Po raz pierwszy spotkałem Nicolasa Audeberta, winiarza z argentyńskiego cuvée Cheval des Andes, pięć lat temu na Los Chulengos, prywatnym ranczu o powierzchni 15 000 akrów u podnóża Andów. Przyjechaliśmy jeździć konno i oddawać się asado - co Argentyńczycy nazywają swoimi słusznie słynnymi grillami. Audebert pojawił się w butach do jazdy konnej i garbowanej skórze od stóp do głów obok swojej długonogiej żony Melissende. W ślad za nimi byli Blanche i Constantin, ich wówczas dwójka dzieci (teraz mają czworo). Szczerze mówiąc, Audebertowie wyglądali jak coś z reklamy Ralpha Laurena.

Od tamtej pory spotykałem się i próbowałem z Audebertem - urodzonym w 1975 roku w Tulonie - przy wielu okazjach. Zeszłego lata odbyło się to na dachu przyjaciela w Nowym Jorku, gdzie Audebert pokazał swoje wino prasie i handlował w swobodnej atmosferze. Ponadto spotkaliśmy się w Los Angeles, na tarasie hotelu Sunset Tower w West Hollywood, a także na boisku do gry w polo w Cheval des Andes, gdzie Audebert regularnie uczestniczy w meczach rywalizacji. Następnie, w grudniu, kiedy byłem w Mendozie, odwiedzając winnice, Audebert osiągnął szczyt swojego najfajniejszego siebie, zdobywając przepustki VIP, aby zobaczyć legendarnego brytyjskiego D.J. Paul Oakenfold, program, który rozpoczął się o 3:45 i trwał do wschodu słońca.

Audebert, którego ojciec pracował dla rządu francuskiego i przeniósł swoją rodzinę na stanowiska w Karaibach i Afryce Wschodniej, jest kochającym zabawę facetem. Ale jest też bardzo utalentowanym winiarzem o szerokim wachlarzu zainteresowań. Tak samo jak w domu w nocnym klubie na Manhattanie, jak w piwnicy z winami w Mendozie, Audebert cieszy się dobrym życiem, tworząc wysokiej jakości produkt przeznaczony dla innych, którzy lubią ten sam styl życia.

W 1999 roku ukończył szkołę winiarstwa i enologii w Ecole Nationale Superieure Agronomique de Montpellier. Pierwsza praca Audeberta w branży wina była w Terrazas de Los Andes w Argentynie. . Później zrobił szampana w Moët & Chandon, Krug i Veuve Clicquot. Od 2006 roku jest głównym producentem wina w Cheval des Andes, jednoosobowej spółce winiarskiej pomiędzy Terrazas i Château Cheval Blanc w St.-Émilion w Bordeaux. Wśród argentyńskich win czerwonych, Cheval des Andes jest od wielu lat zdobywcą wysokich wyników, znanym ze swojej wyrafinowanej intensywności i równowagi.

Podczas burzliwej podróży do Stanów Zjednoczonych w lutym, Audebert i ja usiedliśmy w kawiarni w dzielnicy East Village na Manhattanie, aby omówić jego wychowanie, pochodzenie winiarskie, osobiste zainteresowania i rodzinę. Zapytałem go też o niektóre z jego ulubionych rzeczy w życiu.

15 ulubionych rzeczy Nicolasa Audeberta

Miasto: Hongkong za jedzenie Nowego Jorku do życia nocnego Aix-en-Provence na wszystko inne.

Tradycyjne francuskie jedzenie: Kaczka confit

Gadżet elektroniczny: iPad

Zespół lub muzyk: Bob Marley

Wino: White Horse 1947

Szampan: Krug Clos du Mesnil

Koktajl: Krwawa Mary

Sport: Polo do gry w rugby do oglądania

Amerykańskie wyrażenie: Douchebag… Uwielbiam sposób użycia tego słowa. Albo niesamowite, co jest tak amerykańskie.

Hotel / ośrodek: Island Camp nad jeziorem Baringo w Rift Valley w Kenii

Wakacje sam na sam z żoną: Biorąc żaglówkę mojego ojca i zwiedzając wyspy u wybrzeży Prowansji, najlepsze są Porquerolles i Korsyka.

Podróż służbowa: Około siedem lat temu z Krugiem zrobiliśmy Krug Odyssey. Zaczęliśmy od degustacji w willi magnata jedwabiu nad jeziorem Como, a następnie polecieliśmy samolotem morskim do Wenecji, gdzie wylądowaliśmy w głównej lagunie. Następnie przejęliśmy prywatny palazzo nad Canal Grande, w którym spędziliśmy jeszcze dwa dni degustacji.

Książka: Cyrano de Bergerac (pierwotnie napisany jako sztuka przez Edmonda Rostanda). Uwielbiam sposób, w jaki był zarówno dżentelmenem, jak i szaleńcem, który gra po obu stronach, ale zawsze z elegancją.

Koń: Jako dziecko Mila była moim ulubionym koniem, ale mój ojciec sprzedał ją sąsiadowi, który następnie wyszkolił ją na mistrzynię w wyścigach długodystansowych. W wieku 12 lat wiedziałem, że jest wspaniałym koniem.

Argentyńska tradycja: Popijanie i dzielenie się maté (podobną do herbaty ziołowej) z innymi.