bW latach osiemdziesiątych niektórzy ludzie wymyślili termin „Cal-Ital”, aby opisać fenomen winiarzy sadzących włoskie odmiany winorośli w Kalifornii.

W tamtym czasie poszukiwano „następnej wielkiej rzeczy”, odmiany (najlepiej czerwonej), która byłaby tak chętnie wybierana przez konsumentów jak Cabernet Sauvignon i Merlot.

Robert Mondavi wszedł do gry ze swoją odgałęzieniem La Famiglia di Robert Mondavi, ale chyba najbardziej dramatycznym momentem było, gdy słynny włoski producent, Piero Antinori , zainstalował rozległe nasadzenia Sangiovese na szczycie Atlas.

Wina Antinori były taniczne do tego stopnia, że ​​były wytrawne i chrapliwe, dzięki chłodnemu klimatowi gór. Jeśli chodzi o La Famiglia, Mondavis ostatecznie wyciągnął wtyczkę, a ruch Cal-Ital stracił impet.

Jednak te winorośle nie zniknęły.

Obecnie garstka winiarzy nadal bada możliwości. W Kalifornii występuje mniej niż 200 akrów Nebbiolo - wielkiego grona Barolo. Jej najbardziej udanym wyrazem jest Clendenen Rozlewnia Family Vineyards z doliny Santa Maria.

Areał Sangiovese prawie się nie zmienił, ponieważ rynek po prostu nie okazał się gościnny. Mimo to kilkudziesięciu producentów nadal go wytwarza. Najlepsze wina od Niner, Stolpman i kilku innych są wytrawne, taniczne, jedwabiste i intensywnie wiśniowe.

Jest jeszcze Barbera. Większość z nich znajduje się w Central Valley, ale niektóre butikowe winiarnie, zwłaszcza te z Sierra Foothills, takie jak Easton, wykonują dobrą robotę. Więcej zaleceń znajdziesz w artykule Virginie Boone „California’s Ultimate Food Wine”.

Wśród białych jest wiele odmian. Vermentino, Malvasia Bianca, Arneis, Fiano, Greco di Tufo i kilka innych produkuje rześkie, wytrawne wina z rozsianych po całym stanie stanu.

Ale najważniejszą wiadomością dotyczącą włoskich białych jest Pinot Grigio. Od 2003 r. Areał upraw wzrósł o 600 procent, co czyni ją trzecią najczęściej sadzoną białą odmianą w Kalifornii (po Chardonnay i Sauvignon Blanc).

Pinot Grigio radzi sobie najlepiej w chłodniejszym klimacie, od Santa Rita Hills na północ po Anderson Valley. Ale może się wyróżniać od Lodi do Pogórza Sierra. Chamisal, Handley, Joseph Swan i Longoria to niezawodni producenci.

Jedną z zalet tych odmian jest to, że ceny są ogólnie umiarkowane. To z pewnością się zmieni, gdy najlepsi producenci zyskają przyczepność, więc nie bój się teraz wskoczyć.

3 włoskie odmiany do spróbowania dziś wieczorem

Bailiwick 2012 Vermentino (Kalifornia). Świetna jakość w wytrawnym, mineralnie białym, z rześką kwasowością, aromatami cytrusów i owoców tropikalnych (90 punktów, 15 USD).

Clendenen 2005 Bricco Wesołych Świąt Nebbiolo (Dolina Santa Maria). Monumentalne, wypełnione suszonymi owocami, smołą, płatkami róży i białym pieprzem (95 punktów, 50 dolarów).

La Folia 2011 Barbera (Pogórze Sierra). Smaki pieczonej wiśni i cynamonu świetnie komponują się ze spaghetti carbonara (92 punkty, 30 USD).