Campanilismo, dziwactwo toskańskiej osobowości, wpisane jest w sam krajobraz regionu. Campanilismo definiuje się jako instynktowne, niemal obsesyjne, poczucie własnej ważności przypisywane przez konkurencyjne mikro-gminy w całej Toskanii i mierzone przez zawsze przewymiarowaną wieżę kościelną każdej z nich. Ta postawa „moja-wieża-kościoła-jest-większa-niż-twoja” historycznie stworzyła głębokie podziały na całym terytorium.

Ale Montalcino, dom największego toskańskiego wina, jest anomalią, ponieważ z powodzeniem wykroczyło poza tę upartą mentalność. „Mamy Brunello, którym możemy podziękować” - mówi Filippo B. Fanti, lokalny producent wina Brunello. „Żyliśmy w chwilach kryzysu i niezgody. Sukces nas łączy, nie dzieli ”.

Jest to intrygujące stwierdzenie, biorąc pod uwagę fakt, że pojawiają się dwa odrębne style Brunello di Montalcino, rocznik po roczniku - tradycyjnie stylizowane wina i nowoczesne interpretacje. Poziom jakości był dla obu niezwykle wysoki.

Brunello jest czystą ekspresją wyższego klonu Sangiovese znanego jako Sangiovese Grosso (zwanego również „Brunello”), który produkuje pełniejsze, bogatsze jagody. Brunello to jedyne toskańskie wino czerwone, które nie jest mieszanką.

Miłośnicy oldschoolowego Brunello poszukują typowych dla tej odmiany delikatnie eterycznych aromatów: runa leśnego, dzikich jagód, fiołków i balsamu (mentol lub eukaliptus), popartych wyższą taniną i kwasowością, która wydłuża leżakowanie w piwnicy. Nowych uczniów przyciągają owoce czarnej wiśni i prażone nuty wanilii ze starzenia w mniejszych beczkach - cechy, które dają bardziej miękkie, przyjazne dla konsumenta i gotowe do spożycia wino. Oba style wykazują świeżość, równowagę i moc, oferując naturalne pokrewieństwo z jedzeniem, zwłaszcza soczystymi grillowanymi stekami.

Fenomenalny sukces Brunello można przypisać dwóm producentom, którzy reprezentują przeciwne strony spektrum Brunello. Pierwszym z nich jest Biondi-Santi, którego założyciel Ferruccio Biondi Santi „wynalazł” Brunello w 1888 roku, stając się pierwszym butelkowanym. Biondi-Santi wyizolował słynny klon Brunello-Biondi-Santi-11 w posiadłości Il Greppo, aby wytwarzać eleganckie wina do długiego leżakowania w piwnicy. Drugim jest Castello Banfi, należący do Stanów Zjednoczonych, który wykorzystał inteligentny marketing, duże ilości produktów i modernistyczne, stylistyczne podejście, aby sprowadzić Brunello za ocean. Banfi jest czołowym ambasadorem Brunello i chociaż produkuje 60 000 skrzynek Brunello rocznie, jakość wina jest zawsze na najwyższym poziomie.

Niemniej jednak Brunello pozostaje drogim winem za 50 USD i przyciąga głównie koneserów i kolekcjonerów. W przeciwieństwie do wielu win z Nowego Świata, które kosztują tyle samo, ale są wypuszczane rok lub dwa lata po zbiorach, cena Brunello odzwierciedla ciężar utrzymywania wina poza rynkiem przez cztery lata. Zgodnie z dyscypliną DOCG, która reguluje produkcję wina, Brunello di Montalcino musi zostać wypuszczone nie wcześniej niż w piątym roku po zbiorach. W 1980 roku zasady wymagały 42-miesięcznego leżakowania drewna, ale od tego czasu liczba ta została obniżona do 24 miesięcy (pozostały czas w butelce). Ta modyfikacja pozwala na większą elastyczność i zmienne stylistyczne.

Na przykład enolog Cecilia Leoneschi, która pracuje dla Castiglion del Bosco, woli leżakować tylko w małej francuskiej barrique przez minimalny wymagany czas, a następnie pozostawia wino na pozostały czas w butelkach. „Chcemy win przyjemnych natychmiast po premierze” - mówi.

Są też producenci ze środkowej drogi, tacy jak Claudio Basla z Altesino, który używa kombinacji 20% francuskiej barrique przez cztery miesiące i 80% większych dębowych beczek przez trzy lata do swojego normalnego Brunello. „Każdy producent wybiera styl, a ja chcę zrobić eleganckie wino, ale takie, które nie będzie drogim prezentem” - mówi.

Tradycjonaliści wolą starzeć się wyłącznie w większych słoweńskich beczkach przez dłuższy czas, aby wyrafinowane aromaty drewna były dozowane powoli i ostrożnie. Gianfranco Soldera, purysta z Brunello, który nie lubi słów, starzeje się „tak długo, aż moje kubki smakowe powiedzą mi, że jest gotowe”. Ma to na myśli: jego Brunello di Montalcino z 2001 roku jeszcze 10 lat później spoczywał w dębowych beczkach.

Dążenie do stałej jakości i różnorodności stylistycznej w ramach surowych przepisów doprowadziło do światowej popularności wina - Brunello jest gwiazdą wina, a sam region odnotował oszałamiający wzrost. Niedawno co roku otwieranych jest aż 10 nowych winnic, zwiększając łączną liczbę z zaledwie 25 producentów w 1975 roku do 240 obecnie.

Na szczęście dzięki regulacji i ukształtowaniu terenu Brunello jest chronione przed nadmiernym rozrostem. Brunello di Montalcino uzyskało prestiżowy status DOCG za rygorystyczne wytyczne kontroli jakości w 1980 roku. Terytorium jest dobrze zdefiniowane i zwarte, obejmuje 4700 akrów winnic, praktycznie bez możliwości rozbudowy. Brunello czerpie także korzyści z tego, co wielu uważa za najlepsze stowarzyszenie producentów we Włoszech. Consorzio może pochwalić się jednym z najwyższych odsetków członkostwa wśród wszystkich włoskich consorzio (prawie każdy butelkujący na tym terytorium płaci składki i jest aktywnym członkiem) i reprezentuje wyjątkowo zjednoczoną i dynamiczną grupę.

Warunki środowiskowe również wyróżniają Montalcino. Położone 70 mil na południe od Florencji, gęsto zalesiony obszar Montalcino jest bardziej suchy i cieplejszy niż Chianti Classico, a owoce regularnie osiągają maksymalne dojrzewanie dla pełniejszych, mocniejszych win (często ponad 14% alkoholu). Bliskość morza zapewnia dobrą wentylację i chłodne wieczory, a góra Amiata na południowym wschodzie tworzy naturalną barierę przed surową pogodą i gradem. Miasto Montalcino położone jest na wysokości 1800 stóp nad poziomem morza, a winnice położone na wyższych wysokościach są podatne na ekstremalne temperatury w ciągu dnia i nocy, co może wywołać ostrą kwasowość w winach. Dolne ćwiartki terytorium Brunello, otaczające Sant'Angelo in Colle na południu, są bardziej płaskie i cieplejsze, co skutkuje mocniejszymi winami. Gleby są mieszane i sięgają od wapienia po czerwoną glinę.

Te warunki oraz ogólnoświatowe przywiązanie do jakości sprawiły, że Brunello di Montalcino zwróciło uwagę świata. Roczniki, takie jak bardzo popularne 1997 i 1999, spowodowały, że wino stało się nagłą i być może ulotną kultem. Ale doskonałość i ogólna spójność ostatnich roczników - 2001, 2004, 2006 i 2007 - mocno utwierdza Brunello jako wino z potencjałem, aby stać się powszechnie znaną marką i reprezentuje dorastanie Brunello di Montalcino.

---

Poznajemy Brunello

Ambasador: Cristina Mariani-May

Bardziej niż jakikolwiek inny producent amerykański Castello Banfi przedstawił światu Brunello. „Mój ojciec, wujek i dziadek pracowali jako handlarze winem od 1919 roku i wiedzieli, czego chcą konsumenci” - mówi Cristina Mariani-May, dziś pełna energii twarz Castello Banfi.

To, co reprezentuje, to ogromna posiadłość zwieńczona XI-wiecznym zamkiem i osadą - 7100 akrów, z których 2400 jest obsadzonych winnicami. Banfi produkuje 50000 skrzynek zwykłego Brunello i 7500 skrzynek Poggio alle Mura Brunello.

„Przeprowadziliśmy badania klonowania w naszych winnicach i podjęliśmy wysiłki, aby podnieść standard nie tylko naszych win, ale ogólnie Brunello”.

---

Historyk: Franco Biondi Santi

Wiosną 1944 r., W obawie, że w Montalcino dojdzie do walk II wojny światowej, Franco Biondi Santi i jego ojciec Tancredi przez całą noc kładli cegły, aby zamurować butelki Riservas z lat 1888-1925. „Gdybyśmy nie uratowali tych butelek, świat nigdy nie poznałby niezwykłej zdolności naszego Brunello do starzenia się ”- mówi 84-letni Franco. Dziś przewodniczy słynnej winnicy i wytwórni win Tenuta Il Greppo.

---

Pierwsza Dama: Donatello Cinelli Colombini

Donatella Cinelli Colombini, która stoi na czele Casato Prime Donne w Montalcino, jest pionierem: jest pierwszą włoską winiarnią zarządzaną wyłącznie przez kobiety. Jest także producentem wina (z drugą posiadłością o powierzchni 800 akrów w Trequanda w Toskanii), doradcą turystycznym gminy Siena i szefem grupy Kobiet Wina w Toskanii. Jej zespół stworzył wino, które uosabia to, co najlepsze w nowoczesnym Brunello w stylu Nowego Świata, przyciągając nowych wielbicieli.

---

Artysta: Andrea Cortonesi

Winnice Uccelliera należące do Andrea Cortonesiego znajdują się pomiędzy ziemią dzierżawioną a jego własną, odpowiednio na wysokości 500, 800 i 1100 stóp nad poziomem morza. Każdy ma inną glebę, inną gęstość roślin, wiek winorośli i ekspozycję. W swoim Brunello Cortonesi stosuje fermentację z kontrolowaną temperaturą oraz francuskie barrique i tradycyjne beczki do leżakowania, a wszystko robi sam. „Najlepszym nawadnianiem w produkcji wina są krople potu z czoła”.

---

Co wyróżnia Riservas i Rossos?

Riserva Brunello di Montalcino jest produkowana wyłącznie z najlepszych roczników i jest wypuszczana sześć lat po zbiorach, a nie pięć lat, jak ma to miejsce w przypadku Brunello di Montalcino normale, ponieważ znana jest klasyczna wersja wina. Wino Riserva reprezentuje najlepszy wybór producenta, a czasami pochodzi z konkretnej winnicy, która jest uważana za lepszą ze względu na ekspozycję, glebę i dojrzałość winorośli. W rezultacie Riservas kosztował około 20 do 30 procent więcej w momencie premiery.

Ponieważ Brunello di Montalcino przez tak długi czas nie było na rynku, stworzono kategorię, która ma zapewnić producentom najważniejsze bezpieczeństwo przepływu gotówki, zwłaszcza w problematycznych rocznikach. Rosso di Montalcino można wprowadzić do obrotu rok po zbiorach. Relacja między Rosso i Brunello jest doskonale symbiotyczna iw pewnym sensie Rosso di Montalcino jest gwarancją wyższej jakości niż jego starszy brat Brunello. Poza latami producenci sprzedają odtajnione Brunello jako Rosso di Montalcino i pozostają na rynku. Konsumenci również wygrywają, ponieważ kupują wino, które urodziło się Brunello, po znacznie niższej cenie