Jeśli chcesz, aby coś zostało zrobione dobrze, zrób to sam. Courtney Taylor-Taylor, frontman zespołu rockowego z Oregonu The Dandy Warhols , przyjął ten idiom. Bez wiedzy większości Portlandczyków po cichu zadebiutował sklepem z winami i barem, Stary Portland , w Odditorium - klubie i studiu muzycznym należącym do zespołu - w dzielnicy Slabtown.

Taylor-Taylor szukał swobodnego miejsca, które pasowałoby do jego gustów: stare bordeaux i punkowe bary. W ramach nowej bazy operacyjnej zespołu stworzył swoją wizję salonu poplamionego „rockowym klimatem, którego nie można było uciec z wybielaczem”.

Kilkanaście miejsc, kilka opcji na kieliszki i możliwość swobodnego delektowania się butelką sprawiły, że przestrzeń stała się bardziej miejscem spotkań niż sklepem. Przystępne cenowo przekąski, ponieważ muzycy są „ekspertami w maksymalizowaniu wartości w menu”, sprawia, że ​​The Old Portland jest „najbardziej niesamowitym miejscem na randki”, mówi Taylor-Taylor. Muzyka sięga połowy wieku, podobnie jak ceny.

„Te wina z lat 90. kosztują 12 dolarów za kieliszek”, mówi. „Zupełnie jak w Old Portland”.

Rozmawiał Taylor-Taylor Entuzjasta wina o swoim pierwszym smaku Bordeaux, jego upodobaniu do dojrzałych win i radości z organizowania wyśmienitych kolacji z winem.

Courtney Taylor-Taylor z The Dandy Warhols na scenie w Australii / Getty

Dlaczego zdecydowałeś się otworzyć winiarnię, szczególnie w swoim studio?

Potrzebowałem miejsca, do którego mógłbym się udać. To jest długi i krótki czas. Nie kocham piwa i nie radzę sobie z mocnymi alkoholami. Bary nie sprzedają 20-letniego francuskiego wina na kieliszki, więc co mam zrobić? Zobaczcie, czy moi znajomi z rocka chcą się ze mną spotkać w jakimś eleganckim winiarni na kieliszek Napa Cab za 30 dolarów po ich stolikach w kawiarni? Na szczęście nie jestem na tyle sławny, żeby wzbudzać zgiełk, więc mogę robić, co chcę. Mogę się tam dostać, a ludzie wydają się być w porządku. z tym. Od czasu do czasu niektórzy fani Dandy się przedstawiają, ale ponieważ zawsze byliśmy zespołem dla mądrych dzieciaków, to są całkiem fajni ludzie.

Jak zdecydowałeś się na estetykę baru i jak wystrój pasuje do Twojej osobowości?

Wszystko w tym miejscu, podobnie jak ja, jest reliktem ze Starego Portland. Ja i chłopcy uratowani z legendarnego Portland wisi: Lotus Cardroom, Satyricon, stara winiarnia Hilton, Wildwood i nie tylko. Połowę ścian pokrywają plakaty rockowe z lat 80. i 90.: Fugazi w Pine Street Theatre, Ginsberg w Cinema 21, Nirvana wernisaż dla Sonic Youth, Elliott Smith, Metallica. Zebraliśmy ich dużo i do tej pory stanowiły one po prostu gromadzenie śmieci.

Wewnątrz Starego Portland w Odditorium / Zdjęcie: Christine Dong

W jaki sposób inni klienci Old Portland dowiadują się o barze poza waszymi fanami?

Lokalny tygodnik Portland, Tydzień Willamette , samodzielnie umożliwił wykonanie tego połączenia. Nie reklamuję się i tak naprawdę nie wychodzę nigdzie indziej, więc kiedy pokazujemy się w ich czasopiśmie, to wszystko. Podoba mi się klimat „sekretnego miejsca” i nie maluję frontu, żeby wyglądał strasznie z zewnątrz. Zawsze lubiłem te autentyczne, mniej wymyślne miejsca na świecie, więc w miarę jak sprawy się gentryfikują, doceniam to coraz bardziej.

Jakimi kryteriami kierujecie się przy wyborze win na kieliszki?

Cóż, przez pierwsze sześć miesięcy wszystko szło gładko, kiedy nagle było [90 stopni na zewnątrz]. NIESPODZIANKA! Nikt nie daje dziś szczurzej tyłka o 1998 Haut-Médoc. Albo jutro. Albo pojutrze. Nie tylko to, ale nie możemy już odbierać przesyłek od dystrybutorów specjalistycznych spoza stanu, ponieważ ciężarówki podnoszą się o około 110 stopni z tyłu, a to zabije każde wino, które nie jest wzmocnione.

Zacząłem więc nawiązywać kontakty z lokalnymi dystrybutorami i od razu zacząłem degustować galony różowego, bąbelkowego i nie. Dave Rounds z Wine Trust uratował nam tyłki, kiedy wszedł i powiedział: „Masz, spróbuj tego, ale nie patrz na etykietę”. To było klasyczne różowe wino w stylu Tavel [ale z Prowansji]… Travis owija wokół niego serwetkę, zanim nalewa. Ale nadal jest to prawdopodobnie najlepsze, jakie kiedykolwiek jadłem. Wynik. Między tym a różową Cava Codorniu zabijaliśmy ją przez całe lato.

Muzyka spotyka się z winem dzięki wystrojowi The Old Portland / fot. Christine Dong

Kiedy po raz pierwszy polubiłeś wino?

Jakieś 20 lat temu w trasie wszedłem do baru i poprosiłem o kieliszek wina. Próbowałem wielu drogich butelek podczas kolacji dla wytwórni płytowych, ale tak naprawdę nie miałem tego klasycznego literackiego doświadczenia z winem. Zawsze były to ostatnie roczniki soku z Nowego Świata, więc myślenie, że nie piję wina, było bolesne.

W każdym razie, w przypadkowym barze we Francji, stary koleś postawił przede mną małą szklankę wody i napełnił ją do połowy pustą butelką [wina]. Było w temperaturze pokojowej i aksamitne z lekkim pieprznym przypaleniem, a kiedy go piłem, bardziej pochłonęło mnie to proste doświadczenie, myśląc: „Jak, do cholery, ta odrobina płynu może zrobić tak wiele dla mojego świata?” [Powiedziałem] „Hej, co to do cholery jest?” Koleś odwraca się powoli i patrzy na mnie, jakbym był najgłupszą osobą. 'Bordeaux.' Doh. Zgadza się, graliśmy w Bordeaux.

Miejskie winiarnie w przemysłowym rdzeniu Seattle

Nie przepadasz za winami z Nowego Świata. Dlaczego?

Agresywny kwas, alkohol i owoce zazwyczaj przeszkadzają mi w podróży. Ta „starsza” rzecz naprawdę mnie łączy, dotyczy to również klasycznych taksówek Napa z lat 80. i 90. W sklepie sprzedajemy wszystko, co mi się podoba, w tym Walla Walla i Heitz Cellar czy Erath z minionych dziesięcioleci, kiedy je znajduję.

Wino zdekantowane nalewane w The Old Portland / Christine Dong

Czy wino w jakikolwiek sposób przypomina muzykę? A co ze sztuką lub literaturą?

Tak. Wszystkie powyższe. Z technicznego punktu widzenia chcę, aby wino miało równowagę między wysokim, średnim i dolnym pasmem. Na przykład owoce, alkohol, garbniki, kwas i terroir muszą być zrównoważone w taki sposób, aby „historia” była oczywista. Myślę, że dotyczy to wszystkich trzech z tych mediów.

Wszyscy artyści starają się zrobić to samo: stworzyć jak największą ekspresję, biorąc pod uwagę swoje umiejętności i kaprysy świata, w którym są wtajemniczeni. To jak magiczna sztuczka, gdy działa, pełne pytanie „Jak to zrobiłeś?” doświadczenie.

Czy spędzasz dużo czasu myśląc o tym, jak wino i jedzenie odnoszą się do siebie? A może organizujesz kolacje z winem - lub kolacje z dużą ilością wina?

Winne kolacje to jedna z największych radości mojego życia. Dandys organizują kolację z parami wina i występy przed Bożym Narodzeniem każdego roku, a ja odpowiadam za parowanie. Zwykle przynajmniej sześć dań. Goszczę też wiele mniejszych.

O ile wiem, Francja jest początkiem i podstawą winiarstwa. Stamtąd możesz być tylko bardziej interesujący. Ale nie odchodź zbyt daleko, bo możesz skończyć z myśleniem: „To danie sprawia, że ​​wino smakuje jak ocet lub formaldehyd” lub coś w tym stylu. Właśnie byliśmy w Polinezji Francuskiej, a oni mają niesamowity akcent na francuską kuchnię. Zdecydowanie przekraczają granice tego, ile owoców tropikalnych może znajdować się w kremowo-słonym daniu, zanim nawet biały Bourgogne nie poradzi sobie z tym. Ale na pewno było fajnie.