Niedawno mój kolega, autor wina, zapytał mnie, ile relacji poświęcam dwóm regionom - Toskanii i Piemoncie - w porównaniu z resztą Włoch. „Czy powiedziałbyś, że to 70%, 80%, 90%?” - szturchnął świadomie, w pełni oczekując pozytywnego potwierdzenia jego wzniosłych postaci.

Odmówiłem naciskania na odpowiedź, ale przypuszczałem: bliżej 50%. Później poszukałem trochę informacji w bazie danych Wine Enthusiast. W 2010 roku wystawiłem łącznie 3249 ocen i recenzji. Z tej liczby 1689 reprezentowało Toskanię i Piemont - największe zgrupowania to Brunello di Montalcino, Chianti Classico, super Tuscans, Barolo, Barbaresco, Barbera i Dolcetto.

Druga połowa trafiła do pozostałych 18 regionów Włoch - Sycylii, Sardynii, Apulii, Kalabrii, Basilicata, Kampanii, Lacjum, Abruzji, Molise, Marche, Emilia-Romagna, Umbria, Veneto, Liguria, Lombardia, Trentino Alto Adige, Valle d'Aosta i Friuli Venezia Giulia.

Połowa nie jest zła, biorąc pod uwagę postrzeganie wśród konsumentów, często podkreślane w menu restauracji i alejkach handlowych, że przeważającą większość vino Italiano stanowią żyzne regiony Piemontu i Toskanii. Reszta, od stóp do główki półwyspu, jest czasami zasłonięta - tak jakby to wszystko było tylko szumem tła.

To prawda, że ​​Toskania i Piemont zapewniają potrójną moc historii, jakości i objętości. Ich znaczenie jest nie do przecenienia. Jednak wyrafinowani konsumenci w szybkim tempie zmieniają trendy związane z winem i wreszcie nadszedł czas, aby mniej znane terytoria zajęły pierwsze miejsce.

Weźmy na przykład Veneto. Między Weroną a Wenecją istnieje ekscytujący wszechświat enologicznych możliwości, począwszy od Amarone (ciemne i mocne czerwone wino wytwarzane z częściowo wysuszonych winogron) po Prosecco, najlżejsze i najjaśniejsze z win musujących. Oba używają lokalnych winogron i lokalnych metod produkcji wina, takich jak appassimento dla Amarone i metodo Martinoti do stawiania bąbelków w Prosecco. Te dwa wina są przykładem niezwykłej różnorodności włoskiej szkoły enologicznej i jej ogromnego potencjału. Niedawny wzrost Prosecco jest tak gwałtowny, że podobno dane dotyczące produkcji przekroczyły tylko dane dotyczące szampana.

Z czysto dziennikarskiego punktu widzenia moje ulubione regiony do omówienia to regiony najbardziej wysunięte na południe, zwłaszcza Sycylia, Kalabria, Basilicata, Apulia i Kampania. Jadę tam z myślą o jednej historii i wracam do domu ze 100 następnymi. Tylko jeden dzień spędzony w winnicy w głębi Kalabrii może przynieść więcej tajemnic niż tydzień spędzony gdziekolwiek indziej. Nieudokumentowane odmiany są odkrywane przez cały czas, a dziesiątki nie zostały jeszcze zarejestrowane.

Inne regiony, takie jak Liguria, Romagna, Lombardia, Marche i Abruzja, mogą nie mieć krytycznej masy eksportowej, ale każdy z nich oferuje odrębne obszary różnorodności, które odzwierciedlają tradycje terytorialne, kuchnię i osobowości. Weź miękkie owocowe wina Sangiovese z Romagna, które tak dobrze komponują się z domowym makaronem lub pikantną, bogatą czerwienią z Marche i Umbrii. Montefalco w Umbrii produkuje jedne z najbardziej ustrukturyzowanych czerwieni we Włoszech, a północno-wschodnia część Włoch (od Alto Adige do Friuli) nie ma sobie równych pod względem nieskazitelnych właściwości aromatycznych białych.

Wiele z tego, co definiuje ten magazyn, to artykuły, które poświęcamy drugiej połowie Włoch. Właśnie wróciłem z Valdobbiadene i Conegliano w Veneto i ze zdziwieniem dowiedziałem się od Consorzio, że jesteśmy jedyną amerykańską publikacją, która każdego roku recenzuje wina Prosecco - całą kategorię od największych producentów po najmniejszych. Aż trudno w to uwierzyć, biorąc pod uwagę, jak popularne są obecnie te wina musujące.

Władze innych stowarzyszeń hodowców, w tym Sycylii, Valpolicella, Apulii i Alto Adige, powiedziały mi również, że jako jedyny amerykański magazyn żądamy pełnego spektrum próbek z ich obszarów (w przeciwieństwie do próbek ręcznie wybranych marek).

Celem jest zapewnienie sprawiedliwej reprezentacji tych regionów nie tylko na naszych stronach, ale także w lokalnym sklepie z winami i karcie win w restauracji.

W tym roku Włochy obchodzą 150. rocznicę zjednoczenia Włoch. Aby uczcić to wydarzenie, wyprodukowano specjalne wina (w wersji białej i czerwonej) reprezentujące mieszanki 20 autochtonicznych winogron z 20 regionów Włoch. To symboliczne świadectwo różnorodności i konkurencyjności włoskiego wina w zmieniającym się świecie, w którym ludzie chcą doświadczyć nowych smaków obejmujących spektrum jakości i ceny. Podnoszę szklankę na drugą połowę, gdzie jest cała akcja.

15 ikon włoskiego wina