Jeśli nie mieszkasz w Oregonie ani nie odwiedzasz Doliny Willamette, poznanie najlepszych win i producentów w regionie jest podobne do kontrolowania królików. Są małe, nieuchwytne i mają tendencję do szybkiego rozmnażania. Ale jest skrót do wielu najlepszych butelek: poznaj winnice, z których pochodzą.

Niewiele paczek ma zdolności produkcyjne i jakość, aby przyciągnąć winiarzy poszukujących najlepszych winogron. Ich nazwy pojawiają się wielokrotnie jako oznaczenia winnic. Kiedy wysoko oceniani producenci często wskazują winnicę, jest to migający drogowskaz dla jakości.

Oczywiście wiele znakomitych winnic należy do posiadłości, ale w tym przypadku nacisk kładzie się na te, które są znaczącymi sprzedawcami winogron, nawet jeśli dostarczają one również owoce do winnicy należącej do posiadłości.

Pięć przedstawionych tu winnic to dobry punkt wyjścia. Są zróżnicowani geograficznie, ugruntowani i pod wieloma względami wciąż pionierzy. Być może, podobnie jak Momtazi, poszerzają zasięg rolnictwa biodynamicznego. A może dały początek znacznym nasadzeniom w dotychczas niezbadanym subregionie, takim jak Freedom Hill. Shea skupiła się prawie wyłącznie na Pinot Noir, podczas gdy Temperance Hill i Zenith uprawiają szereg odmian, wykraczając poza trylogię Pinot. Wszystkie są przykładem najwyższego poziomu uprawy winorośli w Oregonie.

Winnica Zenith / Zdjęcie: Chris Low

Ustanowiony: 1981
AVA: Willamette Valley
Podniesienie: 350–600 stóp
Posadzone: 88 akrów
Winogrona: 76% Pinot Noir, 16% Chardonnay, 7% Pinot Blanc, 1% Tempranillo
Smaki: Ciemny, muskularny, nieco taniczny
Główni Klienci: Głównymi klientami są Lange, Ken Wright, Patty Green i St. Innocent. Pozostali to Cana’s Feast, D’Anu, Devona, Evesham Wood, King Estate, Purple Hands, Stevenson-Barrie i Walter Scott.
Ekologia: „Stosujemy zintegrowaną ochronę przed szkodnikami jako filozofię rolnictwa, która ogranicza nakłady w odpowiedzi na szkodniki, a jednocześnie zbliżamy się do zagwarantowania winnicom czystych i solidnych owoców oraz przewidywalnego tonażu”. —Dan Dusschee

Freedom Hill jest położone u podnóża wybrzeża Oregonu, pięć mil na północny zachód od Monmouth. Jej trzy działki zostały poskładane w latach 1981–84. W tym czasie Dan i Helen Dusschee (czyt. Doo-SHAY) mieszkali w Salem. Obaj pracowali w systemie sądowym i starali się spróbować swoich sił w uprawie winogron.

„Ta nieruchomość znajdowała się daleko w głębi lądu” - mówi Dan. „Cała dolina była w suszonych śliwkach. Zbadaliśmy wysokość, ekspozycję, drenaż, wszystkie zwykłe rzeczy ”.

Dusschees skoczył głową naprzód. Natychmiast posadzili początkowe 13 akrów Pinot Noir, a pierwsze winogrona zebrali w 1985 roku. Sześćdziesiąt skrzynek tego owocu zostało poddanych fermentacji winorośli w winnicy Bethel Heights Vineyard.

Dustin Dusschee, zwiedzanie winnicy / Zdjęcie: Chris Low

Rocznik 1985 był jednym z najlepszych w tej dekadzie. Używając tych próbnych butelek jako narzędzia marketingowego, natychmiast znaleźli nabywców: Kena Wrighta (wówczas w Panther Creek), Amity, Arterberry i Erath.

„Nic nie wiedzieliśmy o rolnictwie” - mówi Dan ze skromnością. „Nie wiedzieliśmy, jak zrobić prostą linię z rzędu. Jak prowadzisz traktor? Jak dużego ciągnika potrzebujesz? Mieliśmy szczęście, że było wielu takich jak my, którzy też nic nie wiedzieli. Zebraliśmy się wszyscy, odbywaliśmy cotygodniowe spotkania, zaczęliśmy degustować grupy. Cała branża mogłaby się spotkać w jednym pomieszczeniu ”.

To romantyczna strona historii. Rzeczywistość była nieco trudniejsza.

„To nie były stare dobre czasy” - mówi Dan. „To było wyzwanie. Mamy studnię. Jesteśmy z miasta. Studnia wysycha, jeśli nie zarządzasz zużyciem. Więc zabrakło nam wody. Uczysz się z doświadczenia i doświadczeń innych ludzi ”.

W 1995 roku w winnicy potwierdzono filokserę. Dustin Dusschee, syn Dana i Heleny, który obecnie prowadzi Freedom Hill, był wtedy dzieckiem.

„[Moi rodzice] budowali go przez 10 lat, a potem wszystko odeszło” - mówi po prostu. „Na początku XXI wieku było kilka chudych lat. Bardzo stresujące, ale wyszło lepiej ”.

Winogrona z winnicy Freedom Hill / Zdjęcie: Chris Low

Kolejna dekada była poświęcona przesadzaniu i ekspansji, aż ostatnie samozasadzone winorośle zostały wymienione w 2007 roku.

„Zmieniliśmy wszystko - odstępy, kraty, orientację rzędów” - mówi Dustin. Dziś w ich niegdyś odległej dzielnicy znajdują się Amalie Robert Estate, Illahe Vineyards oraz Croft, Firesteed i Fern Creek Vineyards. Przechodząc do następnego pokolenia (Dustin i jego siostra McKenzie, która zajmuje się książkami i mediami społecznościowymi), Dan i Helen znajdują się w czymś, co nazywają „fazą dziedzictwa”.

„Prawie wszyscy jesteśmy wyrzuceni” - mówi Dustin. „To nie jest zepsute. Nie trzeba go naprawiać, tylko utrzymywać ”.

„Jesteśmy stewardami” - mówi Dan. „Ta ziemia będzie produkować wina takie jak ona, a my nie chcemy tego zepsuć”.