Powieściopisarz i malarz Momčilo „Momo” Kapor, wieloletni mieszkaniec Belgradu, ujął to najlepiej: „W rakiji jest esencja serbskiej istoty - najpierw radość, potem celebracja smaku, potem złość, współczucie, poczucie, że świat jest dobry i że wszyscy, którzy go piją, są przyjaciółmi ”.

Odwiedzając przyjaciół w Belgradzie, wyruszyłem na próbę spróbowania duszy Serbii. Rakija to czysta brandy wytwarzana z destylowanych, sfermentowanych owoców. Jako stosunkowo lekki, zwerbowałem Lukę, 26-letniego kuzyna przyjaciela, jako mojego kumpla pijącego rakiję.

Luka, student Wydziału Geografii Uniwersytetu w Belgradzie, był świeżo po egzaminie i pracował nad sześciogodzinną sesją reklamową dotyczącą leku na ból głowy. Był gotowy na drinka.

„Każdy dom ma jakąś rakiję” - powiedział mi Luka. „Bez tego nie ma go w domu. To jest kulturowe ”.

Butelki rakiji w Ambar / fot. Kristin Vuković

W Serbii mówi się, że rakija mówi tysiącem języków. Turcy przywieźli słowo rakija do regionu w XIV i XV wieku. Pochodzi od arabskiego słowa al-rak, które oznacza „kroplę potu”. Podobne nazwy (arak, raki, rakia, rakija) istnieją w krajach takich jak Iran, Turcja, Albania, Bułgaria oraz w krajach byłej Jugosławii.

„Mieszkańcy Serbii traktują rakiję jak lekarstwo” - powiedział Miodrag Popović, pełniący obowiązki dyrektora Organizacji Turystycznej Belgradu, popijając śliwkową rakiję. „W wioskach w Serbii ludzie po przebudzeniu piją rakiję do kawy”.

Najpierw biorą jedną do dwóch łyżeczek slatko, karmelizowanego cukru owocowego. „Zarazki gromadzą się wokół slatko, kawa je czaruje, a potem rakija zabija ich wszystkich” - powiedział.

Kiedy dzieci mają gorączkę, wielu rodziców nawet pociera rakiję na klatce piersiowej dziecka, wierząc, że pomoże to wyciągnąć wysokie temperatury.

Oda do pijanego ryżu

„Zimą, kiedy jest ci zimno lub przeziębisz, robisz šumadijski čaj” - powiedział Popović. Jedna porcja składa się z dwóch części rakiji, jednej części wody i łyżeczki cukru. Mieszankę ogrzewa się w džezva - przypominającym zlewkę dzbanku używanym do parzenia kawy po turecku. Popović twierdzi, że mikstura jest świetna do łagodzenia stresu i łagodzenia depresji.

Tradycyjnie rakija była używana do celebrowania specjalnych wydarzeń. Ludzie chowali swoją rakiję domowej roboty i wykopywali ją na narodziny lub małżeństwa. Każdy ma swój własny przepis i każdy uważa, że ​​jego домаћа ракија (domowa rakija) jest najlepsza.

Odkrywanie brandy

Luka dołączył do mnie o godz Bursztyn w modnej dzielnicy Beton Hala, położonej w dzielnicy Savamala nad rzeką Sawą. Ambar, co po serbsku oznacza „stodołę”, serwuje tradycyjne dania kuchni bałkańskiej i ma swoje placówki w Waszyngtonie i Arlington w Wirginii.

Udekorowane kawałkami stodoły, które mają ponad 100 lat, lokalizacja w Belgradzie oferuje ponad 40 różnych odmian rakiji. Menedżer, Nenad Simić, wybrał dla nas kilka swoich ulubionych.

„Zarazki gromadzą się wokół slatko, kawa je wyczernia, a potem rakija zabija ich wszystkich”.

Zacząłem od Zlatni Tok, mieszanki czterech rodzajów destylatów śliwkowych dojrzewających od 5 do 12 lat. Jak na spirytus, który zazwyczaj zawiera co najmniej 40% alkoholu (a często znacznie więcej w domowych odmianach), smak był niewiarygodnie łagodny.

Morele, pigwy, gruszki i jabłka to tylko kilka odmian, które znajdziesz w menu w całym mieście. Ale niekwestionowanym mistrzem rakiji jest šljivovica, serbska śliwowica. Serbia jest jednym z wiodących producentów śliwek na świecie, a šljivovica jest synonimem serbskiej gościnności.

„Rakija, łączy ludzi” - żartowali Luka i Nenad, riff na sloganie znanej firmy technologicznej. Stuknęliśmy szklankami i powiedzieliśmy: „Živeli!”

Pristan Raft Bar / Facebook

Luka i ja skosztowaliśmy garść rakija w Ambar, z których wszystkie były pod wrażeniem. Dwie wyróżniające się brandy: Magija, morelowa brandy ze słynnej destylarni Zarić, która miała intensywny aromat przypominający latem sad, oraz Destilerija Hubert 1924 Dunja Barrique, brandy z pigwy leżakowanej w beczkach po koniaku przez dwa lata.

„Klizi”, powiedział Luka, co oznacza „ma dobry przepływ”.

Ograniczoną produkcję šljivovica profesora Radoslava Paunovicia podano w kieliszku do koniaku. Kiedy Luka kręcił nim, zauważył: „Możesz pić jak mleko”.

Kolejnym krokiem były dwa innowacyjne koktajle na bazie rakiji, stworzone przez konsultanta ds. Koktajli Estebana Ordoneza. „Ambar Colada” została zrobiona z rakiji z pigwy, serwatki, krajowego sera kaymak, wanilii i czarnego sezamu, a „Welcome to Belgrad” wykorzystała rakiję na bazie jabłka z kardamonem.

Po opuszczeniu Ambar Luka zadzwonił do swojej kuzynki Sinišy, a my zatrzymaliśmy się na ćevapčići, grillowane bałkańskie kiełbaski, które pomagały namoczyć alkohol. Poprzedniej nocy Siniša i jego żona Ivana zabrali mnie tam Molo , splav (bar na tratwie) znajdujący się w pobliżu ośrodka treningowego gwiazdy tenisa Novak Djokovic. Tam sączyliśmy Manastir Kovilj, wyjątkową rakiję wytwarzaną przez mnichów.

Menu na opakowaniach płyt CD w Rakia Bar Belgrad / fot. Kristin Vuković

Siniša i Ivana dołączyli do nas z innym przyjacielem i siedzieliśmy na świeżym powietrzu Rakia Bar Belgrad w centrum miasta. Menu, sprytnie wydrukowane na opakowaniach płyt CD, zawierało 54 rakijas, każdy wymieniony jak numerowany utwór.

„Zwykle nie pijemy tego latem” - powiedział Siniša, kiedy razem pociliśmy się w upalny czerwcowy wieczór. Przyznał jednak, że „ludzie pili od jednego do dwóch kieliszków rano, aby przetrwać dzień”.

Ivana dodała, że ​​jej 94-letni dziadek nadal pije przed obiadem.

Podczas lotu Air Serbia do Nowego Jorku (na szczęście bez przerwy po moich pijackich przygodach w Belgradzie) przejrzałem katalog wolnocłowy, aby zabić czas i natknąłem się na markę rakiji o nazwie Fairy Grass, wyprodukowanej przez Rakia Bar i zrobionej ze śliwek , miód i zioła. Za 25 dolarów kupiłem butelkę, pocieszony świadomością, że będąc w domu, wciąż mogę posmakować duszy Serbii, kiedy tylko zechcę.