Wilczomlecz (Euphorbia) to jedna z najbardziej zróżnicowanych i największych klas roślin, licząca ponad 2000 gatunków w rodzinie. Efektowne zmodyfikowane liście (zwane przylistkami) zapewniają zainteresowanie wizualne. Większość z nich jest zielona, ​​ale dostępne są też inne kolory. Ta wytrzymała i energiczna odmiana szybko wypełnia przestrzeń w ogrodzie.

Mlecznobiały sok wytwarzany przez rośliny wilczomlecza jest toksyczny dla ludzii zwierzęta,więc posadź ją z dala od miejsc często uczęszczanych przez dzieci i zwierzęta. Podczas dotykania wilczomlecza noś rękawiczki i unikaj dostania się soku do oczu; może powodować problemy ze wzrokiem, a nawet ślepotę.

Przegląd Spurge'a

Nazwa rodzaju	Euforbia
Nazwa zwyczajowa	Wilczomlecz
Typ rośliny	Roczne, wieloletnie
Światło	Część niedziela, niedziela
Wysokość	1 do 3 stóp
Szerokość	1 do 3 stóp
Kolor kwiatów	Zielony, pomarańczowy, różowy, czerwony, biały, żółty
Kolor liści	Niebieski/zielony, Chartreuse/złoty, fioletowy/bordowy
Funkcje sezonu	Kolorowe jesienne liście, wiosenny kwiat, letni kwiat
Cechy szczególne	Nadaje się do kontenerów, wymaga niewielkiej konserwacji
Strefy	10, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9
Propagacja	Podział, nasiona, sadzonki łodyg
Rozwiązywacze problemów	Odporny na jelenie, okrywowy, kontrola zboczy/erozji

Gdzie sadzić wilczomlecz

Ponieważ jest tak wiele gatunków, warunki uprawy są różne, ale ogólnie wilczomlecz najlepiej radzi sobie w pełnym słońcu, ponieważ uwydatnia kolory roślin. Rośnie niemal w każdym środowisku i na wielu obszarach jest uważana za chwast. Sadzenie jej w pojemniku to dobry sposób, aby cieszyć się rośliną w ogrodzie, nie martwiąc się o jej skłonność do inwazyjności.

Większość roślin wilczomleczowych rozprzestrzenia się przez podziemne kłącza, tworząc gęste maty liści. Dzięki temu jest to świetna opcja na okrywową roślinę lub wypełniacz pomiędzy wyższymi roślinami. Może również sprawić, że będzie tyranem, ponieważ dusi mniejsze rośliny. Kiedy ogrodnicy sadzą wilczomlecz na grządce lub na granicy, muszą zachować czujność i wcześnie zebrać rozłogi, zanim przejmą kontrolę.

Roślina inwazyjna

Wiele gatunków wilczomleczów jest inwazyjnych. Niektóre są nawet zakazane przez różne stany. Chociaż rośliny wilczomlecza są dostępne w Internecie, przed dodaniem ich do ogrodu sprawdź w swoim stanie.

Jak i kiedy sadzić wilczomlecz

Sadź wilczomlecz jesienią, aby zapewnić dużo czasu na rozwój korzeni. Można ją sadzić także wiosną, gdy zrobi się cieplej, jeśli w pierwszym roku będzie często podlewana. Te pustynne rośliny rosną na dobrze przepuszczalnych rabatach, które są w pełni nasłonecznione. Potrzebują co najmniej sześciu godzin słońca dziennie. Nie nadmiernie wzbogacaj glebę; wilczomlecz preferuje jedynie umiarkowaną płodność. Umieść rośliny wilczomlecza na tym samym poziomie w glebie, co w doniczkach i rozstaw je w odległości od 1 do 3 stóp; będą się rozprzestrzeniać.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji przeciwprzepięciowej

Światło

Zwykle najlepiej jest sadzić wilczomlecz w pełnym słońcu, co gwarantuje, że kolorowe odmiany będą najlepsze i najjaśniejsze. Częściowe nasłonecznienie również jest zazwyczaj tolerowane, ale możesz przegapić niektóre kwiaty, a kolor liści może być bardziej stonowany.

Gleba i woda

Spurge występuje najlepiej na dobrze przepuszczalnej glebie , ale rośliny tolerują różnorodne warunki glebowe. Niektóre typy przypominają sukulenty i można je traktować jak kaktusy. Te typy są odporne na suszę; w przypadku nich pomyl się bardziej na sucho niż na mokro, ponieważ mogą zgnić, pozostawiając kupę papki.

12 wytrzymałych bylin, które rosną w suchym cieniu

Temperatura i wilgotność

Większość wilczomleczów lubi upały i preferuje temperatury w ciągu dnia w latach 80-tych. Najlepiej radzą sobie w obszarach o niskiej lub średniej wilgotności.

Nawóz

Spurge prawie nie wymaga nawozu do normalnego wzrostu i wydajności, nawet na ubogich glebach. Jeśli dolne liście rośliny żółkną, oznacza to niedobór składników odżywczych. W takim przypadku nawozić nawozem zrównoważonym nawóz płynny o połowie mocy co kilka miesięcy.

Przycinanie

Przycinanie wilczomlecza polega głównie na usunięciu wszelkich uszkodzonych pędów wczesną wiosną, chociaż przycięcie niektórych pędów u nasady po przekwitnięciu sprzyja nowemu wzrostowi. Podczas przycinania roślin należy nosić rękawiczki, aby uniknąć kontaktu z toksycznym sokiem.

Jak rozmnażać wilczomlecz

Wrzosy mogą być rozmnażane przez sadzonki korzeniowe lub podziały rośliny matecznej. Sadzonki niektórych – ale nie wszystkich – wilczomleczów można ukorzenić w wodzie. Ponieważ rośliny inwazyjne rozprzestrzeniają się tak energicznie, większość ogrodników spędza więcej czasu na tłumieniu nowych roślin wilczomleczowych niż na zwiększaniu ich podaży.

Rodzaje wilczura

Spurge to jedna z niewielu roślin znanych z wyróżniających się zielonych kwiatów, które uzupełniają wszystkie inne kwiaty w ogrodzie. Kolory liści wilczomlecza są różnorodne, z opcjami niebieskim, zielonym, bordowym i różnorodnymi.

Wilczomlecz „Blue Haze”.

Helena Normana

Euforbia „Blue Haze” produkuje przyciągające wzrok kwiaty szartreuse od późnej wiosny do wczesnego lata na niebiesko-zielonych liściach, które dorastają do 18 cali. „Blue Haze” rośnie w strefach 7-9.

Wichura „Ogniska”.

Marty'ego Baldwina

Euforbia „Bonfire” od wiosny do jesieni prezentuje bogate, bordowe liście. Wiosną wypuszcza także kępy kwiatów chartreuse. Dorasta do 1 stopy wysokości i szerokości. „Ognisko” jest odporne na strefy 5-9.

Poduszka Wrzos

Andy'ego Lyonsa

Polichromia euforbii rozwija odcienie szarego, żółtego, bordowego, czerwonego i pomarańczowego w zależności od pory roku. Jesienią liście stają się jaskrawoczerwone, bordowe i pomarańczowe. Dorasta od 12 do 20 cali wysokości i jest odporny w strefach 3-10.

Cyprysowy wilczomlecz

Edwarda Gohlicha

Euforbia cyparissias rośnie pionowo, przypominając mały świerk lub cyprys, ale roślina rozprzestrzenia się, tworząc krzaczastą roślinę okrywową. Wytwarza przylistki chartreuse, które dojrzewają do koloru czerwonego. Wilczomlecz cyprysowy rośnie w strefach 4-8.

Miernik przepięć

Helena Normana

Euforbia „Froeup” jest czasami nazywany Excaliburem. Liście rośliny osiągające wysokość od 2 do 3 stóp wyłaniają się z czerwonym odcieniem, dojrzewają do ciemnozielonego, a jesienią przybierają żółte odcienie. Excalibur jest odporny na strefy 5-8.

Wilczomlecz „Błękit lodowca”.

Denny’ego Schrocka

Euforbia characias „Glacier Blue” osiąga 2 stopy wysokości i szerokości i jest ceniona za swoje szaro-zielone liście o białych krawędziach. Kwiaty pojawiające się wiosną są kremowe z zielonym środkiem. „Glacier Blue” rośnie w strefach 7-10.

Szaleństwo Griffitha

Stephena Cridlanda

Euforbia griffithii ma zielone liście z fioletowo-czerwonym odcieniem; jesienią przebarwia się na pomarańczowo-czerwono. Wytwarza małe żółte kwiaty otoczone efektownymi pomarańczowo-czerwonymi przylistkami na roślinach o wysokości do 3 stóp. Wilczomlecz Griffitha jest odporny na strefy 4-9.

Róż do policzków Heleny

Justina Hancocka

Euforbia migdałowata Blush „Inneuphhel” Helena's Blush ma zielone liście z białymi i różowymi brzegami oraz pstrokate wypustki w kolorze szaroniebieskim. Dorasta do 20 cali wysokości i często jest uprawiana jako roślina jednoroczna w strefach 6-9.

Spektakl hybrydowy

Stephena Cridlanda

Euforbia X martini to krzewiasta roślina o wysokości 3 stóp i czerwono-fioletowych liściach. Ma przylistki (płatki) koloru szarego z małymi czerwonymi kwiatami i jest odporna w strefach 7-10.

Poduszka „Lacey” w kolorze wrzosowym

Mateusza Bensona

Polichromia euforbii „Lacey” to odmiana o kremowobiałych krawędziach liści. Wilczomlecz poduszkowy „Lacey” rośnie w strefach 3–10.

Rośliny towarzyszące Spurge

Floks

Jay'a Wilde'a

Floksy są jednym z nich obfite letnie kwiaty nie może zabraknąć żadnego dużego, słonecznego kwietnika lub granicy. Istnieje kilka różnych rodzajów floksów. Floksy ogrodowe i łąkowe wytwarzają duże wiechy pachnących kwiatów w szerokiej gamie kolorów. Dodają wysokości, wagi i uroku granicy. Nisko rosnące dzikie rośliny Sweet William, różowe mchy i floksy pełzające sprawdzają się jako rośliny okrywowe na frontach obrzeży oraz jako rośliny skalne i dzikie w ogrodach, szczególnie w jasnym cieniu. Te rodzime klejnoty zostały szeroko hybrydyzowane, aby wzmocnić liście przed problemami z pleśnią; wiele ostatnich selekcji jest odpornych na pleśń. Floks potrzebuje dużo wilgotnej gleby dla najlepszego ogólnego stanu zdrowia.

Penstem

Jay'a Wilde'a

Ten Roślina rodzima z Ameryki Północnej ma dom w prawie każdym ogrodzie z kwiatami, które uwielbiają kolibry. Długo kwitnące, o jaskrawo kolorowych, rurkowatych kwiatach, penstemony – jak na ironię – od dziesięcioleci są podstawą europejskich ogrodów. Istnieje wiele różnych typów penstemonów. Liście są lancetowate lub owalne, czasami fioletowo-czerwone, jak u odmiany „Husker Red”. Niektóre gatunki zachodnie wymagają doskonałego drenażu w celu uzyskania suchych warunków i nie będą się rozwijać podczas deszczowej pogody. Jednak wiele z nich rozwija się w różnorodnych warunkach. Pamiętaj tylko o zapewnieniu doskonałego drenażu. Ściółkowanie na obszarach, gdzie dany typ jest marginalnie odporny.

Len nowozelandzki

Jeffa McNamary

Wprowadź nutę tropików do swojego ogrodu dzięki odważnym, kolorowym, pasiastym liściom nowozelandzkiego lnu. Świetnie sprawdzają się jako rośliny pojemnikowe, które można przezimować pod osłonami, ale w ciepłych rejonach prezentują się spektakularnie, gdy zostaną posadzone bezpośrednio w gruncie. W niektórych odmianach wiechy kwiatowe mogą osiągać wysokość 12 stóp z czerwonymi lub żółtymi kwiatami rurkowymi. Kwiaty pojawiają się tylko w klimacie łagodnym, ale tam przyciągają wiele gatunków ptaków. Jeśli przestrzeń jest ograniczona, sprawdź formy karłowate. Podczas gdy len nowozelandzki jest popularną byliną na obszarach wolnych od mrozu, staje się coraz bardziej lubiany w regionach północnych, gdzie traktowany jest jako roślina jednoroczna.

Często Zadawane Pytania

• Jakie gatunki dzikich zwierząt jedzą rośliny wilczomleczowe?

  Toksyczny sok trzyma jelenie i króliki na dystans. Kozy i owce mogą jeść wilczomlecz liściasty, nie doświadczając działania soku; stosuje się je jako naturalny środek odstraszający na obszarach, gdzie rośliny są inwazyjne.

• Czy wilczomlecz przyciąga pożyteczne zapylacze?

  Rośliny wilczomlecza są niezwykle ważne dla motyli monarchów, które powracają wczesną wiosną. Przyciągają także inne motyle, kolibry i pszczoły.

Czy ta strona była pomocna?Dziekuję za odpowiedź!Powiedz nam dlaczego! Inne PrześlijŹródłaBetter Homes & Gardens zobowiązuje się do korzystania z wysokiej jakości, renomowanych źródeł – w tym recenzowanych badań – na poparcie faktów zawartych w naszych artykułach. Przeczytaj o naszym

Wilczomlecz . Krajowe Centrum Zatruć Stołecznych

Liściasta wilczomlecz . Rada ds. Kontroli Szkodliwych Chwastów stanu Waszyngton