Większość ludzi kojarzy Irlandię z kolorem zielonym: Emerald Isle, szczęśliwe czterolistne koniczyny, połacie porośniętych trawą wzgórz, na których pasą się zwierzęta.

Ale w rzeczywistości Irlandia jest pełna złota - jej złote irlandzkie whisky, tak lekkie i cudownie pijalne.

To, co wyróżnia irlandzką whisky, to jej łagodny i delikatny charakter - mówi Sean Muldoon, urodzony w Irlandii założyciel i dyrektor generalny The Dead Rabbit Grocery and Grog, nowojorskiej tawerny znanej z bogatego wyboru alkoholi.

„Nie ma torfu szkockiej ani tak bogatej słodyczy, jaką można znaleźć w Bourbonie” - mówi. „Łatwo jest pić”.

W kieliszku irlandzkie whisky są świeże, często owocowe i trawiaste, z powściągliwą ręką na torfie, jeśli w ogóle jest używany. Jednak są na tyle złożone, że mogą zainteresować pijącego.

Nic dziwnego, że irlandzka whisky cieszy się coraz większą popularnością wśród Amerykanów - i to nie tylko w irlandzkich pubach czy w Dzień Świętego Patryka. Stany Zjednoczone są największym rynkiem eksportowym dla irlandzkiej whisky i według Distilled Spirits Council of the United States jest to najszybciej rozwijająca się kategoria alkoholi w kraju, ze wzrostem wolumenu o 23,6% w 2011 r. (Dane za 2012 r. nie jest jeszcze dostępny.)

Pomimo niedawnego wzrostu popularności irlandzka whisky ma długą historię, a niektórzy eksperci datują jej destylację na XII wiek. W swoich początkach irlandzka whisky destylowana z mieszanki słodowanego i niesłodowanego jęczmienia była powszechnie uważana za lepszą niż wszystkie inne europejskie whisky.

Mówiono, że królowa Elżbieta I faworyzuje irlandzką whisky. Piotr Wielki, car Rosji, napisał: „Ze wszystkich win najlepszy jest irlandzki trunek”.

Nawet szkoccy gorzelnicy eksportowaliby swoje wyroby do Irlandii i oznaczali je jako irlandzkie. Następnie zostałby odesłany do domu i sprzedany za wyższą cenę.

Co sprawiło, że te irlandzkie whisky są tak wspaniałe? Większość ekspertów zwraca uwagę na miedziane destylatory o okrągłym brzuchu, które podczas procesu destylacji nadawały krzepki charakter i pełny, bogaty smak.

Inną kluczową różnicą jest nadal to, że większość irlandzkich whisky destyluje się trzykrotnie. Dla porównania większość szkockich destyluje się dwukrotnie. Trzeci przepływ przez destylator nadaje irlandzkiej whisky delikatniejszy, lżejszy charakter.

Począwszy od lat sześćdziesiątych XIX wieku nieszczęścia w innych częściach Europy okazały się zyskiem Irlandii.

Pojawienie się filoksery spustoszyło winnice we Francji, praktycznie zahamowało produkcję wina i brandy na kontynencie. Pustkę wypełniła irlandzka whisky, która do 1900 roku była najlepiej sprzedającym się trunkiem w Anglii i silnie obecna w Stanach Zjednoczonych.

W następnych dziesięcioleciach irlandzka whisky zaczęła spadać dzięki niezwykłej zbieżności wydarzeń. Irlandzka wojna o niepodległość w latach 1919–1921 spowodowała impas gospodarczy i utratę rynków angielskich. W tym samym okresie prohibicja przyniosła utratę Ameryki jako rynku eksportowego, właśnie wtedy, gdy Irlandia najbardziej tego potrzebowała.

Wydawało się, że to koniec irlandzkiego ducha, ale Irlandczycy wciąż walczą.

Zagrożony wyginięciem na początku XX wieku irlandzki przemysł whisky połączył się w jedną firmę. Nawet dzisiaj wiele irlandzkich etykiet whisky jest produkowanych tylko w trzech destylarniach: New Midleton, Cooley i Old Bushmills (niektóre zawierają mikrodistillery Kilbeggan, co daje w sumie „trzy i pół”).

Dla porównania Szkocja ma prawie 100 działających destylarni.

W ostatnich dziesięcioleciach, w dużej mierze dzięki silnej presji marketingowej Jamesona i ożywieniu zainteresowania wśród młodych konsumentów, irlandzka whisky wróciła do wzrostu.

Gorzelnie Szmaragdowej Wyspy

Stara destylarnia Bushmills
Położona w Irlandii Północnej Old Bushmills jest najstarszą irlandzką destylarnią, której rodowód sięga 1608 roku (chociaż destylarnia została oficjalnie zarejestrowana w 1784 roku). Teraz należący do Diageo, Bushmills produkuje złożone, owocowe single malty i mieszanki, w tym bogaty i aromatyczny Black Bush.

Wiele ze starych irlandzkich whisky, które są obecnie wypuszczane, powstało tutaj w okresie ekspansji gospodarczej kraju Celtic Tiger - w tym 21-letnia Bushmills, najstarsza irlandzka whiskey na rynku - więc spodziewaj się napływu doskonałych ofert dojrzałych.

94 Bushmills Black Bush Irish Whiskey (Irlandia Diageo North America, Nowy Jork, NY). Bogate i aromatyczne, z karmelowymi nutami przypominającymi Bourbon. Lekkie nuty moreli i miodu pochodzą z dojrzewania w beczkach oloroso Sherry.
abv: 40% Cena £: 30 USD / 1 l

Destylarnia Cooley
Najmłodsza destylarnia w kraju, Cooley, znajduje się na wschodnim wybrzeżu Irlandii. Dawna wytwórnia alkoholu ziemniaczanego, Cooley, została otwarta w 1989 roku i do niedawna była jedyną działającą niezależną destylarnią należącą do Irlandii (Cooley został sprzedany w 2012 roku Beam Inc.).

W przeciwieństwie do wielu swoich irlandzkich braci, Cooley jest znany z podwójnej destylacji, ponieważ mówi się, że trzeci przebieg pozbawia whisky smaku i charakteru. Czy to prawda, czy nie, Cooley produkuje solidne, wyjątkowe whisky, takie jak The Tyrconnell, Connemara i Michael Collins.

94 The Tyrconnell Single Malt Irish Whiskey leżakowana przez 10 lat w beczce po sherry (Ireland Beam Global Spirits & Wine, Deerfield, IL). Jedno z trzech butelek wykończonych w beczce, wersja Sherry nakłada odważne i piękne tony suszonych owoców i orzechów laskowych na istniejącą ciepłą waniliową 10-letnią bazę whisky.
abv: 46% Cena £: 80 $

Destylarnia Kilbeggan
Ta zabytkowa destylarnia została zbudowana w 1757 roku i zamknięta w 1957 roku. W rezultacie najbardziej gładki, blendowany Kilbeggan, który jest obecnie dostępny w sprzedaży, został wyprodukowany w destylarni Cooley, gdzie jest produkowany od 1987 roku.

Destylarnia Kilbeggan wznowiła produkcję w 2007 roku i obecnie produkuje do 250 000 butelek whisky rocznie. Podobno cała produkcja Kilbeggan zostanie ostatecznie przeniesiona do tej destylarni, która jest otwarta dla wycieczek.

92 Kilbeggan Irish Whiskey (Ireland Beam Global Spirits & Wine, Deerfield, IL). Kolor złotego miodu. Aromat to przyjemna mieszanka karmelu i lekkiego dymu. Odważne, dębowe smaki, bogate w dotyku i piękne, długotrwałe zakończenie toffi z delikatnym szeptem dymu i odpowiednią ilością kęsa. Popijaj lód.
abv: 40% Cena £: 20 $

Nowa destylarnia Midleton
Dalej na południe, w hrabstwie Cork, ta potęga, należąca do Pernod Ricard, produkuje kilka ukochanych marek, w tym Jameson, Powers, Midleton i Red Breast. Destylarnia znajduje się obok Old Midleton Distillery, która zaprzestała działalności kilka lat po otwarciu nowej destylarni i jest obecnie centrum dla zwiedzających. Goście mogą również zwiedzić destylarnię Old Jameson w Dublinie, ale to tylko muzeum - nie produkuje się tam whisky.

93 Redbreast Single Pot Still Irish Whiskey w wieku 12 lat (Ireland Pernod Ricard USA, zakup, NY). Ten ulubiony barman o złocistym odcieniu zawiera lekko dymne nuty z jazzy miodu, suszonych owoców, cynamonu i imbiru.
abv: 40% Cena £: 40 $

Tullamore Dew
Choć drzewny, cytrusowy Tullamore jest destylowany w New Midleton na licencji Williama Grant & Sons, który jest właścicielem marki, wkrótce się to zmieni. Budowa nowej gorzelni Tullamore powinna zakończyć się w 2014 roku. W międzyczasie zwiedzający mogą rozejrzeć się po nowej destylarni Tullamore D.E.W. Centrum dla zwiedzających, zlokalizowane w regionie Midlands.

87 Tullamore Dew (Irlandia William Grant & Sons, Nowy Jork, NY). Żółto-złoty, o aromacie i smaku wanilii oraz miękkości i lekkości. Wszechstronne, ale najlepsze z pewnym rozcieńczeniem i słodyczą, jak piwo imbirowe lub koktajl z wermutem.
abv: 40% Cena £: 24 USD

Mixing It Up: Irish Whiskey Cocktails

W Irlandii nie znajdziesz wielu koktajli na bazie whisky, ale Amerykanie dobrze wykorzystują ten spirytus do drinków mieszanych, ponieważ większość z nich ma rozsądną cenę i dobrze komponuje się z innymi smakami.

W poniższej grupie wyraźnie brakuje jednego drinka: słynnej irlandzkiej kawy. Dlaczego? Muldoon mówi, że w wielu barach „irlandzkie kawy robione są z Bourbon”. Auć! Zamiast tego wypróbuj jedną z tych porywających libacji.

Derry Derby

Przepis dzięki uprzejmości Phila Mauro, barmana w Rye w San Francisco

2 uncje Paddy Irish Whiskey (lub innej mieszanej irlandzkiej whiskey)
1/2 uncji świeżego soku grejpfrutowego
Uncji miodu
2 kreski Bittermens Boston Bittahs

W szklance miksującej wymieszaj wszystkie składniki z lodem i delikatnie przelej do szklanki typu coupe.

Koktajl Tipperary

Przepis dzięki uprzejmości Seana Muldoon, założyciela i dyrektora generalnego Dead Rabbit Grocery and Grog w Nowym Jorku

1 1/2 uncji Michael Collins Single Malt Irish Whiskey
1 uncja Dolin Red Vermouth
½ uncji zielony Chartreuse
Uncji schłodzonej wody
2 kreski Fee Brothers Orange Bitters
½ łyżeczki syropu z cukru trzcinowego
Pomarańczowy twist, do dekoracji

W szklance miksującej wymieszaj wszystkie składniki z lodem i przelej do kieliszka do martini. Udekoruj pomarańczowym akcentem.

Irish Buck

Klasyczna odmiana koktajlu na podstawie Gaz Regana, autora i konsultanta ds. Koktajli

Jedna limonka przekrojona na pół
1 1/2 uncji 12-letniej irlandzkiej whisky Redbreast
4–6 uncji piwa imbirowego

Wyciśnij sok z limonki do szklanki Collinsa i wrzuć do niej zużyte muszelki. Dodaj jedną lub dwie kostki lodu i whisky, a na wierzch dodaj piwo imbirowe.