Słowo „hybryda” może przywodzić na myśl obrazy zaawansowanych technicznie samochodów oszczędzających paliwo, ale winogrona hybrydowe to odporne na zimno, mieszane produkty, które zapewniają wyjątkowy wyraz amerykańskiego terroir. Winiarz Deirdre Heekin mówi o ekologicznej uprawie 15 akrów hybrydowych winogron u podnóża Zielonych Gór w Barnard w stanie Vermont.

Czym dokładnie jest hybryda?

Deirdre Heekin: Jak wiemy, hybryda to zimny, serdeczny krzyż wykonany przez ogrodnika w szkółce przy użyciu rodzimego, amerykańskiego, rodzimego materiału dzikiego z różnymi rodzajami vinifera . To współpraca między człowiekiem a naturą.

Natywna labrusca i riparia winogrona nie dały dobrego wina, ale połączenie struktury komórkowej [różnych gatunków] dało winogrona, które były zimne, zdrowe, przystosowujące się do północnego klimatu, ale dały piękne wino. To był imperatyw - wyhodować coś, co by to zrobiło.

Czym różnią się od „zwykłych” winogron winnych, takich jak Chardonnay?

DH: Rosną półciężko, jak parasolka. Dorastają i wychodzą. Są naturalnie odporni na kilka problemów chorobowych na północnym wschodzie, więc moim zdaniem nie ma sensu, abyś chciał to wykorzystać i działać organicznie. I nigdy nie jest to łatwe dla nikogo ani dla żadnej odmiany, ale mamy małą przewagę, która jest częścią ich naturalnej odporności i historii genetycznej.

Dlaczego zaryzykowałeś na hybrydy?

DH: Uważam, że hybrydy i pochodzące z nich wino są tak interesujące i ekscytujące, że nie wydaje mi się, żebym niczego przegapił. Zacząłem [w 2007] sadzić Riesling i Blaufränkisch, wyciągnąłem to wszystko zeszłego lata. Moje doświadczenie obejmuje rodzime odmiany włoskie. To moja specjalność, więc uwielbiam te dziwne regionalne rzeczy. Dla mnie hybrydy są po prostu tym: regionalne odmiany, które mówią o Vermont i pasują do rodzajów żywności, które możemy uprawiać, oraz do tego, co gotujemy w restauracji [Osteria Pane e Salute]. Podoba mi się, że hybrydy są wyjątkowo amerykańskie - to tygiel. Są jak my wszyscy.

Jakich winogron hybrydowych używasz?

DH: Marquette, La Crescent, Frontenac Gris, Frontenac Noir, Frontenac Blanc, Brianna i St. Croix. Zaczęliśmy sadzić w 2007 roku od 100 winorośli. Prawdopodobnie mamy do tej pory 1000 winorośli. Przygotowujemy się do zasadzenia kolejnego akra w naszej domowej winnicy o powierzchni 8¼ [akra], a teraz dzierżawimy winnicę po drugiej stronie ulicy. Myślę o poeksperymentowaniu z kilkoma rzeczami - jestem zakochany w Baco Noir.

Czy istnieją konkretne wzorce lub standardy smaku, które próbujesz wyeksponować podczas pracy z hybrydami?

DH: Myślę, że jesteśmy w wyjątkowej sytuacji z hybrydami, ponieważ nie ma standardu, więc można naprawdę zbadać terroir bez bagażu standardów. Uprawiamy La Crescent we wszystkich trzech winnicach i mogę stwierdzić, która to jest, kiedy jej skosztuję. Smakuję łupek i wapień z roślinności Vergenne z West Addison. W domowej winnicy jest to zupełnie inny rodzaj mineralności i owoców pestkowych. To było fascynujące. Hybrydy są bardzo dobrymi telekasterami na terroir. Dla mnie to super ekscytujące.