Plik India Pale Ale (IPA) skorzystałby na podobnej do Snopes stronie internetowej poświęconej obalaniu koguta i byka, który otacza ten styl. Jednym z bardziej rozpowszechnionych mitów jest to, że chmielony IPA został specjalnie wynaleziony, aby przetrwać uciążliwą podróż z Anglii do Indii w XVIII i XIX wieku.

„Odtworzyłem piwo mykeńskie, piwo Wikingów, piwo starożytnej peruwiańskiej [i] rewolucyjne piwa amerykańskie, ale odtworzenie oryginalnego piwa India Pale Ale było dla mnie zdecydowanie najtrudniejsze” - mówi Travis Rupp, archeolog piwny, który prowadzi kursy temat na University of Colorado’s Boulder kampus.

Miasto Rocky Mountain jest również domem Avery Brewing Co. Do niedawna Rupp kierował pracami badawczo-rozwojowymi, w których kierował projektem o nazwie Ale starożytności .

„W przypadku IPA musiałem wymyślić, jak zrobić piwo [poprzez] odtworzenie warunków panujących w Londynie [w XVIII wieku], a następnie zasymulować wysyłkę do Indii” - mówi Rupp. Ale niektóre archaiczne techniki z pewnością nie wyjdą na jaw w nowoczesnym warzelni.

Jednym z nich jest na przykład praktyka wypalania koksu. Dzięki temu węgiel można było wykorzystać jako paliwo do produkcji słodu, co dawało większą kontrolę nad procesem w połowie XVII wieku. Paliło się czysto i pozwalało na jaśniejsze palenie w porównaniu z drewnem lub torfem, które przyciemniałyby słód i nadawałyby wędzony smak.

„Piwo jest tym, co czyni nas ludźmi”: Jak piwo wpłynęło na ludzkość na całym świecie

Na przełomie XVIII i XVIII wieku technika ta pozwoliła na stworzenie „bladego piwa” w Anglii. Te piwa zostały wysłane do Madrasu, Indie już w 1717 roku. W 1784 roku te blade ale były reklamowane w Calcutta Gazette . To całkiem niezły dowód na to, że Anglicy dokonali udanych dostaw piwa do Indii na długo przed załadowaniem naparów tonami chmielu.

W tamtych czasach ciemne tragarze byłyby bardziej prominentnym stylem piwa wysyłanym do Indii. Były nie tylko bardziej wytrzymałe, ale były dominującym stylem piwa w Londynie w tamtym czasie i do spożywania w domu brytyjscy żołnierze.

Alamy

Według historyka piwa Rona Pattinsona, w latach 1849–57 Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska zamówiła 23 511 świń (64-galonowych beczek) bladego piwa i imponującą liczbę 46363 świń tragarzy.

„[B] ut to ciężkie, lepkie i półsłodkie libacje lepiej pasowały do ​​chłodnej brytyjskiej pogody niż uciążliwa tropikalna wilgotność” - napisał w swoim artykule Nicholas J. Hamlin o porter: Brytania, Bengal, Burton i Beer .

Sześciomiesięczny - jeśli nie dwuletni rejs łodzią do Indii i innych cieplejszych stref klimatycznych - oraz nawet roczny okres przechowywania - uświadomił eksporterom z Anglii, że do konserwacji tych piw mogą potrzebować więcej chmielu niż zwykle .

Jak zaczęła się plotka

George Hodgson jest najbardziej znanym eksporterem tamtej epoki. Często jest leniwie uznawany za „wynalazcę” IPA. Zaczął warzyć piwo we wschodnim Londynie w 1752 roku. Jego browar Bow znajdował się w pobliżu doku w Indiach Wschodnich, gdzie statki handlowe ładowały towary.

Hodgson zaczął eksportować swoje piwo i był jednym z niewielu angielskich piwowarów, którzy udzielali kredytów na piwo, które może nie być sprzedawane przez 18 miesięcy.

„Hodgson brał dokładnie to samo piwo, które sprzedawał w Londynie, a do transportu do Indii przeskakiwał na sucho beczki” - mówi Rupp, który mówi, że Hodgson stworzył nawet specjalne sprężynowe urządzenie z klapką, które mógł włożyć i stemplować w dół chmielu całego stożka w świńskim łbie.

Burton-on-Trent na początku XX wieku / Alamy

Podobnie jak wielu historyków, Rupp wierzy Hodgsonowi i innym od -IPA w tamtych czasach pochodziło z tak zwanego piwa październikowego lub „wina słodowego”. Były to zasadniczo imperialne gorzkie piwa ale produkowane jesienią ze świeżo zebranego chmielu, a następnie leżakowane przez dwa do trzech lat. Ale ich warzenie było „super, super drogie”, mówi Rupp. Jest powód, że w Indiach pili ich głównie oficerowie. Tani tragarz został dla szary tłum .

I jeszcze…

„[Nie ma] absolutnie żadnych dowodów na poparcie idei, że piwo Hodgson zostało opracowane lub wymyślone specjalnie na eksport do Indii”, pisze uznany amerykański piwowar Mitch Steele w swojej książce z 2013 roku: IPA: Techniki warzenia, przepisy i ewolucja India Pale Ale .

Ten rodzaj mocno chmielonego pale ale istniał przez wiele dziesięcioleci, zanim zostałby nazwany „India pale ale”. Pierwsze pisemne pojawienie się „India pale ale” zostało znalezione w australijskiej gazecie z 1829 .

Do tego czasu Burton-on-Trent, miasteczko targowe 135 mil na północ od Londynu, stało się epicentrum tego stylu eksportowanego piwa, obecnie produkowanego przez browarów takich jak Bass i Allsopp.

Książka Williama Molyneuxa z 1869 roku , Burton-on-Trent: jego historia, jego wody i jego browary , był pierwszym, który przyznał Hodgsonowi, że wynalazł „India ale”, co mogło wzmocnić spuściznę, na którą być może nie zasługiwał.

Odtworzenie dziś oryginalnego IPA

A jeśli chodzi o Ruppa, to on stworzył 1752 IPA , co oznacza rok, w którym Hodgson otworzył swój browar. Rupp replikował wodę z Tamizy, chmielił na zimno piwo z prawie dwukrotnie większą ilością East Kent Goldings, którą użyłby w nowoczesnym naparze i fermentował w używanych beczkach z angielskiego dębu.

Czy IPA może być zbyt świeże?

Okresowo Rupp nawet okresowo kołysał beczkami i zmieniał ich temperaturę przechowywania przez następne trzy miesiące, aby zasymulować żmudną podróż do Indii.

„Boże, muszę skłonić ludzi, żeby to kupili - a jeśli to smakuje jak gówno?” Rupp mówi, że pamięta myślenie w tamtym czasie. Łamie wszystkie obowiązujące dziś reguły świeże, owocowe, mgliste IPA, tak popularne dzisiaj. „Myślałem, że piwo będzie okropne, ale w rzeczywistości było całkiem przyjemne”.