' Jestem André Lurton, winiarz, - powiedział André Lurton, przystojny, z czarnym szalikiem na szyi i długim kaszmirowym płaszczem na ramionach. Był na spotkaniu w ratuszu, aby wypowiedzieć się przeciwko proponowanemu krematorium w Saint-Quentin-de-Baron, trzy mile od jego miejsca urodzenia w Chateau Bonnet w Grézillac.

Wygrał, tak jak wielokrotnie.

André Lurton, właściciel ziemski i legenda uprawy winorośli w Bordeaux, który był kimś więcej niż winiarzem, urodził się 4 października 1924 r. Zmarł 16 maja 2019 r. W wieku 94 lat.

Lurton połączył polityczne kręgi wina i winorośli dekady po dziesięcioleciu, aby popchnąć Bordeaux zdziesiątkowane przez II wojnę światową do drugiego pod względem popularności celu turystycznego we Francji.

„Vigneron” był jego wizytówką.

Jego historia zaczyna się pośród zawirowań II wojny światowej. Jako nastoletni bojownik francuskiego ruchu oporu dołączył do Groupe Roland w Dordonii. W wieku 20 lat przeniósł się do francuskiej 1. Armii walczącej pod dowództwem generała de Lattre de Tassigny wokół winnic Colmar w Alzacji, po czym przedarł się do Niemiec od 1944 r. Do V-E Day, 8 maja 1945 r.

To sprawiło, że upodobał sobie pojazdy wojskowe, których przechowywał w Château Bonnet.

W 1953 r. Przejął Château Bonnet, kupiony przez rodzinę Lurton w 1897 r., Po epidemii filoksery. Z biegiem lat kupował więcej winorośli i zamków, zawsze wiedząc, że winorośl to bogactwo, zawsze vigneron.

W 1965 roku Lurton poszerzył swoje horyzonty od Entre-Deux-Mers do Graves, po drugiej stronie rzeki Garonne. Tam stworzył swoje dziedzictwo: umieść najlepsze winnice Graves w ich własnej nazwie, Pessac-Léognan. Lurton był założycielem-prezydentem apelacji. Zajęło to 22 lata.

Regularnie zwracał się do Crus Classés de Graves, grupy najlepszych zamków, do których należy Château Haut-Brion, o pierwszym wzroście, o ponowne otwarcie klasyfikacji, obejmującej jego ukochane La Louvière i inne doskonałe zamki. Wreszcie, jak donosi France 3 TV w 2014 roku, kazali mu przestać.

Lurton, zawsze osoba polityczna, zajmował wiele stanowisk w polityce winiarskiej Bordeaux. Był dyrektorem Rada ds. Wina Bordeaux (CIVB) w latach 1966–1986 i wiceprezes Syndykat win Bordeaux i Bordeaux Supérieur (1965–1996). Był burmistrzem swojego miejsca urodzenia, Grézillac, przez 45 lat.

Główna firma Lurtona, Winnice André Lurton , w ostatnim raporcie (2017, wydanym w 2019) był wart 26 milionów dolarów. Był jedynym właścicielem do 2012 roku, kiedy to bank Crédit Agricole Grand Crus objął 18% udziałów.

Według danych Lurton i jego rodzina byli 392. najbogatszymi we Francji Wyzwania ranking francuskich fortun w 2018 r. i 32. miejsce w branży winiarskiej. Przeżyło go siedmioro dzieci: Denise, Christine, Edith, Odile, François, Jacques i Béatrice. Większość pozostaje w branży winiarskiej.

Firma posiada około 1500 akrów winnic w Bordeaux, w tym 643 akry w Pessac-Léognan, niektóre jako spółki joint venture lub z udziałowcami mniejszościowymi. Obejmuje to według nazw: Châteaux La Louvière, Couhins-Lurton, Rochemorin, Cruzeau (Pessac-Léognan), Bonnet (Entre-Deux-Mers, Bordeaux) i Barbe-Blanche (Lussac Saint-Émilion).

Trzy lata temu Jack Ma, właściciel jednego z największych sklepów internetowych na świecie, Alibaba, kupił Château de Sours w Saint-Quentin-de-Baron. To tam przed laty Lurton sprzeciwiał się krematorium.

Mama i Bordeaux powinni uhonorować tego nieustępliwego człowieka. Lurton przez całe życie walczył z przyjaciółmi, wrogami i rodziną o przyszłość winnic Bordeaux.

Pogrzeb Andre Lurtona odbył się 20 maja 2019 r. W kościele katolickim Notre-Dame w Grézillac. Jego żona, Elisabeth Garros, zmarła w 2006 roku. Pozostał po nim brat Lucien i siostra Simone (brat Dominique zmarł w 2010 roku), siedmioro dzieci i wielokrotne wnuki.