Sprawdzam alkohole Entuzjasta wina przez około pięć lat. Przyznałem wiele ocen po 90 i kilka 95 lub więcej. Ale idealna 100? To mi umykało jeszcze kilka miesięcy temu.

To była japońska whisky, a konkretnie Nikka Miyagikyo Single Malt 12 Years Old —To zmieniło grę.

„Eleganckie” - napisałem. „Zbilansowana mieszanka miodu, świeżych jabłek, wanilii, delikatnego dymu, na finiszu odrobina espresso. Działa na wszystkie cylindry ”. To była szklanka, której nie chciałem odstawić i szczęśliwie opróżniłem każdą kroplę.

Ale w lipcu Nikka ogłosił, że Miyagikyo, wraz z trzema innymi whisky określającymi wiek, będzie dostępny w Stanach Zjednoczonych tylko w ograniczonym zakresie. Rosnący popyt na japońską whisky spowodował gwałtowny spadek podaży. Innymi słowy, butelka stała się prawie niemożliwa do zdobycia.

Więc po co zawracać sobie głowę trąbką o tej wspaniałości? Ponieważ było to niewątpliwie wartościowe. Ale tak po prostu, moje pierwsze 100-punktowe uciekło.

To sprawiło, że zacząłem się zastanawiać, skąd moi koledzy redaktorzy wiedzieli i czuli się, kiedy odkryli doskonałość?

„Moi perfekcyjni strzelcy mają pewne cechy wspólne, w tym finezję, blask i złożoność” - powiedział Kerin O’Keefe, włoski redaktor. „Ale to ich nienaganna, płynna równowaga całkowicie mnie powaliła”.

Redaktor współpracujący Paul Gregutt, który recenzuje wina z Oregonu i Kanady, miał bardziej romantyczny pogląd. „Doskonałość to wysoce subiektywna ocena, na którą, podobnie jak prawdziwej miłości, nie można polować. Musi cię znaleźć. Kiedy to nastąpi, będziesz wiedział ”.

Pierwszy 100-punktowy Gregutt był Royal’s City Syrah 2006 wyprodukowano w Waszyngtonie. Potrzeba było trzech degustacji, zanim zgodził się na ten wynik.

14 Zasady odwiedzania sali degustacyjnej

„Ciągle mnie to prześladowało, jak sen, którego nie można się otrząsnąć, szepcząc do mnie:„ 100 punktów, 100 punktów, 100 punktów ”- powiedział. „W końcu zacząłem zwracać uwagę”. Potwierdzeniem jest jego notatka degustacyjna. „Nie brakuje niczego, od pierwszego pociągnięcia do ostatniego łyku, wino dostarcza na wszystkich poziomach”.

W międzyczasie wspominał europejski redaktor Roger Voss Piąte z National Vintage Noval 2011 Port.

„Najpierw pamiętam równowagę, fakt, że owoce były tak bezpośrednie, a taniny tak dojrzałe” - powiedział Voss. „Można by to prawie wypić tam i wtedy. Ale wtedy pomyślałem - to wino przeżyje wnuki, nie tylko mnie. Miał tę najwyższą jakość naprawdę wspaniałego wina. W miarę starzenia się będzie nieustannie fascynować i zadziwiać ”.

Ta opinia potwierdziła to, co już podejrzewałem: świetna butelka to coś więcej niż tylko techniczna perfekcja. (Chociaż tak, o to też chodzi). Chodzi także o to, co nieuchwytne, o uczucia, które wzbudza. To butelka, której nie możesz wyrzucić z głowy. Szepcze ci do ucha. Budzi podziw, aw moim przypadku była to szklanka, której po prostu nie mogłam odstawić.

Jednak mimo że nie udało mi się opublikować swojej pierwszej doskonałej ścieżki dźwiękowej, nie rozpaczę. W końcu na moich półkach wciąż jest mnóstwo butelek czekających na recenzję. Kto wie? Drugi 100-punktowy może tam być w tej chwili i tylko czeka, aż mnie znajdzie.