Grecja ponosi prezenty
Żywa, świeża i pachnąca kuchnia grecka doskonale komponuje się z domowymi winami o tym samym charakterze.
Kiedy dni stają się długie, frustrujące i stresujące, często przywołuję wspomnienia z dawnych wakacji. Samo myślenie o Grecji uspokaja mnie: poranki zwiedzanie rozpadających się ruin i dzielenie się wąskimi uliczkami targowymi z małymi staruszkami w czerni od stóp do głów, dwudziestokilkulatki przejeżdżające na motocyklach i okazjonalne popołudnia z osiołkami na plaży, z błękitnym Morzem Egejskim i mieniły się przede mną i zapach sięgających do ramion krzewów oregano i tymianku rosnących dziko na poboczu drogi.
A także jedzenie: ostre, świeże sałatki ozdobione słodkimi ogórkami, ostrym serem feta i najbardziej wybuchowymi soczystymi pomidorami, jakie kiedykolwiek jadłem. Liście winorośli (nigdy nie nazywane liśćmi winogron w naszych grecko-angielskich menu) nadziewane ryżem z dodatkiem ziół i kwaśną esencją sumaka. Soczyste krewetki i czerwona barwena, po prostu grillowane. Ośmiornica w pikantnym sosie pomidorowym. Rozpływająca się w ustach musaka, zapiekanka z bakłażana i mielonej jagnięciny z beszamelem. Aha, i klasyczne trio dipów: tzatziki (jogurt, mięta i czosnek), taramousalata (mus kawiorowy) i melitzano salata (sałatka z przecieru z bakłażana), podawane z chrupiącym chlebem - daniem samym w sobie.
Nawet w najśmielszych snach nie mogłem cieszyć się tym wszystkim na jednym posiedzeniu. Ale wbrew powszechnemu błędnemu przekonaniu, greckie jedzenie, jeśli zrobisz to dobrze, będzie lekkie i świeże, i wcale nie będzie to rodzaj uczty, która pozostawia cię w odrętwieniu po posiłku.
„Profil smakowy jest bardzo świeży, bardzo żywy” - mówi Jim Botsacos, szef kuchni, partner w Molyvos w Nowym Jorku.
„Nie chodzi o wykonywanie wszelkiego rodzaju technik”, zgadza się Andrea Englisis, wiceprezes Hempstead, nowojorskiej firmy Athenee Importers, która specjalizuje się w sprowadzaniu greckiego i cypryjskiego wina do Stanów Zjednoczonych. „Chodzi o czyste smaki, czyste smaki.
„Greckie jedzenie” - kontynuuje - „opiera się przede wszystkim na oliwie z oliwek”. Oliwa to składnik, przekąska lub dodatek, a oliwa z oliwek to tłuszcz kuchenny, emulgator w sosach i dipach oraz przyprawa.
Oprócz oliwy z oliwek cytryna i czosnek dopełniają „trójcę” kluczowych składników kuchni greckiej, mówi Botsacos. Za tymi trzema, zauważa, tuż za nimi idą świeże zioła.
Jak mówi Englisis, posiadacz dyplomu z win i alkoholi mocnych od londyńskiego Wine and Spirits Education Trust, jedzenie jest odzwierciedleniem greckiego krajobrazu. „Jest wiele kilometrów linii brzegowej, a owoce morza są ważne. Warzywa rosną wszędzie ”- mówi. Tak samo jest z wyżej wymienionymi ziołami, zaczynając od oregano i tymianku (często używane w postaci suszonej), ale w tym koper, miętę, pietruszkę, rozmaryn, laur, kolendrę, koper włoski i inne. Grecja Środkowa znana jest jako spichlerz tego kraju ze względu na żyzne gleby, które zapewniają zarówno żywność, jak i znaczne zbiory bawełny. Jeśli chodzi o mięso, wołowina jest rzadkością, głównie ze względu na brak rozległych pastwisk. „Jagnięcina, koza i dziczyzna - bardzo chude kawałki mięsa - są grillowane lub duszone” - dodaje Englisis. „Grecja ma suche, skaliste i górzyste regiony, a jagnięta i kozy tolerują upały i pasą się na rzadkiej zieleni”. Wolno gotowane gulasze - idealne do zmiękczania chudych kawałków mięsa - są często kąpane w sosach na bazie pomidorów lub avgolemono, emulsji jajeczno-cytrynowo-bulionowej, która jest również używana jako baza do zup. Pieczone dania, takie jak moussaka i pastitsio (danie z makaronu warstwowego), wzbogacone są sosem beszamelowym. Gulasz, duszone i pieczone potrawy są szczególnie powszechne na północy, gdzie temperatury są nieco niższe, a jedzenie trochę cięższe - dodaje Englisis.
Wiele potraw w kuchni greckiej charakteryzuje się elementem cierpkości. Sok z cytryny, oliwa z oliwek, czerwone wino
ocet, jogurt, czosnek, cebula i sumak (przyprawa o kwaśnym smaku) - wszystkie one często pojawiają się w greckich przepisach i wszystkie mają tę cierpką jakość w mniejszym i większym stopniu.
Fani greckiego jedzenia uważają, że kwaskowatość jest orzeźwiająca i pyszna. Ale co polać z tymi wszystkimi naczyniami powodującymi marszczenie się? A jakie wina uzupełnią, a nie przytłaczają proste, świeże składniki greckiego posiłku?
Połączenie greckich potraw z winem nie jest tak trudne, jak mogłoby się wydawać, mówi Botsacos. „Rzeczy, które mają kwas, możesz łączyć z winami, które mają chrupkość lub kwaskowatość” - wyjaśnia. Mówi, że w przypadku niektórych potraw „kwas jest w tle”, łagodzony przez inne składniki, takie jak przyprawy warzywne, wszechobecne świeże zioła, a w niektórych przypadkach przyprawy. Jako przykład podaje stifado z królika (gulasz).
„Są warstwy smaku. Z pomidorów jest kwas ”, mówi, ale przeciwdziała mu„ słodycz cebuli i cynamonu, goździków i ziela angielskiego ”. Jak na takie danie lubi wina naznaczone kwasem przy pierwszych łykach oraz owocami i przyprawami na końcu. Jego ulubiony mecz? Wina z apelacji Nemea w regionie winiarskim Peloponez w południowej Grecji.
Dla Botsacosa i jego dyrektora ds. Win, Kamala Kouiriego, do greckich potraw najlepiej pasują greckie wina. Lista win w ich restauracji z białym obrusem zawiera więcej stron greckich win niż jakikolwiek inny kraj. Może to zaskoczyć tych, którzy kojarzą greckie wina z retsiną, winem słynącym z wzmacniania sosnowej żywicy. Nawet w najlepszym wydaniu dla większości jest to nabytek. Ale, mówi Kouiri, 300 rodzimych greckich odmian winogron jest przyjaznych dla żywności i przystępnych. A jakość cały czas się poprawia.
Zgadza się z tym Englisis, który zajmuje się prawie wyłącznie greckimi produktami. Jej rodzice założyli firmę importującą w 1975 r., Wierząc, że greckie wina znajdą rynek w USA. Lata, które minęły, dowiodły ich, szczególnie po wejściu Grecji do Unii Europejskiej na początku lat 80., nowoczesna technologia winiarska i kapitał zewnętrzny zmieniły Grecki przemysł winiarski od źródła niedrogiego wina luzem do producenta coraz lepszej jakości. Przepisy UE skłoniły kraj do uchwalenia własnych przepisów dotyczących apelacji, co pomogło podnieść standardy w greckich regionach winiarskich.
A to dopiero początek. Jak mówi Kouiri, przemysł winiarski w Grecji „przypomina Hiszpanię 30 lat temu”. Jak mówi, na razie istnieje wiele greckich win, które poważni entuzjaści mogą z radością łączyć z jedzeniem. Kouiri lubi łączyć chude, chrupiące białka z potrawami greckich wysp, które są lżejsze i bardziej polegają na owocach morza i warzywach. Czerwone, z ich miękkimi taninami i przyprawami, dobrze komponują się z potrawami na kontynencie, szczególnie na północy, gdzie kuchnia jest bardziej serdeczna i bardziej uzależniona od mięsa.
Jakie są te wina? Grecja ma cztery główne regiony: północny, środkowy, południowy (znany również jako Peloponez) i wyspy. Z każdego z nich wywodzi się wiele stylów wina, ze względu na liczne mikroklimaty tego kraju. Peloponez, południowy półwysep Grecji, był świadkiem jednych z najbardziej dramatycznych postępów w produkcji wina w tym kraju. Apelacja Nemea, położona na Peloponezie, produkuje wytrawne, aromatyczne czerwienie z winogron Agiorgitiko (nazwa tłumaczy się jako St. George). Rezultaty wahają się od win o lekkiej treści do bogatych, tanicznych. Mantinea, inna nazwa Peloponezu, leży na płaskowyżu. Produkuje wytrawne, bardzo pachnące białe i różowe z winogron Moschofilero.
Chociaż niektóre z nich są małe, na greckich wyspach można również znaleźć jedne z najbardziej godnych uwagi greckich win. Wulkaniczne gleby Santorini oferują świeżą, kwaśną biel z winogron Assyrtiko. Samso produkuje słynne wino deserowe z winogron Moschato Saspro (Muscat). Rodos, który produkuje białe wino z winogron Athiri i czerwone z Mandelari, nigdy nie został dotknięty filokserą, a niektóre z jego winorośli pochodzą sprzed 50 lub 60 lat.
Macedonia to jeden z dwóch regionów winiarskich w północnej Grecji (drugi to mniejszy Epir na północnym zachodzie). Klimat tam oscyluje między zimnymi wiatrami i śniegiem zimą i suszą latem. Jest domem dla kilku głównych apelacji, w szczególności Naoussa, która produkuje czerwone wina z winogron Xynomavro. Xynomavro oznacza „kwaśną czerń”, nic dziwnego. Wina te wymagają pewnego dojrzewania, ale dają bogate wina o pikantnych, owocowych aromatach.
Greckie wina są coraz bardziej dostępne, ale jeśli nie możesz znaleźć odpowiedniej butelki, istnieje kilka innych popularnych winogron, które będą dobrze pasować do greckich win. Obecnie w Grecji uprawia się niektóre „międzynarodowe” odmiany, często do mieszania z rodzimymi winogronami. Eglisis sugeruje również Albariños z Hiszpanii, Sauvignon Blanc lub nienaakowane Chardonnay jako alternatywę dla greckich białych i Pinot Noir z Oregonu, Waszyngtonu lub Bordeaux zamiast greckich czerwonych. Kouiri zgadza się z tymi typami, dodając Viognier do listy białych i winogron Tempranillo i Southern Rhône do listy czerwonych. Dodaje, że wśród odmian międzynarodowych „łatwiej się pracuje z czerwonymi odmianami niż z białymi. Łatwiej je pić z greckim jedzeniem ”.
Englisis i Kouiri, którzy pracują razem jako dostawca i klient, zgadzają się co do jednego: „dąb i greckie jedzenie nie pasują do siebie” - mówi Englisis. „Dębowa biel zmiękczy wino, nie będzie miało tak wysokiej kwasowości, aby wytrzymać cytrynę, oliwkę i czosnek”. Innymi słowy, wino do greckiej kolacji powinno być chude, gibkie - a najlepiej greckie.
KREWETKI SAGANAKI Z POMIDOREM I FETĄ
Botsacos zauważa, że saganaki odnosi się do metalowej patelni z dwoma uchwytami używanej do serwowania klasycznego smażonego sera o tej samej nazwie. Aby obrać pomidory ze skórki, proponuje wydrążenie i nacięcie skóry ostrym nożem. Opuść pomidory do wrzącej wody na 30 sekund i natychmiast przenieś je do miski z lodowatą wodą, a następnie obierz. Na podstawie New Greek Cuisine autorstwa Jima Botsacosa (Broadway Books, 2006).
1/4 szklanki oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia plus dodatkowa porcja do skropienia
1/2 szklanki drobno pokrojonej cebuli
Gruba sól i świeżo zmielony czarny pieprz
3 ząbki czosnku, posiekane
1 łyżeczka suszonego greckiego oregano plus dodatkowo do posypania
1 szklanka dojrzałych pomidorów, obranych, bez pestek i pokrojonych w kostkę
1/4 szklanki białego wytrawnego wina
1 (28 uncji) może posiekać pomidory z sokiem
1/4 szklanki posiekanej świeżej natki pietruszki
1 1/2 funta średniej wielkości krewetki, obrane i pozbawione żyłki, z pozostałymi ogonami
3/4 szklanki pokrojonego w kostkę sera feta
Rozgrzej piekarnik do 450 ° F. Rozgrzej 1/4 szklanki oleju na dużej patelni do smażenia na średnim ogniu. Dodać cebulę i szczyptę soli. Przykryj i gotuj, od czasu do czasu mieszając, przez 8 minut lub do miękkości i półprzezroczystości. Dodaj czosnek i smaż jeszcze przez minutę. Dodaj oregano i szczyptę soli. Dodaj pokrojone w kostkę pomidory i wino i gotuj na wolnym ogniu. Gotować na wolnym ogniu przez 3 minuty.
Wymieszaj pomidory z puszki z sokiem, podgrzej do średniego stopnia i ponownie zagotuj. Gotować na wolnym ogniu przez około 6 minut lub do momentu, gdy sos lekko zgęstnieje. Dodać natkę pietruszki i doprawić do smaku solą i pieprzem, zwracając uwagę, że feta doda trochę słoności.
Na dno patelni saganaki (lub szklanego naczynia do pieczenia o wymiarach 9x14 cali) wlej odpowiednią ilość sosu pomidorowego, aby przykryć. Pracując od zewnątrz do wewnątrz, wykonaj 3 koncentryczne okręgi krewetek. (Jeśli używasz formy do pieczenia, zacznij układać krewetki po trzy na raz, od ogona do głowy, w równych rzędach w poprzek naczynia, z ogonami skierowanymi w tym samym kierunku i ledwo dotykającymi. Dodaj pozostałe krewetki w nakładających się rzędach 3 sztuki, gontem, aż naczynie będzie pełne. Powinieneś mieć 3 rzędy po 13 do 15 krewetek w każdym.) Przypraw krewetki solą i pieprzem do smaku, a następnie polej pozostałym sosem pomidorowym. Na wierzch posyp serem feta, skrop oliwą z oliwek i posyp oregano.
Piec na środku nagrzanego piekarnika przez 20 minut lub do bardzo gorącego i bulgoczącego złotobrązowego sera. Składniki na 6 porcji przystawek.
Zalecenia dotyczące win:
Dyrektor winiarski Botsacos i Molyvos Kamal Kouiri proponuje Paris Sigalas 2006 Assyrtiko z wyspy Santorini. „Ma jasną kwaskowość, która przecina krewetki, obecność minerałów bardzo dobrze współgra z bogatym, przyprawowym sosem pomidorowym, a na koniec odrobina skórki cytryny i wiciokrzewu na podniebieniu dopełnia kremową fetę i zaokrągla ją” - zauważa Kouri. Ich drugim wyborem jest Gerovassiliou 2006 Malagousia z Epamoni na Półwyspie Chalcydyckim. „Lekko kwiatowy i korzenny charakter wzmacnia i podkreśla słodycz potrawy, ale wino nadal ma dużą kwasowość, która współgra z pikantnym sosem pomidorowym”. W przypadku selekcji spoza Grecji proponuje alzacką rezerwę Gewürztraminer autorstwa Emile Willm.
W przypadku tej wersji greckiego klasyka Botsacos rozpoczął od przepisu Aglaia Kremezi, greckiej autorki książek kucharskich i nauczyciela gotowania, który spodobał mu się, ponieważ był lżejszy niż typowa musaka. Rozjaśnił ją dodatkowo, dodając grecki jogurt do sosu beszamelowego. Botsacos sugeruje pełne ugotowanie wszystkich składników dania na dzień przed upieczeniem i zjedzeniem gotowego produktu. Na podstawie nowej kuchni greckiej.
Na sos jogurtowo-beszamelowy:
1 liść laurowy
1/2 średniej cebuli, obranej
2 całe goździki
1 1/2 szklanki pełnego mleka
1 1/2 szklanki gęstej śmietany
1 1/2 łyżki niesolonego masła
1/2 szklanki mąki uniwersalnej
Gruba sól i świeżo zmielony czarny pieprz
Świeżo starta gałka muszkatołowa
1/2 szklanki jogurtu greckiego * (lub 1 szklanka zwykłego jogurtu zwykłego, który był spuszczany przez 12 godzin na gazy o podwójnej grubości umieszczonej na misce)
Na musakę:
1/4 szklanki suszonych porzeczek
1 (28 uncji) puszki całych pomidorów śliwkowych
2 1/4 szklanki oliwy z oliwek
1 funt 90% chudej mielonej wołowiny
1 funt chudej mielonej jagnięciny
Gruba sól i świeżo zmielony czarny pieprz
2 łyżki ras el hanout * (marokańska mieszanka przypraw) lub więcej do smaku
1 łyżeczka pieprzu Aleppo * lub więcej do smaku
11/2 łyżeczki mielonego cynamonu lub więcej do smaku
4 szklanki drobno pokrojonej cebuli
6 ząbków czosnku
2 szklanki wytrawnego czerwonego wina, takiego jak Agiorgitiko, Cabernet Sauvignon lub Sangiovese
1 funt ziemniaków Idaho, pokrojonych w 18 (1/4-cala grubych plasterków 2 średnie żółte lub czerwone papryki, pokrojone w kostkę)
2 funty bakłażana, pokrojone w 18 (1/4 cala grubości) plasterków
3 szklanki sosu beszamelowego jogurtowego
1 szklanka (około 1 ¼4 funta) świeżo startego kefalotyri * lub parmezanu
* Można znaleźć na rynkach Bliskiego Wschodu i specjalistycznych sklepach.
Przygotowanie sosu jogurtowo-beszamelowego: Przymocuj liść laurowy do połowy cebuli, przekłuwając go 2 ząbkami. Odłożyć na bok. Połącz mleko i śmietanę w średnio ciężkim rondlu na średnim ogniu. Gotuj bez mieszania przez 5 minut lub tylko do momentu, aż mieszanina zacznie się gotować. Zdjąć z ognia i odstawić.
Rozgrzej masło w innym średnio ciężkim rondlu na średnim ogniu. Roztopioną i gorącą dodać mąkę i gotować, ciągle mieszając, aż masa będzie gęsta i gładka. Gotuj, ciągle mieszając, przez 10 minut. Zdejmij z ognia i ciągle ubijając, aby zapobiec tworzeniu się grudek, dodaj gorące mleko powolnym, równomiernym strumieniem.
Po dobrym wymieszaniu przywróć mieszaninę do średniego ciepła. Dodać połowę cebuli i gotować na wolnym ogniu. Gotować na wolnym ogniu przez 10 minut. Dopraw solą, pieprzem i gałką muszkatołową do smaku. Zdjąć z ognia i odstawić do ostygnięcia. Po ostygnięciu dodaj jogurt i odstaw, aż będzie gotowy do użycia. Będziesz miał 4 filiżanki. Zachowaj resztki do innego użytku.
Przygotowanie musaki: Umieść porzeczki w gorącej wodzie pod przykryciem i odstaw na 30 minut do namoczenia.
Odcedź pomidory, zachowując sok. Dłońmi zmiażdż pomidory. Odmierz 21 ¼2 filiżanek i połącz je z sokiem. (Prawdopodobnie zostanie ci około 1 ¼ filiżanki pomidorów.) Odłóż pomidory na bok.
Umieść dużą patelnię na średnim ogniu. Gdy jest bardzo gorący, ale nie wędzony, dodaj 2 łyżki oliwy, mieszając, aby pokryć patelnię. Dodaj po jednej czwartej wołowiny i jagnięciny i gotuj, mieszając w celu rozbicia mięsa, przez 5 minut lub do momentu, gdy mięso lekko się zarumieni. Dopraw dużą szczyptą soli i pieprzu, po 1 ¼4 łyżeczki ras el hanout i pieprzu Aleppo oraz szczyptą cynamonu. Za pomocą łyżki cedzakowej przenieś mieszaninę na durszlak umieszczony w naczyniu miksującym.
Umieść patelnię na średnim ogniu i powtórz trzykrotnie, aby zarumienić i doprawić całe mięso. Wyrzuć olej.
Umieść patelnię na średnim ogniu. Dodać 1/4 szklanki pozostałej oliwy z oliwek i na gorąco dodać cebulę i szczyptę soli. Przykryj i gotuj, od czasu do czasu mieszając, przez około 10 minut lub do momentu, aż cebula będzie miękka i przezroczysta. Dodaj czosnek, mieszając do połączenia i gotuj jeszcze przez minutę. Dodaj wino i gotuj, od czasu do czasu mieszając, przez około 25 minut lub do całkowitego wyschnięcia. Dodaj zarezerwowane pomidory wraz z sokiem, mieszając do połączenia. Doprowadź do wrzenia. Dodaj zarezerwowaną mieszankę mięsną, dobrze mieszając. (Uważaj, bo patelnia będzie pełna.) Spróbuj, aw razie potrzeby dopraw dodatkowym ras el hanout, pieprzem Aleppo i cynamonem. Zmniejsz ogień i gotuj na wolnym ogniu przez 6 do 8 minut.
Odcedź porzeczki i wymieszaj z mięsem. Skosztuj iw razie potrzeby dopraw solą i pieprzem do smaku. Gotuj przez kolejne 30 minut. Przenieś mieszankę mięsną do miski ustawionej na łaźni lodowej, aby ostygła. Po ostygnięciu odstawić.
Umieść dużą patelnię do smażenia na średnim ogniu. Gdy jest gorący, dodaj 1/2 szklanki pozostałej oliwy z oliwek, mieszając, aby pokryć patelnię. Gdy są bardzo gorące, dodaj plasterki ziemniaków po 6 na raz i smaż, od czasu do czasu obracając, przez około 15 minut lub do uzyskania blondu. Przełóż na podwójną warstwę ręcznika papierowego, aby odsączyć. Powtórz proces z pozostałymi ziemniakami, dodając więcej oleju w razie potrzeby. Po usmażeniu wszystkich ziemniaków spuść połowę oleju z patelni.
Umieść patelnię na średnim ogniu. Gdy jest gorący, dodaj 1/4 szklanki pozostałej oliwy z oliwek, mieszając, aby pokryć patelnię. Gdy jest bardzo gorący, dodaj paprykę i smaż przez około 5 minut lub do zwiędnięcia. Dopraw solą i pieprzem do smaku i zdejmij z ognia. Przełóż na talerz do ostygnięcia.
Rozgrzej piekarnik do 500 ° F. Połączyć 1/2 szklanki pozostałej oliwy z oliwek z solą i pieprzem w małej misce. Za pomocą pędzla do ciasta lekko posmaruj plastry bakłażana z obu stron przyprawionym olejem. Następnie plastry dopraw solą i pieprzem do smaku. Połóż plasterki na blasze do pieczenia. Nie tłumić patelni. Wstawić do nagrzanego piekarnika i piec od 6 do 8 minut lub do lekkiego przypalenia. Obróć i piecz przez kolejne 8 minut lub do momentu, gdy obie strony będą równomiernie zwęglone. Przełóż na półmisek do ostygnięcia i kontynuuj smażenie, aż bakłażan będzie dobrze ugotowany i zwęglony.
Jeśli pieczesz natychmiast, obniż temperaturę piekarnika do 350 ° F. Umieść plastry ziemniaków w jednej równej warstwie na dnie prostokątnego naczynia do pieczenia o wymiarach 13x8x2 cali. Ułóż plastry bakłażana, lekko nachodzące na siebie, jedną równą warstwą na ziemniaki. Powtórzyć równomierną warstwą papryki. Na paprykę nałóż łyżką masę mięsną, rozprowadzając ją łopatką tak, aby uzyskać równą warstwę. Na wierzch cienką warstwą beszamelu i posyp serem. Na tym etapie Mousakę można przykryć folią i przechowywać w lodówce do 2 dni przed pieczeniem. Ułożyć musakę na blasze do pieczenia w nagrzanym piekarniku i piec przez 25 minut lub do momentu aż bulgotanie na brzegach. Wyjąć z piekarnika i odstawić na około 10 minut przed podaniem. Służy od 8 do 10 porcji.
Zalecenia dotyczące win:
Kouiri sugeruje Domaine Porto Carras 2006 Cabernet Sauvignon Rosé z Sithonii. „Ostrość kwaskowatości pomaga, a także zapewnia równowagę bogactwu, które daje jogurt beszamelowy”. Sugeruje również Mitravelas Estate 2006 Red on Black Agiorgitiko z Nemea na Peloponezie. „Ma wspaniałe smaki czerwonych owoców, które dodają słodyczy potrawie, a jasna kwaskowatość pomaga przeciąć bogactwo, a świeżość wina wzmacnia wszystkie smaki na podniebieniu” - wyjaśnia Kouiri. Do wyboru innego niż grecki proponuje Pasanau 2005 Ceps Nous (Priorat), mieszankę Garnacha, Mazuelo i Syrah.
