Wiele osób kojarzy wino z romansem. Ale mieszkańcy Roquemaure, małego miasteczka na północ od Awinionu Francja , link Rhône wino i całowanie za darmo dla wszystkich z niszczycielską zarazą i pielgrzymką do świętego.

Festo z Poutoun lub „Feast of Kisses” ma mniej niż 35 lat. Festiwalowe inspiracje sięgają jednak roku 1866, kiedy filoksera zdziesiątkowane francuskie winnice. W rezultacie handel morski Roquemaure wysechł, będąc niegdyś jednym z najbardziej ruchliwych portów na rzece Rodan.

Panika rozprzestrzeniała się szybciej niż szkodnik. Nie mając już nic do spróbowania, Maximilien Pichaud, który był właścicielem Chateau de Clary w Roquemaure , udał się do Rzymu, aby przywieźć relikwie dowolnego świętego patrona, które mogą zapewnić ochronę i zdrowie.

Od tego miejsca zaczynają krążyć legendy. W bardziej romantycznych opowieściach Pichaud postanowił przywieźć relikwie świętego Walentego z powrotem do Roquemaure do 14 lutego.

W rzeczywistości Pichaud nie wybrał się w poszukiwaniu relikwii żadnego konkretnego świętego. Wrócił 25 października 1868 r., A nie w Walentynki.

Po powrocie Pichauda plaga trwała jeszcze kilka lat. Ale jedno jest pewne: kiedy przybyły relikwie św. Walentego, panika ustała, a na ulicach szalały tańce i szalona radość.

Współczesne La Festo de Poutoun

Po obejrzeniu relikwii św. Walentego w 1988 r. W miejskiej kolegiacie miejscowy ksiądz René Durieu został zainspirowany do wznowienia procesji. To stanie się najważniejszym wydarzeniem dla miasta.

Wielodniowy festiwal, który odbywa się w weekend najbliższy Walentynek, przybierał różne formy. Jest znany jako „Festiwal pocałunków”, „Święto kochanków” i bardziej inkluzywny „Festiwal pocałunków, przyjaźni i kochanków”.

Najwcześniejszą wersją festiwalu były całujące się bachanalia, podczas których fałszywe zakonnice i mnisi biegali, pijąc wino i wymieniając się pocałunkami. Pozostają możliwości przyjaznego pocałunku, ale La Festo de Poutoun rozszerzył swój cel.

Podczas festiwalu Roquemaure przekształca swoje ulice i sklepy z powrotem do XIX wieku. Apteka powraca do aptekarskich fiolek, a ponad 600 przebranych w kostiumy uczestników bierze udział w dawnych zajęciach, takich jak wieszanie prania na ulicach w publicznej pralni. Przed wschodem słońca słychać również dzwonienie młotów kowalskich.

A później festiwalowicze mogą usłyszeć dudy i organy beczkowe, które wydobywają taneczną muzykę.

Oczywiście festiwal obejmuje wino. Coopers produkują beczki z historycznym stemplem Côtes du Rhône (CDR). Grenache , Syrah i Mourvèdre zdominowały lokalną scenę.

Winiarze z lokalnych apelacji Lirac, Laudun i Chusclan przyjeżdżają, aby podzielić się swoją mądrością i zbiorami. Jeśli czas na przycinanie jest odpowiedni, winiarze dołączają do miejskiej parady z wiązkami winorośli.

Pod jakąkolwiek nazwą iw jakiejkolwiek formie festiwal świętuje zarówno przemysł winiarski, jak i przetrwanie miasta, wtedy i teraz. Podczas gdy w dobie dystansu społecznego obchody zostały wstrzymane, jak deklarują organizatorzy festiwalu, historia miłosna między Roquemaure a St.