Daniel Rogov, znany ekspert od wina, który odegrał kluczową rolę we wprowadzeniu do mainstreamu izraelskiego przemysłu winiarskiego, zmarł wczesnym rankiem w środę. U Rogova niedawno zdiagnozowano raka.

Urodzony na Brooklynie w Nowym Jorku w 1935 roku Rogov wyemigrował do Paryża jako nastolatek i szybko stał się ekspertem od jedzenia i wina. Wkrótce po tym, jak zaczął pisać do lokalnych gazet, jego prace przejęły różne publikacje amerykańskie, szwajcarskie i francuskie. Pod koniec lat siedemdziesiątych przeniósł się do Izraela, gdzie przemysł winiarski dopiero raczkował. W 1984 został zatrudniony przez Ha’aretz napisać dwie cotygodniowe felietony o jedzeniu i winie. Zdobywając międzynarodową sławę, Rogov współtworzył międzynarodowe przewodniki winiarskie, w tym Hugh Johnson’s Pocket Wine Book i Raport winiarski przez Toma Stevensona.

Rogov miał osobowość większą niż życie i uważał się za postać kontrowersyjną. „Jestem krytykiem wina, co oznacza, że ​​kiedy wchodzę do pokoju pełnego winiarzy, połowa z nich mówi:„ Ach, to Daniel Rogov! ”, A druga połowa:„ Och, to ten żałosny zgniły raz po raz , ”” Rogov był cytowany mówiąc.

Chociaż z powodzeniem utrzymywał politykę z dala od swoich pism, wiadomo, że Rogow tęsknił za pokojem w Izraelu. Więcej niż jedna winiarnia zlokalizowana na spornych terytoriach uważała, że ​​niskie oceny, które otrzymali, wynikały z ich położenia geograficznego, chociaż Rogov zaprzeczył tym twierdzeniom.

Rogov zarządzał również forum winiarskim, na którym miłośnicy wina dzielili się swoimi przemyśleniami i zasięgali opinii Rogova. Kilka godzin przed odejściem Rogov zamieścił wątek zatytułowany „Rogov Obit”, w którym napisał: „Jeśli chodzi o jedzenie i wino, pisałem o nich przez lata z poczucia głębokiej miłości i oddania, zarówno emocjonalnego, jak i intelektualnego. Jak mam nadzieję, powiedziałem, że wino i jedzenie to nie tylko rzeczy, które wchodzą do naszego ciała. Są odbiciem naszej antropologii, historii, psychologii, potrzeb społecznych i oczywiście przyjemności. I podobnie jak wszyscy krytycy, którzy traktują siebie poważnie, dzielenie się swoimi przemyśleniami sprawiło mi ogromną przyjemność ”.