Chociaż winogrona kwitną na całym świecie, winnice często wyglądają uderzająco inaczej. Winorośl może wyglądać jak uporządkowane rzędy lub rozległe dżungle. Niektóre pełzają blisko ziemi, podczas gdy inne rozciągają swoje macki nad głową.

Winorośle są niezwykle adaptacyjne. Przez stulecia ludzie nauczyli się uprawiać winorośle, aby produkować owoce w różnych środowiskach, od płaskich terenów i stromych zboczy po ogniste upały i chłodne północne światło.

Szkolenie winorośli to sztuka, sposób na nakłonienie go do wyprodukowania optymalnego owocu, który można zamienić w wino. Naturalną tendencją winorośli jest skupianie się na wzroście na obfitej roślinności, co pozwala mu splatać swoje wąsy i wspinać się. Pozostawiona samemu sobie, winorośl przyniesie owoce dopiero wtedy, gdy jej pędy osiągną wierzchołek korony drzewa. Rzeczywiście, stare obrazy pokazują chłopów zbierających winogrona za pomocą wysokich drabin.

Jesienne zbiory wina z widokiem na Sorrent, zatokę i wyspy - Jacob Philipp Hackert

Współczesne winnice są sadzone, przycinane i uprawiane w skomplikowany sposób, w oparciu o wiele czynników. Jaki jest klimat? Czy gleba jest żyzna czy słaba? Czy miejsce jest strome, nachylone lub płaskie? Czy mechanizacja jest możliwa, a jeśli tak, to w jakim stopniu? Jaki jest pożądany plon i styl wina?

W grę mogą wchodzić również przepisy regionalne. Niektóre europejskie apelacje wymagają specjalnych metod szkoleniowych, takich jak szampan z systemami Guyot, Cordon lub Taille Chablis lub Meursault z Cordonem i Guyot Simple.

Uwzględnia się również gęstość sadzenia, kierunek i wysokość korony.

Najbardziej wydajne winnice są rozmieszczone w szerokich rzędach, w których znajdują się maszyny do przycinania, przycinania i zbioru. Jednak taki układ jest możliwy tylko na bardziej żyznych glebach na terenach płaskich lub łagodnie nachylonych. Winorośle są rozmieszczone tak, aby umożliwić obfite plony i są nastawione na dobre plony wysokiej jakości owoców.

A Gobelet or Bush Vine / Illustration by Anne Wilson

Bush, przyszedłem

Wiele metod szkoleniowych rozwinęło się przed wynalezieniem traktorów. Jednym z najczęstszych jest krzew winny. Rośnie bez wsparcia palika lub kraty, a głowę przycina się, tworząc rodzaj kielicha. Dzięki szerokim odstępom krzewy winorośli są idealne do ciepłych, suchych regionów, ponieważ mogą być uprawiane na sucho. Wymagają jednak dużej powierzchni i wykwalifikowanych sekatorów. Uniemożliwiają również mechanizację.

Choć uważane za staroświeckie, krzewy winorośli są cenione, ponieważ mogą przetrwać bez kosztownego nawadniania. Jako Bill Moore, dla którego uprawia Zinfandel w Coombsville AVA w Napa Winnice Roberta Białego , mówi o swoich falujących winoroślach zasadzonych w 1905 roku, „nie są ćpunami kroplowymi”.

Winorośl z pojedynczym palikiem / Ilustracja Anne Wilson

Pojedyncza stawka

Winorośl z pojedynczym palikiem to kolejny starożytny sposób uprawy winogron. Winorośl jest sadzona blisko siebie na poszczególnych słupkach: „Ten sposób szkolenia sięga czasów rzymskich” - mówi Ernst Loosen w niemieckiej dolinie Mozeli. „Pojedyncze paliki ułatwiły uprawę na stromych zboczach. Gęstość zajmowała również większość ograniczonej przestrzeni winnicy, jaką dysponowała większość rolników. W ten sposób mogliby zwiększyć plon. Jednak metoda ta jest pracochłonna, kosztowna i, z mojego doświadczenia, nie widzę tak naprawdę korzyści jakościowych w owocach w porównaniu z winoroślami kratowanymi ”.

Sadzenie na stromych zboczach utrudnia dostęp i prawie zapobiega mechanizacji. Egon Müller, właściciel działek z pojedynczym palikiem w historycznej winnicy Scharzhofberg w dolinie Saary, jest przekonany, że duża gęstość sadzenia sprzyja mezoklimatowi sprzyjającemu botrytis, szlachetnej zgniliznie, która dotyka jego winorośli Riesling prawie co roku.

Krata na pergoli / ilustracja Anne Wilson

Pergola

Inną tradycyjną metodą jest trenowanie winorośli nad głową w pergola .

„Vernatsch i Lagrein były tradycyjnymi winogronami w naszym regionie” - mówi Martin Foradori Hofstätter, właściciel J. Hofsätter w Alto Adige, Włochy. „Oba są wysokowydajne i energiczne oraz potrzebowały silnego wsparcia. Plik pergola był idealny. Kiedyś w XIX wieku pojawiły się winogrona takie jak Pinot Noir^thwieku, ludzie trzymali się metody treningu, którą znali ”

Hofstätter preferuje nowoczesne systemy kratownic.

„Gęsty baldachim z liści pergoli nad głową utrudnia wentylację i promieniowanie słoneczne, a ograniczona mechanizacja czyni ją kosztowną” - mówi. „Myślę, że pergola w końcu zniknie, ale jest jedna trwała zaleta: wiek winorośli”.

W ten sposób konserwuje swoje najstarsze, najcenniejsze winnice Pinot Noir w pergolach.

Winorośl wyszkolona przez Latadę na Maderze / Zdjęcie Anne Krebiehl

Jednak na obszarach przybrzeżnych, takich jak hiszpańskie Rias Baixas lub na Maderze, metoda treningu pergoli - zwana wino i latada tam - maksymalnie wykorzystuje morską bryzę, umożliwiając naturalnemu przepływowi powietrza wentylację swobodnie wiszących winogron i zapobieganie chorobom grzybiczym.

Wyszkolone w koszyku winorośle Assyrtiko na Santorini / Zdjęcie dzięki uprzejmości Domaine Sigalas

Niektóre winnice na dużych wysokościach są bardzo wietrzne, więc winorośle są uprawiane blisko ziemi, tak jak w Jardim de Serra na Maderze, około 2600 stóp nad poziomem morza. Na greckiej wyspie Santorini zazwyczaj uprawia się winorośl Assyrtiko giristi lub kosze, aby silne wiatry nie uszkodziły delikatnych pędów. Niektóre giristi używają nawet małych brzegów kamieni, aby przełamać wiatr.

Pionowe pozycjonowanie pędów, przycinanie ostrogi lub kordon / Ilustracja Anne Wilson

Spur-Pruned

Obecnie najbardziej rozpowszechnioną metodą jest nowoczesna krata druciana, ale nadal istnieje wiele możliwości szkolenia. Winorośl może mieć stałe kordony lub jednoroczne pędy po jednej lub obu stronach. Jeśli pędy są po prostu trenowane w górę, systemy te są powszechnie znane jako VSP lub „pionowe pozycjonowanie pędów”. Ta metoda sprawia, że ​​zarządzanie zadaszeniem jest łatwe i wydajne.

Winorośl przycięta podwójnie / Ilustracja Anne Wilson

Cane-Pruned

Daszki można również rozdzielać w górę i w dół oraz po obu stronach drutu, kierując żyzność gleby i wigor winorośli. Niektóre kształty krat ewoluowały, aby dopasować się do specyfiki niektórych odmian winorośli, takich jak Przycinanie Chablis dla Chardonnay lub Guyot dla Pinot Noir. Każda konfiguracja uwzględnia owocne pąki występujące w różnych częściach pędu. Liczba pąków pozostawionych po przycięciu, który jest ściśle regulowany w przepisach europejskich, decyduje o plonie.

Klimat, żyzność gleby oraz dostępność i retencja wody to kluczowe czynniki wpływające na gęstość sadzenia. Winorośle nie mogą dojrzewać ogromnych plonów w chłodniejszym klimacie, więc są gęsto obsadzone. Każda winorośl ma mniej gron do dojrzewania i dużo liści do fotosyntezy.

Cieplejsze klimaty mogą sprzyjać wyższym uprawom, zwłaszcza w przypadku nawadniania, więc można je rozstawić na szerszą skalę. Równowaga winorośli i miejsca jest wszystkim. Znane regiony, takie jak Bordeaux i Burgundia, mają do 10 000 winorośli na hektar. Ambitni hodowcy gdzie indziej próbowali to naśladować.

Czy winogrona zbierane ręcznie są lepsze niż zbierane maszynowo?

Ta kluczowa równowaga może się różnić w zależności od klimatu i gleby. Henschke’s Hill of Grace winnica w australijskiej dolinie Eden, której początki sięgają XIX wieku^thwieku, ma mniej niż 1000 winorośli na hektar i jest to jeden z najlepszych na świecie Shiraz.

Ważny jest również kierunek sadzenia. Rzędy mogą sprzyjać porannemu lub wieczornemu słońcu lub starać się zminimalizować różnicę.

Następnym razem, gdy odwiedzasz lub oglądasz winnice, zwróć uwagę na sposób sadzenia, przycinania i projektowania. Wiele myśli poświęcono na stworzenie odpowiedniej równowagi dla tego miejsca i winorośli.