Małe burgundy od wielkich negatywnych
Okazje w Burgundii? Negocjatorzy podnieśli jakość, czego wynikiem jest zwiększona liczba dobrze wykonanych win w przystępnej cenie.
Burgundia i dobra cena: te dwa elementy wydają się sprzeczne. Ze swoimi mozaikowymi winnicami produkującymi niewielkie ilości rzadkich i drogich win, z pewnością nie można oczekiwać, że w czołowym francuskim regionie Chardonnay i Pinot Noir znajdą się wina, które mieszczą się w budżecie.
Z pewnością nie jest łatwo znaleźć dobre burgundy, które sprzedają się poniżej 20 dolarów - a nawet poniżej 25 dolarów - za butelkę. Każdy miłośnik wina wie, że kupowanie Burgundii jest jak spacer po polu minowym. Ale można odbyć podróż i też się nią cieszyć. Sekret tkwi w znalezieniu odpowiedniej kombinacji silnych apelacji i renomowanych producentów.
W końcu sama nazwa wina nie gwarantuje. Ponieważ aż 80 producentów jest w stanie produkować wina o tej samej nazwie z tego samego kraju - słynny Clos Vougeot jest najbardziej znanym przykładem - jakość produkcji wina staje się równie ważna jak sama ziemia. Profil producentów burgundzkich obejmuje zarówno dużych, nowoczesnych négociants, jak i drobnych rolników posiadających zaledwie 10 akrów winorośli, rozrzuconych po wielu różnych winnicach. Nieuchronnie, standardy są różne i bardzo się różnią.
Serce Burgundii, klasyczne wioski Côte de Nuits i Côte de Beaune, stanowią w rzeczywistości tylko niewielką część wszystkich burgundzkich winnic (około 17 procent). Z dala od tego centralnego obszaru, znanego jako Côte d'Or, znajdują się mniej znane wioski i obszary, na których można produkować wina dobrej jakości i dobrej jakości.
Regiony peryferyjne, takie jak Côte Chalonnaise i Mâconnais, odniosły korzyści z sukcesu najlepszych win z Lazurowego Wybrzeża. Inwestycje i know-how dotarły do niegdyś rustykalnych, niebanalnych nazw. I chociaż ceny wzrosły, z pewnością pozostały stosunkowo skromne w porównaniu z wielkimi nazwiskami na Wybrzeżu Wybrzeża.
Poza tymi obszarami istnieją winnice, które produkują wina o dobrej wartości, które mają proste nazwy rodzajowe Bourgogne rouge i Bourgogne blanc - czerwone i białe burgund.
Problem z tymi zewnętrznymi nazwami - a właściwie w całej Burgundii - polega na zróżnicowaniu jakości. Chociaż istnieje rozpoznawalny styl wina, który wywodzi się z każdej z różnych nazw, istotna staje się jego interpretacja. Jest wielu producentów, w tym kilka znanych nazwisk, którzy nadal wytwarzają wina o tradycyjnych smakach i aromatach podwórkowych. Anthony Hanson, brytyjski ekspert od Burgundii, kiedyś porównał zapach czerwonych win z tego regionu do gnijących liści lub obornika, a po zarejestrowaniu nigdy nie zapomina się o tym zapachu. Pochodzi z brudnego winiarstwa, ale przez wiele lat uważano, że to prawdziwy smak Burgundii i wciąż jest z nim związany sentyment. Również białka białe niegdyś aromatyzowano bardziej siarką niż owocami.
Dziś, niezależnie od ich wielkości, higieniczne zakłady winiarskie produkują najlepsze wina, ze szczególnym uwzględnieniem owoców. Charakter burgunda, niezależnie od ceny, powinien podkreślać soczystość owoców i naturalną kwasowość winogron. Najlepsze przykłady przeplatają nuty ziemiste lub mineralne, wyraziste dla regionów, z których pochodzą. Dzięki swoim zasobom finansowym wielu dużych négociants było w stanie uporządkować swoje działania i obecnie produkuje imponujące zestawy niedrogich win. Z pewnością na tym poziomie cenowym ich wina są najpowszechniej dostępne w Stanach Zjednoczonych.
Negocjanci w Burgundii kupują winogrona, moszcz i wino luzem od szerokiej gamy plantatorów i winnic, ale wielu także posiada własne winnice. Coraz częściej odwieczne ustne umowy z prywatnymi plantatorami są zastępowane długoterminowymi dzierżawami, które dają negocjatorom większą kontrolę nad zarządzaniem winnicą i harmonogramem zbiorów. Dzięki zwiększonej dbałości o higienę piwnic i większej kontroli nad całym procesem produkcji wina, négociant red Burgundies przeszli z farmyardy, nadmiernie skapitalizowanych win z początku lat osiemdziesiątych, do zasadniczo czystych, świeżych, perfumowanych win w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych.
Niektórzy négociants zrobili to przejście lepiej niż inni. Mam na myśli Louisa Jadota, Josepha Drouhina, Boucharda Père et Fils, Jaffelina, a przede wszystkim Faiveley, którego wina na wszystkich poziomach należą dziś do najlepszych w Burgundii. Niektórzy są tam od dłuższego czasu: Georges Duboeuf (który rozszerzył swoją specjalność Beaujolais o białe z południowej Burgundii) i Chartron et Trébuchet (również specjalizujący się w białych winach). Inni, równie sławni, wydają się pozostawać w tyle na jednym końcu spektrum, wciąż produkując gwiezdne wina z najwyższej półki. Louis Latour jest z nich najwybitniejszym.
Za mniej niż 25 USD za butelkę te burgundy wypadają korzystnie w porównaniu z wieloma Pinot Noir i Chardonnays z Kalifornii i Oregonu, choć smakują zupełnie inaczej. Burgundowe czerwienie są bardziej strukturalne i taniczne niż oferty Nowego Świata, ale pod tymi taninami kryją się te same jedwabiste, aksamitne smaki owocowe, które sprawiają, że Pinot Noir jest tak kuszącym winem. Białe, zwłaszcza te, które są fermentowane i leżakowane w drewnie, są stylowo bliższe nowemu światu, chociaż nigdy nie mają przytłaczającej maślenia i tłustości, ani wysokiego poziomu alkoholu, jak niektóre kalifornijskie Chardonnay.
Oto lista win i ich stylów z niektórych z najlepszych apelacji Burgundii, w tym kilku producentów - négociants i domaines - w każdej apelacji, których wina są warte rozważenia, nawet jeśli niektóre wina domaine są trochę droższe. To wina dla konsumentów, którzy uwielbiają smak wyśmienitego burgunda, ale nie zawsze ich stać na metki z ceną.
Auxey-przymus
Owocowe, czasem eleganckie, czerwienie i biszkoptowe biele, które szybko się rozwijają, to cechy charakterystyczne tej wioski położonej na południe i zachód od Volnay na Côte de Beaune.
Dobrzy producenci: Domaine Robert Ampeau, Domaine Comte Armand, Domaine Leroy, Louis Jadot (Domaine du Duc de Magenta).
Burgundia
Jako alternatywę dla wymienionych tutaj nazw wsi, rozważ proste Bourgogne rouge i Bourgogne blanc. Na tym poziomie, dzięki możliwości selekcji winogron i win z całej Burgundii do blendowania, négociants produkują atrakcyjne wina po jeszcze lepszych cenach.
Producenci rouge z dobrego Bourgogne: Bouchard Père et Fils, Joseph Drouhin, Faiveley, Jaffelin, Louis Jadot, Domaine Leroy.
Producenci Good Bourgogne blanc: Bouchard Père et Fils, Jean-Marc Brocard, Joseph Drouhin, Faiveley, Louis Jadot, Domaine Leroy.
Chorey-les-Beaune
Lekkie wina pochodzące z piaszczystej gleby na równinie na wschód od Savigny-lès-Beaune. Kilku producentów produkuje atrakcyjne wina.
Dobrzy producenci: Château de Chorey-lès-Beaune, Joseph Drouhin, Domaine Tollot-Beaut et Fils.
Fixin
Tuż na północnym krańcu Côte de Nuits. Czerwoni (prawie cała produkcja jest czerwona) są nieco garbnikowe, gdy są młode i mogą
być rustykalnym.
Dobrzy producenci: Domaine Bruno Clair, Louis Jadot, Domaine Mongeard-Mugneret, Domaine de la Perrière.
Givry
Pachnące, miękkie czerwienie i mniejsze ilości bogatej, orzechowej bieli z wioski, której wina były kiedyś znane jako ulubione francuskiego Henri IV.
Dobrzy producenci: Antonin Rodet (Domaine de la Ferté), Domaine Joblot, Domaine Gérard i Laurent Parize.
Hautes-Côtes-de-Beaune
Południowe przedłużenie Hautes-Côtes-de-Nuits, produkujące wina w podobnym stylu lekkim i owocowym, ale w dobrych cenach.
Dobrzy producenci: Domaine du Château de Mandelot, Domaine Michel Serveau.
Hautes-Côtes-de-Nuits
Czerwone i białe wina pochodzą ze wzgórz i zacisznych dolin na zachód od Côte de Nuits. Wina te miękkie i owocowe dojrzewają wcześniej niż ich bardziej znane odpowiedniki.
Dobrzy producenci: Domaine Bertagna, Domaine Guy Dufouleur, Domaine Michel Gros, Dominique Guyon.
Mercurey
Mocne czerwienie pochodzą z największej apelacji na Lazurowym Wybrzeżu (dawniej znanej jako Région de Mercurey). Najlepsi producenci potrafią okiełznać moc, a najgorsze pozwolą jej stać się niezdarną.
Dobrzy producenci: Antonin Rodet (Château de Chamirey), Bouchard Père et Fils, Chartron et Trébuchet (Clos Marcilly), Faiveley, Louis Max, Michel Juillot.
Montagny
Całkowicie białe wino, produkujące jedne z najlepszych cenowo blanków burgundzkich. Tłuste i bogate w styl, szybko dojrzewają.
Dobrzy producenci: Bouchard Père et Fils, Cave des Vignerons de Buxy, Faiveley.
Monthélie
Bliski sąsiad Volnay, produkujący prawie w całości wina czerwone, o tym samym zapachu i perfumach, ale o krótszej żywotności. Dojrzałe są gładkie i aksamitne.
Dobrzy producenci: Bouchard Père et Fils, Jaffelin, Olivier Leflaive.
Pouilly-Loché
Pouilly-Fuissé dla biedaków, z niektórymi owocami i tłuszczem bardziej znanego wina, ale bez metki z ceną.
Dobrzy producenci: Cave des Vignerons de Buxy, Georges Duboeuf.
Rully
Najbardziej wysunięta na północ miejscowość na Wybrzeżu Chalonnazowym. Głównie wina białe, o kwiatowo-korzennym charakterze, z miękkimi owocami. Czerwone to czysty, soczysty Pinot.
Dobrzy producenci: Chartron i Trébuchet, Joseph Drouhin, Jaffelin, Olivier Leflaive, Vincent Girardin, Antonin Rodet (Château de Rully).
Saint-Aubin
Świeże, truskawkowe czerwienie i delikatnie zbalansowane białe pochodzą z tej małej wioski na zachód od Puligny-Montrachet i Meursault. Wina mają coś z charakteru każdej z tych bardziej znanych wiosek.
Dobrzy producenci: Domaine Jean-Claude Bachelet, Domaine Roux Père et Fils, Louis Jadot, Jaffelin.
Saint-Véran
Jest to najbardziej wysunięta na południe apelacja w Burgundii, a jej wina czerwone są klasyfikowane jako Beaujolais i wytwarzane z Gamay. Białka są miękkie, świeże i owocowe, szybko dojrzewają.
Dobrzy producenci: Georges Duboeuf, Domaine des Lalande, Mommessin, Domaine Saumaize-Michelin, J. J. Vincent et Fils (Domaine des Morats).
Santenay
Jedne z najlepszych wartości na Côte de Beaune. Wina, które za młodu mogą być jędrne i taniczne, ale w miarę dojrzewania nabiera czworokątnego, solidnego charakteru. Wyrabia się głównie czerwone, ale produkuje się również niewielkie ilości orzechowych białek.
Dobrzy producenci: Joseph Drouhin, Vincent Girardin, Louis Jadot, Olivier Leflaive, Prosper Maufoux.
Savigny-les-Beaune
Savigny to po Beaune i Santenay największy obszar Pinot Noir na Lazurowym Wybrzeżu. Wina perfumowane są pełne malin i innych czerwonych owoców, ze świeżą lekkością w dotyku. Wina te mogą uosabiać uwodzicielstwo Pinot Noir.
Dobrzy producenci: Domaine Simon Bize, Bouchard Père et Fils, Domaine Bruno Clair, Joseph Drouhin, Patriarche Père et Fils.
Viré-Clessé
Zupełnie nowa apelacja, łącząca dwie wioski dawniej pod parasolem Mâcon-Villages, a wcześniej sprzedawane jako Mâcon-Viré i Mâcon-Clessé. Wina są dymne, piżmowe i ogólnie dość świeże i lekkie.
Dobrzy producenci: Prosper Maufoux, Mommessin, Domaine Rijckaert l’Epinet.
CO KUPIĆ, CO PIĆ, CO MIEĆ
1999 Rzadko się zdarza, by zarówno białe, jak i czerwone z Burgundii osiągały wysoką jakość w tym samym roczniku, ale 1999 był takim rokiem. Wiele białych gatunków z Lazurowego Wybrzeża jest bogatych i bogatych. Później zbierane białe z Chablis są chłodniejsze i świeższe. Dojrzałe Pinoty nie zostały zepsute przez wrześniowe deszcze i są postrzegane jako lepsze niż w 1998 lub 1997 r., A bardziej jak wina długoterminowe z 1996 r. Lata 99. będą warte zakupu, gdy zostaną wydane w przyszłym roku.
1998 Historia sukcesu Chardonnay, zwłaszcza w Chablis, gdzie kwasy są takie same jak w 1997 r., Ale wina mają większą wagę. Na Lazurowym Wybrzeżu wyprodukowano kilka ponętnych białych win, ale wina w Mâconnais są ogólnie mniej popularne. Wśród win czerwonych deszcze sprawiły, że zbiory były trudne, ale wina już teraz wykazują większą strukturę i taninę niż w latach 1997. Powinny to być wina do przechowywania.
1997 Nierówny rocznik, Pinot Noir czasami dojrzewa przed Chardonnay. Na Côte d'Or ci producenci, którzy czekali, robili najlepsze wina. Mała produkcja czerwieni oznacza, że ceny są wysokie, pomimo mieszanych wyników. Dla białych, 1997 to piękny rok, zwłaszcza w Chablis, gdzie producenci wytwarzali bogate, pełne smaku wina z dobrą kwasowością. Przechowuj te wina przez następną dekadę. Wina z Mâconnais są lżejsze i należy je teraz pić.
1996 Rocznik uratowany ciepłym wrześniem. Doskonały kolor i obiecujące owocowe smaki sprawiają, że jest to rocznik o długoterminowym potencjale dojrzewania wśród czerwonych, przy czym niektóre nie osiągną szczytu do 2005 roku lub później. Białe okazały się nieco chude, ale za rok lub dwa powinny pokazać się lepiej.
|
