Nic nie sprawia, że ​​wakacje są bardziej niezapomniane niż dobra pogoda. Oprócz kuchni nagrodzonej gwiazdką Michelin, wędrówek po winnicach górskich, festiwali w malutkich wioskach zamrożonych w czasach gotyku i średniowiecza oraz winiarzy, którzy uwielbiają rozlewać swoje wyśmienite wina.

Tego wszystkiego i więcej można spodziewać się w Alzacji, francuskiej stolicy białego wina i drugim najbardziej suchym miejscu we Francji.

Alzacki Szlak Winny (Alzacki Szlak Wina) to czysta eksploracja wina z najlepszych miejsc do odwiedzenia we wschodnim zakątku Francji. Zaczynając od Thann, na południe od Colmar i niedaleko EuroAirport Basel-Mulhouse-Freiburg, biegnie wzdłuż Renu na północ do Marlenheim, niedaleko Strasburga, stolicy Alzacji. Przylegająca do zachodnich stoków i pozostająca w cieniu deszczu Wogezów, około 108-milowa trasa przebiega przez ponad 100 wiosek winiarskich.

Jeśli byłeś w Napa Valley, miałeś przedsmak geografii. Zwarty obszar winnic nie jest dużo szerszy niż Napa Valley, choć trochę ponad dwa razy dłuższy. Podobnie jak San Franciscans, Francuzi, Niemcy i Szwajcarzy używają Alzacji jako weekendowego wypadu na wino. Ten region winiarski, mówią Francuzi, to ziemia imprezowa , gorące miejsce turystyki winiarskiej. W rezultacie wszystko jest nastawione na poważne jedzenie, niesamowite picie i dobre czasy.
Zbierz więc swoje często podróżujące mile i kieruj się w stronę gwiazd. Jest 27 restauracji nagrodzonych gwiazdką Michelin, a ich pobliskie winstuby (bistra) oferują potrawy, które doskonale komponują się z lokalnymi winami. Odwiedź kilka winnic przed lunchem i więcej, jeśli się odważysz, po.

Route des Vins obchodzi swoje 60. urodziny w 2013 r. W przeciwieństwie do Bordeaux, producenci w Alzacji otwierają swoje winiarnie dla zwiedzających podczas zbiorów, od września do listopada i przez większość innych okresów roku (w tym w weekendy). Żniwa i miesiąc przed Bożym Narodzeniem to okres szczytowy.

Colmar

Sercem szlaku winiarskiego jest średniowieczne miasto Colmar, z którego można codziennie wyruszyć na zwiedzanie małych wiosek, które oddają istotę Alzacji. Podczas gdy Colmar - i jego charakterystyczne dachy pokryte czerwoną i zieloną dachówką - zostało w większości uchronione przed zniszczeniem podczas II wojny światowej, wiele wiosek regionu zostało odtworzonych po wojnie, więc to, co wydaje się stare, nie zawsze jest takie, jakim się wydaje. Zatrzymaj się przy Muzeum Bartholdi , dawny dom rodzinny Frédéric-Auguste Bartholdi - projektanta Statuy Wolności - w którym znajduje się szereg jego innych dzieł.

Colmar oferuje wiele opcji zakwaterowania, takich jak Hotel Quatorze , nowoczesny hotel butikowy z 14 pokojami wewnątrz drewnianej muszli. Położony w samym sercu Starej Dzielnicy, otoczony restauracjami, stanowi przyjemną przeciwwagę dla obfitującego w średniowieczne i gotyckie wnętrza. Ceny wahają się od 170 do 520 dolarów za noc.

Best Western Grand Hotel Bristol jest bardziej tradycyjny i tańszy. Wszystkie pokoje posiadają Wi-Fi, ale nie wszystkie mają klimatyzację. Ceny pokoi wahają się od 146 do 229 USD. Wiele winnic ma wolne pokoje, ale nie oczekuj luksusu. Nie spodziewaj się śniadania z rodziną winiarza.

Colmar

W Colmar Julien Binz jest siłą napędową sceny kulinarnej i to nie tylko ze względu na gwiazdkę Michelin, którą szlifuje w Le Rendez-Vous de Chasse w Grand Hôtel Bristol. Jego dziennik to odniesienie do tego, co gotuje w Alzacji. Binz oferuje popularne lekcje kulinarne z czterodaniowym menu (bez napojów) za 152 USD za osobę.

Odwiedź Jean-Yves Schillinger's JY na kanale Petite Venise w Starej Dzielnicy. Jego kursy są małe, ale doskonale ukształtowane. Schillinger ma stworzyć menu i otworzyć tego lata Noir, nową restaurację na Manhattanie prowadzoną przez George'a Iordanou - właściciela nowojorskich restauracji Taj i One51. Entrées od 49–104 USD.

Przed obiadem lub kolacją wybierz się na szybką wycieczkę do Meyer Fonné . François Meyer i jego syn Félix prowadzą tę rodzinną domenę w wiosce Katzenthal, sześć mil od centrum Colmar.

Umów się na degustację i odwiedź piwnicę. Będąc tam, zobacz tradycyjne beczki używane do winifikacji, które nadają winu dodatkowe bogactwo. Ich najlepsze wina to Riesling i Gewurztraminer z Kaefferkopf Grand Cru.

Jeśli szukasz niedrogich win na niedzielny piknik, polecamy przestronny nowoczesny sklep i salę degustacyjną Jaskinia Vinicole de Turckheim to miejsce, do którego należy się udać. To jest pięć mil od Colmar i otwarte codziennie. Możesz także skosztować win z Hengst and Brand grand crus i skosztować szeregu win musujących, które objęte są nazwą Crémant d'Alsace.

Kaysersberg

Niech Kaysersberg stanie się Twoim celem podróży drugiego dnia - lub po prostu tam zostań. Chambard to hotel butikowy, relaksujące spa, nagrodzona gwiazdką Michelin restauracja i wspaniały winstub w jednym. Szef kuchni Olivier Nasti działa cuda zarówno w winstubie, jak iw restauracji. Pokoje od 194 USD do 391 USD, z pakietami posiłków Michelin.

Po prostu przejdź z Chambard do Domaine Weinbach . Na skraju wioski rodzina Faller - matka Colette i córki Catherine i Laurence - zajmują się starożytnym Clos des Capucins, miejscem, o którym po raz pierwszy wspomniano w 890 roku. Wszystkie odmiany winorośli błyszczą pod opieką winiarza Laurence'a, ale na szczycie znajdują się Riesling Schlossberg Grand Cru i Gewurztraminer Furstentum Grand Cru. Zadzwoń na spotkanie.

Alternatywnie odwiedź Ammerschwihr, dwie mile od Kaysersberg. Tutaj Jan Chrzciciel Adam Nowoczesna sala degustacyjna otwarta jest codziennie. Adam śledzi swoją rodzinną historię winiarstwa od 1614 roku. Specjalizuje się w Crémant d'Alsace, a także Rieslingu ze swojej biodynamicznej części Kaefferkopf.

Riquewihr

Wciąż rozwijające się imperium szefa kuchni Riquewihr Jean-Luc Brendel obejmuje restaurację La Table du Gourmet i winstub, designerskie pokoje gościnne, luksusowe apartamenty i wiejską chatę poza wioską. Pokoje (w tym domek) kosztują od 142 do 642 dolarów.

Naprzeciwko jest Brendel Hugel i syn Przyjazna sala degustacyjna w historycznej rodzinnej winnicy i domu w sercu Riquewihr. Rodzina Hugel, znana w Alzacji, była siłą napędową sformalizowania kategorii win tardives vendanges tardives i sélection de grains nobles w 1984 r. Gewurztraminers - w obu tych stylach - pozostają wzorcami. Wizyty i wyprzedaże są dostępne od Wielkanocy do Bożego Narodzenia lub po wcześniejszym umówieniu.

Z Hugel jest pięć minut spacerem do Château de Riquewihr, położonego tuż za ufortyfikowanymi murami miejskimi (zobaczysz to podczas jazdy przez bramę miasta). Tutaj, Dopff & Irion produkuje niedrogie, dostępne wina. Najlepsze pochodzą z Schoenenbourg Grand Cru, a seria Domaine du Château jest wierna każdej z odmian winorośli. Degustacje odbywają się codziennie w winiarni zamku.

Illhaeusern

Czy dobrze jest zachować najlepsze na koniec? Jedyna trzygwiazdkowa restauracja na trasie jest fantastyczna Auberge de’Ill w Illhaeusern. To trochę dalej na północ od Colmar, około 11 mil, ale łatwa dojazd. Położenie nad rzeką jest warte uczynienia z tego miejsca na lunch. Obsługa i jedzenie, niezależnie od pory, są nienaganne, ale nie sztywne. L'Auberge de l’Ill ma mały hotel butikowy o nazwie Hotel des Berges która jest podobna do restauracji.

Nie ma lepszego wstępu na lunch w L'Auberge niż wizyta u jednego z najlepszych winiarzy w regionie, Jean-Michel Deiss. Jego Domaine Marcel Deiss wina są wyjątkiem od reguł obowiązujących w Alzacji.

Wina nie są etykietowane według odmiany, ale według nazwy winnicy i często są mieszankami ze starych winorośli w jego winnicach. Działając biodynamicznie, jego wina są intensywne i naprawdę wyjątkowe. Najlepsze są Grand Crus Mambourg i Schoenenbourg. Sklep w Bergheim, oddalony o pięć mil od L'Auberge de l’Ill, jest otwarty codziennie, ale aby skosztować win, należy umówić się na spotkanie.

Sześć mil od Illhaeusern w Ribeauvillé, odwiedź Trimbach , gdzie rodzina produkuje Clos Ste Hune Riesling, jedno z legendarnych win Alzacji. Jeśli masz szczęście spróbować go z Hubertem Trimbach, masz prawdziwe poczucie, jak wspaniały może być Alzacki Riesling. Winnica Trimbach jest otwarta w dni powszednie, w soboty zwiedzanie możliwe jest tylko po wcześniejszym umówieniu.

Jeśli, tak jak ja, traktujesz trasę jako ramy dla podróży i objazdów degustacyjnych, to Alzacja ma dużo więcej do zrobienia. Poza wizytami w gorzelniach (Alzacja słynie z likierów owocowych) i browarach (region jest numerem jeden we Francji pod względem produkcji piwa), Alzacja jest domem dla sera Munster, kiszonej kapusty, gęsiego foie gras, dżemu rzemieślniczego, piernika, a nawet smakosza muzeum dedykowany czekoladzie. Na deser odwiedź rzemieślnicze piekarnie, które znajdują się na ulicach każdej alzackiej wioski.

Czy jest więc jakiś powód, by wahać się przed wizytą w Alzacji? Tylko jeden: tyle wina, tyle jedzenia, tyle do zobaczenia - i tak mało czasu.

Zrozumieć alzackie wina

Istnieje siedem głównych odmian winorośli - wszystkie białe z wyjątkiem jednego - które można znaleźć na etykietach win alzackich. W takiej kolejności odbywa się większość degustacji wina w Alzacji.

Historia Crémant d’Alsace

Pinot Blanc jest miękki i owocowy, o smaku jabłka i gruszki. Jest to wino klasy podstawowej, najtańsze i najbardziej dostępne. Podawaj jako apéritif.
Sylvaner jest lekka i kwiatowa w stylu aperitif. Nie jest powszechnie dostępny w Stanach Zjednoczonych, więc warto spróbować z lokalnym, śmierdzącym serem Munster.
Riesling jest stalowy i mineralny (na poziomie niemieckim lub austriackim), ale z dodatkową warstwą bogactwa owocowego, który sprawia, że ​​jest pyszny, gdy jest młody. Ale Riesling też może się starzeć, czasem nawet o dziesiątki lat. Połącz go z białą rybą i skorupiakami, kremowymi serami i wieprzowiną lub salami.

Muskat jest aromatyczny i delikatny. Wyjątkowo pachnie i smakuje jak winogrona. Muscat z Alzacji jest generalnie wytrawny i świetnie komponuje się z najtrudniejszymi potrawami winiarskimi, takimi jak szparagi i karczochy.

Pomimo tego, że pochodzi z tej samej odmiany winorośli, Pinot Gris z Alzacji jest zupełnie inny niż włoski Pinot Grigio. Jest bogaty, pełny, dymny i bogaty. To wino czasami nie jest całkiem wytrawne, z nutami brzoskwini i moreli. Podawać do dań wieprzowych, risotto, pieczarek, pasztetów, a nawet pieczonego czerwonego mięsa.

Gewurztraminer to specjalność Alzacji. W profilu aromatycznym znajdują się róże i przyprawy, obok marakui i mango. Charakterystyczny charakter liczi jest nie do pomylenia. Gewurztraminers to często słodsze wina niż rieslingi, co czyni je doskonałymi partnerami do pikantnych dań azjatyckich.

Jedyne czerwone winogrono w paczce, Pinot Noir jest głównie używany do produkcji czerwonego wina oraz jako część mieszanki musującego Crémant d’Alsace. Jako czerwone wino jest lżejsze niż burgund. Producenci zwykle starzeją swoje czerwone Pinot Noir w drewnie, nie zawsze z powodzeniem. Idealny do białych mięs i dań z szynki.
Crémant d’Alsace to odpowiedź regionu na szampana. Crémant d’Alsace jest wytrawny, o kremowej teksturze, owocowy i często ma wielką wartość.

Późne żniwa Wina powstają z winogron zbieranych późno, dzięki czemu powstają wspaniałe i skoncentrowane wina, które nie zawsze są bardzo słodkie.

Wybór szlachetnych ziaren wina są wytwarzane z winogron poddanych botrytowi, z całym towarzyszącym im bogactwem, kwasowością i słodyczą. Do deserów na zewnątrz dodaj foie gras (lub dowolny pasztet z wątroby).

Dostać się tam

Powietrzem: Aéroport International Strasbourg (SXB) i EuroAirport Basel-Mulhouse-Freiburg (BSL, MLH, EAP) łączą się ze wszystkimi międzynarodowymi hubami europejskimi.

Pociągiem dużych prędkości: Z Paryża, Frankfurtu oraz Europy Środkowej i Południowej.

Samochodem: A4 łączy Strasburg z Szampanem i Paryżem. A35 łączy Strasburg z Colmar i Szwajcarią. Po drugiej stronie Renu niemiecka autostrada prowadzi do Frankfurtu i innych miejsc. Od 1 lipca 2012 r. Francja wymagała wyposażenia wszystkich samochodów w jednorazowe zestawy alkomatów. Wypożyczalnie samochodów dostarczają zestawy. Prawny limit alkoholu we krwi podczas prowadzenia pojazdów we Francji wynosi 0,05%.

Często zadawane pytania dotyczące wina z Alzacji

Co robi francuski region winiarski produkujący germańskie odmiany, takie jak Riesling i Gewurztraminer?
Alzacja, niegdyś część niemieckiego Świętego Cesarstwa Rzymskiego, przez wieki oscylowała między porewolucyjną Francją a Niemcami. Dopiero od zakończenia II wojny światowej jest ostatecznie częścią Francji. Germańskie winogrona zostały zasadzone w Alzacji, położonej na zachodnim brzegu Renu. Powinniśmy być wdzięczni. Winogrona te rozwijają się w suchym klimacie Alzacji, produkując wina, które są złożone z najwyższej półki i doskonale nadają się do picia po tańszych. Ze wszystkich białych win na świecie, alzackie wina są jednymi z najbardziej niezawodnych przez cały rok.

Czy wina są słodkie czy wytrawne?
Większość win alzackich jest wytrawnych lub wytrawnych, zwłaszcza te zrobione z Rieslinga lub Pinot Blanc. Wina z Pinot Gris i Gewurztraminer mogą być słodsze. Kiedy producent nie wskazuje na etykiecie poziomu cukru, ustalenie poziomu cukru do momentu otwarcia butelki może być wyzwaniem. Na szczęście producenci zdali sobie sprawę z zamieszania i zaczęli identyfikować poziomy słodyczy wielu win.

Czego mogę się spodziewać odwiedzając winnice?
Większość winnic jest małych i rodzinnych, ponieważ same winnice to małe działki. Spodziewaj się skosztowania co najmniej siedmiu różnych win lub ogranicz się do degustacji tej samej odmiany - takiej jak Gewurztraminer - podczas wszystkich swoich wizyt. Wiele winnic posiada sale do degustacji, a degustacje są zazwyczaj bezpłatne. Jeśli na Twojej liście marzeń jest jakaś konkretna winiarnia, umów się na spotkanie. Nawet dzwonienie do winnicy dzień wcześniej pomaga rodzinie przygotować się na wizytę.

Tradycyjna alzacka Tarte Flambée

Dzięki uprzejmości szefa kuchni Jean-Philippe'a Guggenbuhla, Restauracja La Taverne Alsacienne , Ingersheim, Francja

To autentyczne danie z Alzacji wykracza poza przeciętną pizzę. Tradycyjnie pieczony w piecu opalanym drewnem sadzonkami winorośli, można go również przygotować w piecu gazowym lub elektrycznym.

Na ciasto
2½ szklanki mąki uniwersalnej
¾ szklanki mąki pełnoziarnistej
1 szklanka mąki żytniej
2 łyżki soli
1 łyżeczka maku
Uncji drożdży piekarskich
4 łyżki niesolonego masła
1 ¼ szklanki pełnego mleka

Na dodatek
½ cup crème fraîche (przepis poniżej)
½ cup fromage blanc (zastępuje jogurt naturalny lub niskotłuszczowy twarożek, lekko ubity)
2 łyżki oliwy lub oleju roślinnego
Sól dla smaku
Pieprz do smaku
2 Vidalia lub słodka cebula, pokrojona w krążki o grubości 1/8 cala
7 uncji wędzonego boczku, pokrojonego w paski o grubości 1/4 cala

Na crème fraîche
1 szklanka śmietanki kremówki
2 łyżki maślanki

Połącz śmietanę z maślanką i mieszaj, aż dobrze się połączą. Przykryj folią i pozostaw w temperaturze pokojowej, aż zgęstnieje, około 12–24 godzin.

Przygotowanie ciasta: Mąkę, sól i mak włożyć do dużej miski. W osobnej misce wymieszaj drożdże piekarskie i masło, aby uzyskać pastę. Do mąki wmieszaj wystarczającą ilość mleka, aby uzyskać gładką, kremową konsystencję.

Zrobić zagłębienie w środku mąki i dodać mieszaninę drożdży. Następnie ugniataj ciasto, aż będzie dobrze wymieszane i elastyczne. Przykryj ręcznikiem i pozostaw na około dwie godziny, aż podwoi swoją objętość.

Gdy ciasto wyrośnie, rozwałkuj je w ultracienki arkusz o grubości około 1 / 16-1 / 8 cala i umieść na nieprzywierającej lub lekko natłuszczonej blasze do pieczenia. Zrobić wokół ciasta podniesioną krawędzią i pozostawić na 30–45 minut.

Rozgrzej piekarnik do 500 ° F.

Przygotowanie polewy: W misce wymieszaj razem crème fraîche, fromage blanc i olej, dopraw solą i pieprzem. Rozłóż ser na cieście, a następnie równomiernie ułóż krążki cebulowe i plasterki bekonu.

Włożyć pizzę do nagrzanego piekarnika i gotować do 15 minut lub do momentu, aż cebula się zarumieni, a brzeg chleba będzie chrupiący. Po upieczeniu pokrój pizzę na odpowiednią liczbę plasterków i podawaj od razu. Porcja dla 4–6 osób.

Alternatywne dodatki: pieczarki w cienkich plastrach, foie gras, zioła, szpinak, kapusta kiszona lub jakikolwiek inny dodatek do pizzy.
Deser Tarte Flambée: Dodaj brązowy cukier do mieszanki crème fraiche / fromage blanc. Udekoruj gotującymi się jabłkami i odrobiną likieru jabłkowego Calvados. Piecz zgodnie z instrukcją powyżej.

Rekomendacja wina
Według Jean-Philippe Guggenbuhla, najlepszym połączeniem jest Alsace Sylvaner lub mieszanka Edelzwicker. Wypróbuj Gentil firmy Hugel 2011 (86 punktów, 14 USD). Owocowy aromat jabłek i rześka kwaskowatość przeciwdziałają bogatemu połączeniu sera i boczku. Sprawdzi się też młody Riesling, z całą swoją owocową świeżością. Wypróbuj Réserve 2010 Gustave'a Lorentza (88 punktów, 24 USD).