Denis Dubourdieu, profesor enologii na Uniwersytecie w Bordeaux, dyrektor Instytutu Nauki o Winorośli i Winie, właściciel zamku i konsultant w największych winiarniach na całym świecie, zmarł w Bordeaux w wieku 67 lat. Uległ walce z rakiem.

Bez wątpienia Dubourdieu, najbardziej wpływowa osoba w renesansie winiarstwa Bordeaux od lat 90. do obecnego wieku, napisał lub był zaangażowany w ponad 200 prac naukowych. Wielu koncentrowało się na nauce o winiarstwie.

Dubourdieu zrewolucjonizował białe wina z Bordeaux, stosując dojrzewanie drewna, mieszanie drożdży i osadu drożdżowego oraz badając cząsteczki, które nadają Sauvignon Blanc jego aromaty. W międzyczasie dał się poznać jako papież białego wina.

Urodzony w Barsac, w regionie Bordeaux, w regionie słodkiego białego wina, w rodzinnym Château Doisy-Daëne, przez całe życie mieszkał i pracował w tym regionie. Odrzucenie przez Château Latour oferty pracy, gdy był świeżo po szkole, spowodowało, że rozpoczął karierę naukowca na Uniwersytecie w Bordeaux.

Dubourdieu mógł pozostać głównie naukowcem, z wyjątkiem tego, że w 1976 roku on i jego nowa żona odziedziczyli po ojcu Château Reynon w Cadillac Côtes de Bordeaux. Stało się miejscem, w którym zapraszał ludzi do skosztowania swoich win i pozostało domem pary na resztę życia. Dubourdieu prowadził rodzinne winnice, kontynuując pracę na uniwersytecie.

Początkowo znany jako ekspert od białego wina, Dubourdieu zajął się winami czerwonymi, kiedy jego była studentka Véronique Sanders, dyrektor Château Haut-Bailly, poprosiła go o konsultację w sprawie czerwonego wina posiadłości Pessac-Léognan w 1998 roku. Zbudował godną pozazdroszczenia kolekcję klientów , w tym Château d'Yquem i Château Cheval-Blanc w Bordeaux. W Burgundii pracował z Louisem Jadotem, w Alzacji z Trimbach, aw Piemoncie z Pio Cesare.

Jego styl był przeciwny ekscesom. Nie lubił super dojrzałych winogron, nadmiernej ekstrakcji lub zbyt dużej ilości drewna w winie - trendów, które doprowadziły do ​​tego, co nazwał „winami ego”. W trakcie tego procesu zaczął szanować to, co dał mu terroir winnicy i przedkładał to ponad wszystko inne.

W tym roku planował odejść z Instytutu Nauki o Winorośli i Winie, ale choroba go dopadła. Pozostawił go Florence, jego 40-letnia żona, jego dwóch synów, Fabrice i Jean-Jacques, którzy pracują w rodzinnych firmach, oraz jego ojciec, Pierre Dubourdieu.