W zeszłym tygodniu firma Santa Rosa’s Donelan Family Wines otworzyła drzwi magazynu winnicy zarówno dla społeczności, jak i członków winiarni, aby rozpocząć inauguracyjną serię dyskusji, Rozmowy magazynowe .

Temat rozmowy podczas wydarzenia? „Co to jest styl wina?”

Ściślej rzecz biorąc, sformułowanie na zaproszeniu brzmiało: „Kiedy mówimy o stylu we współczesnych rozmowach o winie, koncept ma znacznie większe - i często politycznie - implikacje. Wina, producenci i winnice wydawali się być definiowani w taki sposób ograniczający. Co dzieje się z większym widmem? Co pomijamy i pomijamy? Kto lub co decyduje o stylu wina? Czy nasza polityka stała się zbyt stronnicza? ”

Temat jest równie trudny do ogarnięcia jak interesujący. Dlatego w środowy wieczór około 70 upartych ludzi - winiarzy, właścicieli winnic, sprzedawców, pracowników - przyszło w środę wieczorem, aby usłyszeć, co ja, jeden z panelistów prowadzący dyskusję obok San Francisco Chronicle pisarka Esther Mobley, musiała powiedzieć.

Nie mogę powiedzieć, że odszedłem z lepszym wyczuciem tego, co dokładnie definiuje „styl wina”. Podobnie jak w przypadku wielu innych ścieżek świata wina, może to być w oku patrzącego. Ale była to dobra odskocznia do wielu pytań, jeśli nie zawsze odpowiedzi.

Zgadzam się, tak jak myślę, że wielu obecnych na sali to zrobiło, że właśnie wychodzimy z ciemności wielkich kalifornijskich wojen w stylu winiarskim, w których samo słowo „styl” stało się polemiką, linią na piasku, słowo, które znaczyło więcej, niż być może zamierzało.

Z jednej strony wina były zbyt łatwo klasyfikowane jako „bomby owocowe Parkera”, wina, które uważano za wykonane w zmysłowo dojrzałym stylu, aby zadowolić Roberta Parkera. Jego przeciwieństwo zostało w podobny sposób zaklasyfikowane w szeroki sposób jako „nowe” wina kalifornijskie lub wina IPOB, co kiedyś sam Parker napisał na Twitterze jako wina preferowane przez „elitę win przeciwników smaku”.

Żadne z nich nie oddaje różnorodności kalifornijskich stylów winiarskich, większość tutejszych win leży gdzieś pośrodku.

Podczas degustacji w ciemno i recenzowania win Entuzjasta wina , Staram się jak najbardziej być niezależnym od stylu, próbując rozszyfrować jakość w różnych stylach.

Lubię dojrzałe, owocowe wina, ale lubię też chudsze, wytrawne, chłodne wina klimatyczne. Jeśli wino jest dobrze zrobione, jest dobrze zrobione pomimo swojego stylu.

Mimo to myślę, że temat przybrał kilka interesujących zwrotów. Czy styl to to samo co terroir? Czy terroir obejmuje decyzje dotyczące winiarstwa? Myślę, że tak.

Kirk Venge, winiarz w Venge Vineyards i konsultant różnych winnic, nie mógł być na rozmowie, ale wysłał mi z wyprzedzeniem e-mail ze swoimi przemyśleniami. Miał do powiedzenia na temat stylu wina:

„Styl wina to tylko mały start w codziennym życiu” - napisał. „Dave Ramey mówi:„ Wino jest odzwierciedleniem jego twórcy ”. Zawsze mi się to podobało. Być szczerym ze sobą i ze swoimi winami i wizją tego, co jest w butelce, kiedy patrzysz na winogrono. Być może już teraz, gdy patrzy się na winorośl, którą trzeba przyciąć we właściwy sposób, wszystko to jest sztuką spotykającą się z nauką i na pewno wszystko jest ze sobą powiązane. Styl wina to początek stylu życia. Jeśli żyjesz ekologicznie lub lubisz nosić spiczastą czapkę i ćwiczyć biodynamikę w świetle księżyca, to jest to sposób, w jaki będziesz pielęgnować swoją winnicę i odnajdywać efekty w swoich winach. Jeśli jesteś osobą zorganizowaną, bardziej opartą na nauce i konformizm, możesz mieć czystsze, poprawne i mocniejsze wina, mniej pozostawione przypadkowi i idące wzdłuż linii. ”

Inni winiarze w pokoju lubili Karen MacNeil z Biblia wina Pomysł na choreografię, jeden z dziewięciu elementów, które łączy wspaniałe wina. Wielu przyrównało to do logistyki i wszystkich rzeczywistych, codziennych decyzji związanych z produkcją wina z ruchomych części, które służą do przycinania i zbierania winogron, do samodzielnego zbioru, reżimów dębowych i ostatecznego wina w butelce.

Ostatecznie nic nie zostało rozstrzygnięte, w powietrzu wisiały tylko inne pytania. Następnego dnia jedno z tych ciężkich pytań wylądowało w mojej skrzynce odbiorczej.

„Nasza wczorajsza dyskusja skłoniła mnie do zastanowienia się nad współzależnością stylu i typowości” - czytamy.

„Chociaż łatwo jest dać się złapać w to, jak style mogą się zmieniać w zależności od odmian rocznika lub gustów konsumentów, czyż żadne wspaniałe wino, niezależnie od rocznika lub stylu, nie powinno wykazywać typowości? W jakim stopniu produkcja wina w określonym stylu może temu przeszkodzić lub przeszkodzić? Nawet jeśli ślepo posmakujesz mieszanki Napa Valley Bordeaux i początkowo mylisz ją z Bordeaux, czy wino nie powinno zawsze ujawniać pewnego stopnia „powiązania” z Napa Valley? Czy są wyjątki? ”

A oto cały inny temat, który warto omówić. Krótko mówiąc, odpowiedziałem - chociaż można by się nad tym zastanowić - jest to, że wino z Napa Valley nie powinno smakować jak Bordeaux i myślę, że rzadko, jeśli w ogóle, rzeczywiście istnieje związek między winami z Kalifornii. inny klimat, gleby i młodość winorośli.