W miarę upływu czasu napoje dyskotekowe Harvey Wallbanger ma dłuższy okres trwałości niż większość. Ma nawet swój własny dzień, obchodzony w tym roku w niedzielę.

W gruncie rzeczy to zwykły drink. Zasadniczo jest to śrubokręt (wódka i sok pomarańczowy) z Galliano, jasnożółtym włoskim likierem o waniliowym zabarwieniu, który jest unoszony na wierzchu. Ale jego pyskata nazwa i głupia mała postać z kreskówki uczyniły go sławnym w latach 70.

Skąd się wziął Harvey? Według jednej barwnej opowieści nazwa napoju pochodzi od Toma Harveya, surfera z Manhattan Beach w Kalifornii. Podobno po zbyt wielu złych dniach na falach Harvey pocieszał się tyloma śrubokrętami z ostrzami Galliano, że zatoczył się w ściany.

Tak, my też nie wierzymy w tę historię.

Bardziej wiarygodna teoria: została stworzona przez Donato „Duke” Antone, barmana, który prowadził bar Duke'a „Blackwatch” przy Sunset Boulevard w Hollywood w latach pięćdziesiątych.

Pisarz koktajli Robert Simonson, który zbadał i wygłosił liczne prezentacje na temat Harvey Wallbanger, mówi, że napój z odpowiednimi składnikami (wódka, OJ, Galliano) był serwowany w Blackwatch, prawdopodobnie nazywanym Duke’s Screwdriver.

Ale nazwa Wallbanger - i legenda - pojawiły się lata później, mówi Simonson, prawdopodobnie jako pomysł George'a Bednara, byłego dyrektora marketingu firmy McKesson Imports, która importowała likier Galliano.

W 1969 roku wprowadzono Galliano maskotka surfer z kreskówek o imieniu Harvey Wallbanger, aby pomóc w sprzedaży napoju. T-shirty, szpilki i inne pamiątki zawierały jego głupkowaty slogan: „Nazywam się Harvey i mogę zostać zrobiony”.

Harvey był nawet kandydat na wpis w wyborach prezydenckich w 1972 roku. Dzięki tej głupiej kampanii sprzedaż Galliano wzrosła trzykrotnie, a Harvey Wallbanger stał się sensacją.

To był modny drink podczas huśtania się w latach 70., a nawet w latach 90. Ale kiedy nadeszło nowe tysiąclecie, przynosząc rewolucję koktajlową w stylu speakeasy, super słodki Wallbanger wyblakł. Wyglądało na to, że Harvey wreszcie na dobre uderzył w ścianę, skazany na zapomnienie o koktajlu.

Ale w 2010 roku firma Galliano ponownie wprowadziła na rynek nową, bardziej zielną recepturę, która była bliższa oryginalnej recepturze z lat 90. Barmani ponownie zaczęli eksperymentować ze słonecznym, żółtym likierem, włączając w to zaktualizowane riffy niegdyś oczernianego Harveya Wallbangera.

Weźmy na przykład pod uwagę „Hardly Wallbanger” (przepis poniżej), serwowany w Sycamore Den, barze w stylu lat 70-tych w San Diego. Chociaż główne składniki oryginalnego napoju pozostały (wódka, OJ, Galliano), partner i barman Eric Johnson „rozjaśnił go”, nadając mu wysoki poziom sokiem z cytryny, ekstraktem waniliowym i odrobiną musującej wody sodowej.

„Nazwa jest taka, którą ludzie pamiętają, ale tak naprawdę nie wiedzą, co to za napój, więc są ciekawi, jak go wypróbować” - mówi Johnson. „Kiedy już spróbują, picie jest naprawdę łatwe”.

Oryginał: The Harvey Wallbanger

1½ uncji wódki
4 uncje soku pomarańczowego
½ uncji Galliano

W szklance z lodem wypełnionej lodem dodaj wódkę i sok pomarańczowy. Wymieszaj, aby połączyć. Ułóż Galliano na wierzchu i zamieszaj.

* Uwaga: Aby „unieść” Galliano lub inny płyn na wierzchu napoju, należy przyłożyć łyżkę do napoju i delikatnie wlać płyn na zaokrąglony spód łyżki. Powinien spływać kaskadą po zaokrąglonej łyżce i unosić się na wierzchu napoju.

Zaktualizowano: The Hardly Wallbanger

Przepis dzięki uprzejmości Erica Johnsona, Sycamore Den , San Diego

1½ uncji wódki
1 uncja Galliano
2 uncje świeżego soku pomarańczowego
1/2 uncji świeżego soku z cytryny
¼ uncji syropu prostego *
2 kreski ekstraktu waniliowego
Woda sodowa do góry
Pomarańczowe koło i wiśnia do dekoracji

W shakerze do koktajli wypełnionym lodem połącz wszystkie składniki oprócz wody sodowej. Dobrze wstrząsnąć. Odcedź do szklanki Collinsa na świeżym lodzie i posyp sodą. Udekoruj pomarańczowym kołem i wiśnią.

* Aby zrobić prosty syrop, połącz równe części cukru i wody. Doprowadzić do wrzenia w małym rondelku, aż cukier się rozpuści, a syrop będzie klarowny.