Republika Południowej Afryki zademonstrowała swój nowo odkryty entuzjazm dla Rieslinga na pierwszym festiwalu Under the Influence of Riesling, który odbył się w Kapsztadzie w dniach 21-22 lutego.

Główną atrakcją dla lokalnych miłośników Rieslinga była obecność kilku znakomitych niemieckich i austriackich producentów Rieslinga: Hermanna Dönnhoffa z Nahe Egon Müller i Ernsta Loosen z Mozeli Philip Wittmann z Rheinhessen oraz Willi Bründlmayer z Kamptal w Austrii. Duże zainteresowanie wzbudził także Riesling Dirka van der Niepoorta z Douro, regionu lepiej znanego z portu.

Ci winiarze uczestniczyli w serii kolacji i warsztatów oraz, wraz z lokalnymi producentami Riesling, wystawiali swoje wina na imprezie parowania win i potraw, we współpracy z czterema najlepszymi lokalnymi szefami kuchni. Dwie wyjątkowe kombinacje obejmowały: Dr Loosen's Wehlener Sonnenuhr Riesling Trocken 2007, w połączeniu z azjatycką sałatką z kurczaka i śliwek (która podsycała przyprawy Rieslinga) oraz słodszą wersję rieslinga o imbirowym tonie Niepoorta z ciasteczkami imbirowymi, zwieńczonymi kremem Chantilly i maliną . Ten ostatni został pierwotnie stworzony jako petit four, aby towarzyszyć Nieport’s Port.

Pod auspicjami lokalnego Stowarzyszenia Just Riesling, międzynarodowy kontyngent sędziował również, wspólnie z kilkoma lokalnymi ekspertami winiarskimi, konkurs dla południowoafrykańskich rieslingów. Przebadano łącznie 26 win podzielonych na trzy kategorie według poziomu cukru. Ogólnym zwycięzcą był botrytized Noble Late Harvest 2008 Paula Cluvera (24 USD), ich suchy Riesling również znalazł się na szczycie kategorii poniżej 10 g / l (12,99 USD). Jardin’s 2006 Riesling (12-14 USD) zdobył tytuł w trzeciej kategorii.

Chociaż zwycięzcy byli niekwestionowani, nie było zgody co do ogólnego stanu południowoafrykańskich rieslingów i kierunku, w którym winiarze powinni podążać. Dla dr Ernsta Loosena najsłodsza kategoria (31 gramów resztkowego cukru i więcej) miała największą definicję, ale zdaniem Dirka van der Niepoorta wina te były nudne i pozbawione różnorodności. Oba widzą potencjał w bardziej wytrawnym stylu (0 do 10 gram resztkowego cukru), chociaż uważają, że wina potrzebują więcej treściwości. Poza Egonem Müllerem sędziowie generalnie uznali wina od 11 do 30 gramów cukru za rozczarowujące.

Sędziowie zgodzili się jednak, że rieslingi z RPA bardzo się różnią, nie tylko od swoich niemieckich odpowiedników, ale także od tych z Australii i Nowej Zelandii. Ponieważ południowoafrykańscy producenci nadal eksperymentują z tą nagłą gorącą kategorią, interesujące będzie zobaczenie ostatecznego kursu tych wyjątkowych win.