie, które jest izolowane po jednej stronie (zwykle po stronie nawietrznej), może to być oparzenie zimowe. Dzieje się tak z wielu powodów, w tym opóźnionego spoczynku zimowego, nagłych zmian temperatury, zamarzniętej gleby i płytkiego systemu korzeniowego, który nie jest w stanie pobrać wystarczającej ilości wody, aby odżywić igły. Możesz przycinać martwe lub uszkodzone gałęzie, gdy wiosną pojawią się nowe pędy. Jeśli całe drzewo zmieniło kolor na brązowy, może nie być możliwe jego uratowanie.
Zimowanie
Aby chronić tusze przed uszkodzeniami zimowymi, nałóż od 2 do 4 cali ściółki wokół podstawy drzewa (kilka cali od pnia). Pomoże to zaizolować korzenie i zmniejszyć utratę wilgoci. Dbaj o dobre nawodnienie tuczników przez cały sezon (szczególnie jeśli są narażone na suszące zimowe wiatry). Nawet w niskich temperaturach nadal będą potrzebować około cala wody tygodniowo lub więcej.
Ciężki śnieg i lód mogą powodować uszkodzenia kończyn tulejek – szczególnie w połączeniu z silnym wiatrem. Jeśli możesz, odgarnij śnieg, zanim zgnie lub połamie gałęzie. Owijanie młodych i wrażliwych roślin płótnem może również pomóc w zapobieganiu poparzeniom zimowym.
Nawóz
Arborvitaes nie wymagają nawozów do prawidłowego rozwoju, ale jeśli chcesz pobudzić bujniejsze liście lub szybszy wzrost, możesz raz w roku na wiosnę zastosować nawóz bogaty w azot o powolnym działaniu.
Przycinanie
Ponieważ obfite opady śniegu mogą łamać gałęzie, po burzy należy je odgarnąć. Złamane kończyny należy przyciąć i może zaistnieć potrzeba ułożenia roślin w pozycji pionowej do czasu, aż się regenerują.
Przycinaj tuiwce wiosną, aby uzyskać gęste liście. Przycinaj tylko tam, gdzie rosną liście, a nie u podstawy rośliny. Jeśli znajdują się martwe gałęzie, należy je usunąć.
Sadzenie i przesadzanie Arborvitae
Arborivitae dobrze radzi sobie w doniczkach, ale tylko na zewnątrz. Na początek użyj doniczki o pojemności 20 galonów, aby nie wymagała przesadzania, co może być trudne dla drzewa. Użyj mieszanki doniczkowej na bazie gleby. Utrzymuj glebę wilgotną, ale nie podmoczoną.
Szkodniki i problemy
Oparzenia zimowe mogą wystąpić przy mroźnej pogodzie, a pierwszą ich oznaką jest brązowienie liści. Może to spowodować znaczne szkody w poważnych sytuacjach, a nawet zabić drzewa. Na szczęście istnieją odmiany odporne na oparzenia.
Kilka szkodników może niepokoić twoją altankę. Przędziorożce mogą pojawiać się szczególnie podczas gorących i suchych letnich dni. Niestety, zanim znajdziesz te szkodniki, będzie już za późno, ponieważ najprawdopodobniej zauważysz brązowienie liści, na którym żerują, i którego nie można odwrócić. Używaj mydła owadobójczego lub oleju ogrodniczego, ale zachowaj ostrożność podczas letnich upałów, ponieważ te spraye mogą również spowodować oparzenia roślin.
Bagworms mogą również atakować tui. W środku lata możesz zobaczyć małe brązowawe „worki”, które wyglądają jak małe szyszki sosnowe zwisające z drzewa. To są kokony bagien.
Jak rozmnażać Arborvitae
Można rozmnażać tuiwniki z sadzonek ukorzenionych późnym latem lub wczesną jesienią. Za pomocą ostrych nożyc ogrodowych odetnij gałązkę o długości od 5 do 9 cali ze zdrowej gałęzi (najlepiej młodszej niż roczna) pod kątem 45 stopni. Upewnij się, że sadzonka ma miękkie, zielone liście i drzewną podstawę. Usuń liście z podstawy sadzonki i posyp je proszkiem hormonu ukorzeniającego.
Włóż dolną połowę sadzonki do przygotowanej doniczki wypełnionej wilgotną mieszanką gleby organicznej lub zwilżonym piaskiem ogrodniczym i uciśnij materiał doniczkowy, aby utrzymać sadzonkę w pozycji pionowej. Umieść go w miejscu z filtrowanym światłem i trzymaj pod szklaną lub plastikową kopułą. Podlewaj sadzonki tuczników za każdym razem, gdy gleba wydaje się sucha. Prawdopodobnie zajmie to około 6 tygodni, zanim sadzonka zapuści korzenie i może potrzebować prawie stałej wilgoci, aby się rozwijać. W razie potrzeby przesadź do większej doniczki i wiosną posadź nową roślinę tucznika na zewnątrz.
Rodzaje tuczników
Wschodni czerwony cedr
Bob Stefko
Tuja zachodnia to szczególnie wytrzymały rodzaj tuiowatych, pochodzący z obszarów Ameryki Północnej. W dojrzałości osiąga 60 stóp wysokości i 15 stóp szerokości. Strefy 2-7
Pan Kula do kręgli
Dziekan Schoeppner
Tuja zachodnia „Bobozam” to wyjątkowa forma tucznika, która utrzymuje bardzo zwarty, kulisty kształt, zwykle osiągając od dwóch do trzech stóp wysokości i szerokości. Strefy 3-7
Arborvitae 'Smaragd'
Jasona Wilde’a
Tuja zachodnia 'Smaragd' to karłowa odmiana tworząca jasnozielone szyszki. Dorasta do trzech stóp wysokości i szerokości. Strefy 2-7
Woodward Globe Arborvitae
Denny’ego Schrocka
Tuja zachodnia „Woodwardii” tworzy ciemnozieloną kulę, która rośnie na osiem stóp wysokości i 15 stóp szerokości. Strefy 2-7
Arborvitae „Hetz Midget”.
Laurie Black
Tuja zachodnia „Hetz Midget” tworzy zwarte kule, które w chłodniejsze dni brązowieją. Dorasta do 32 cali wysokości i szerokości. Strefy 2-7
Arborvitae „Mały klejnot”.
Piotra Krumhardta
Tuja zachodnia „Little Gem” to karłowata odmiana, która tworzy zwartą, ciemnozieloną kulę o wysokości trzech stóp i szerokości sześciu stóp. Strefy 2-7
Jak zrobić krzew topiary, aby upiększyć swój ogródArborvitae „Rheingold”.
Paula Vandeveldera
Tuja zachodnia „Rheingold” ma złote liście, które w młodości czasami zabarwiają się na różowo, na stożkowym krzewie dorastającym od trzech do sześciu stóp wysokości. Strefy 2-7
„Sunkist” Oriental Arborvitae
Piotra Krumhardta
Thuja orientalis „Sunkist” to karłowa odmiana o kulistym kształcie i liściach ze złotymi końcówkami. Dorasta do trzech stóp wysokości i szerokości. Strefy 6-9
Arborvitae 'Pyramidalis'
Jay'a Wilde'a
Tuja zachodnia „Pyramidalis” to szybko rosnąca, stożkowata roślina zimozielona, często wykorzystywana na żywopłoty i osłony przed wiatrem. W okresie dojrzałości osiąga 60 stóp wysokości i 15 stóp szerokości. Strefy 2-7
„Techny” krzewinka
Piotra Krumhardta
Tuja zachodnia „Techny” powoli wyrasta na gęstą, wiecznie zieloną piramidę; doskonały wybór na żywopłot. Dorasta do 15 stóp wysokości i ośmiu stóp szerokości. Strefy 2-7
Często Zadawane Pytania
- Dlaczego tutejsze krzewy nazywane są „drzewem życia”?
Kiedy pierwsi francuscy osadnicy dotarli do Ameryki Północnej, dowiedzieli się od rdzennych Amerykanów, że rośliny te można stosować w leczeniu szkorbutu, choroby spowodowanej niedoborem witaminy C, na którą cierpiało wielu żeglarzy. Młode liście są bogate w ten składnik odżywczy, dlatego nazwano tę roślinę arborvitae, co oznacza „drzewo życia”.Nie zaleca się teraz stosowania tego leku w przypadku tego schorzenia.
- Jak długo żyją arborvitaes?
Żywotność większości drzew tuczników rosnących w podwórkach i ogrodach szacuje się na 50–150 lat. Na wolności może być zupełnie inaczej. W otaczających lasach i dzikiej przyrodzie tuczniki mogą dojrzewać powoli i żyć od 200 do 400 lat. Faktycznie, istnieją konta T. occidentalis drzewa w Ontario w Kanadzie, o których mówi się, że mają ponad 1000 lat.
- Co mogę zrobić, aby pomóc pochylonej tui?
Jeśli pochylenie jest znaczne lub wydaje się wyrastać z pnia, może być konieczne przeniesienie bryły korzeniowej i podbicie drzewa. Poczekaj do wczesnego lata lub późnej jesieni i użyj drewnianych lub metalowych kołków, które stanowią co najmniej dwie trzecie wysokości drzewa (plus 24 do 36 cali w celu zakotwienia pod ziemią). Opuść kołki równomiernie wokół drzewa pod kątem 45 stopni od pnia. Kop wokół pnia (co najmniej na głębokość co najmniej 2 do 3 stóp) i poluzuj korzenie. Owiń drzewo grubym ręcznikiem, a następnie użyj rąk lub mocnej liny, aby chwycić drzewo w miejscu, w którym je wyściełałeś. Gdy drzewo będzie już wyprostowane, zabezpiecz je linkami przymocowanymi do posadzonych palików.
- Jak duże osiągają tuczniki?
Ostateczny rozmiar tuczników zależy od wielu czynników, a jednym z nich jest ich rodzaj. Tuleja amerykańska może osiągać wysokość nawet 40–60 stóp i rozrastać się na 3–15 stóp, gdy jest w pełni dojrzała. Odmiany Techny i North Pole dorosną tylko do około 15 wysokości i 7 lub 10 stóp szerokości. Niektóre drzewa tuczników typu kulistego rosną w zwartym kulistym kształcie, który zwykle osiąga tylko od 3 do 6 stóp wysokości i szerokości.
Drzewo życia . Uniwersytet Bellarmina.
O żywotności drzew tuczników . Biblioteka Elisabeth C. Miller. Uniwersytet Stanu Waszyngton.
