Kiedy przybyłem do Galicji w kwietniu tego roku, rzeki Miño, Sil, Lérez i Avia mocno wpływały do ​​Oceanu Atlantyckiego, podczas gdy bujna roślinność okolica była zielona jak szmaragd.

Witamy w Galicji, jednym z najbardziej żywotnych gospodarczo regionów Hiszpanii, gdzie przemysł rybny, winiarski, drzewny i wydobywczy działają harmonijnie w cieniu zapór wodnych i linii energetycznych.

Tutaj nie ma wątpliwości, że znajdujesz się w innym rodzaju Hiszpanii, gdzie starzy ludzie mówią Gallego i gdzie owoce morza, a nie mięso, wzmacniają dietę.

Produkcja wina w Galicji sięga prawie 2000 lat wstecz do czasów rzymskiej okupacji. Chociaż szczegóły tych win są dawno zaginione, dzisiejsze oferty są prawie całkowicie białe i, ogólnie rzecz biorąc, można je wypić w ciągu roku - maksymalnie dwóch - po butelkowaniu.

Galicja szczyci się pięcioma denominowanymi regionami winiarskimi (D.O.s). Rías Baixas, najbliżej wybrzeża, jest największym i najbardziej znanym z nich, gdzie dominującym szczepem jest Albariño. Dalej w głąb lądu leżą mniejsze regiony Ribeiro, Ribeira Sacra, Valdeorras i Monterrei.

Briny Rías Baixas

Tam, gdzie główne rzeki Galicji wpadają do Atlantyku, powstają duże ujścia (lub rzeki). W dolnych ujściach Galicji, zwanych rías baixas, znajduje się ponad 9000 akrów, głównie winogron Albariño.

W Rías Baixas istnieje pięć podstref - Val do Salnés, Condado do Tea, O Rosal, Ribeira do Ulla i Soutomaior - ale Salnés jest punktem zerowym dla handlu Albariño. Condado i O Rosal, położone nad rzeką Miño, która oddziela Hiszpanię od Portugalii, to cieplejsze obszary, w których winogrona takie jak Treixadura i Loureiro są przetwarzane na mieszanki oparte na Albariño.

Podstawowa gleba w całym Rías Baixas jest granitowa, więc dobre Albariño powinno zawierać składniki mineralne oraz świeże aromaty i smaki morza, cytrusów, zielonego jabłka, owoców pestkowych i owoców tropikalnych. Rocznik Albariño z 2012 roku, który pojawia się późną wiosną lub latem, ma doskonałą jakość. Większość 2011 roku jest nadal w dobrej formie, ale w tym roku powinny zostać zakończone.

Wina z Rías Baixas

Palacio de Fefiñanes znajduje się rzut kamieniem od Oceanu Atlantyckiego, w miejscowości Cambados w Salnés. Nadrzędny styl w tej mieszczącej się w pałacu winiarni, która jako pierwsza butelkowała Albariño w 1920 roku, jest kobiecy i pikantny. Nic dziwnego, biorąc pod uwagę, że winiarzem jest Cristina Mantilla, która konsultuje się z kilkoma galicyjskimi winnicami i znana jest z lekkości. Fefiñanes, należące do Juana Gil de Araujo i rodziny, butelkuje trzy wina: Albariño 1583 napędzane limonką i oceanem, które dojrzewa w dębie przez sześć miesięcy, oraz III Año, które spędza trzy lata na osadzie osadu przed butelkowaniem.

Zalecane wino: Pałac Fefiñanes 2012 Albariño de Fefiñanes 23 $

Santiago Ruiz, mężczyzna, jest nazywany „ojcem Albariño”. Jego rodzinna winiarnia, obecnie należąca do Sogrape, dużej portugalskiej firmy winiarskiej, pomogła zdefiniować O Rosal, podstrefę położoną w południowo-zachodnim narożniku D.O., wzdłuż brzegów Miño. Santiago Ruiz (wino) jest rozpoznawane po ręcznie nakreślonej etykiecie, a także nie jest w 100% Albariño. Winiarz Luisa Freire mówi, że większość roczników zawiera co najmniej 70% Albariño, a pozostała część to mieszanka Loureiro, Treixadura, Godello i Caiño Blanca.

Zalecane wino: Santiago Ruiz 2012 O Rosal 20 $

Pazo de Señoráns znajduje się w Salnés. Od ponad 20 lat ta winiarnia jest liderem jakości. Wytwarza dwa eleganckie Albariños, w tym jedno dojrzewające do trzech lat na osadzie. Produkcja wina jest nadzorowana przez Ana Quintela, chociaż założycielka Marisol Bueno nigdy nie jest zbyt daleko od wydarzeń w tej dobrze utrzymanej posiadłości, w której często odbywają się wesela i inne imprezy.

Zalecane wino: Pazo Señoráns 2011 Albariño 24 $
Inni polecani producenci: As Laxas, Condes de Albarei, Lusco, Mar de Frades, Martín Códax, Paco & Lola, Pazo San Mauro, Pazo Torrado, Valmiñor

Historyczne Ribeiro

Dla słynnego hiszpańskiego pisarza Miguela de Cervantesa (Don Kichota) sekcja Ribadavia w Ribeiro była hiszpańską „Matką wina”. W XVI wieku Ribeiro, co w Gallego oznacza „brzeg rzeki”, było jedną z najbardziej aktywnych społeczności winiarskich w Europie. Ale podobnie jak w przypadku wielu tradycyjnych hiszpańskich regionów winiarskich, stulecia apatii, po których nastąpiła chęć zwiększenia objętości, sprawiły, że rodzime odmiany, takie jak Treixadura i Albariño, zostały odrzucone przez mdłe, wysokowydajne winogrona, takie jak Palomino i Garnacha.

Ribeiro jest jednak na tropie powrotów. Podzielony na trzy sekcje - Miño (najbardziej komercyjna), Arnoia (najmniejsze winnice) i Avia (główny krój, zawierający podstrefę Gomariz) - Ribeiro buduje reputację świeżych, ale podwyższonych win opartych na Treixadurze, wytwarzanych z winogron sadzonych na tarasach na zboczach .

Połączenie wpływów atlantyckich i śródziemnomorskich nadaje winom Ribeiro bardziej treściwe i kwiatowe bogactwo niż Albariño z Rías Baixas. Zbiory w 2011 r. W Ribeiro były obfite i dobrej jakości, natomiast w 2012 r. Były niewielkie, ale doskonałe. Lata 2011 są w dużej mierze tym, co zobaczysz przez resztę roku.

Wina z Ribeiro

Casal de Armán działa w odnowionym klasztorze z XVIII wieku, położonym na szczycie wzgórza w Ribadavii. Nabyte w 1996 roku przez rodzinę González Vázquez, Casal de Armán opiera się na około 30 akrach winogron Treixadura, pochodzących głównie z kilku mikrocząstek w całym regionie. Winiarz José Manuel Martínez, znany jako Juste (nazwisko jego matki), produkuje jedno z winnic Finca Viñoa, które jest jedną z najbardziej wykwintnych propozycji Ribeiro.

Zalecane wino: Casal de Armán 2011 White 23 USD
Inni polecani producenci: Coto de Gomariz, Emilio Rojo, Luis Anxo Rodríguez, Viña Costeira, Viña Mein

Zapierająca dech w piersiach Ribeira Sacra

Jeśli chcesz dać się zaskoczyć fizycznemu charakterowi regionu winiarskiego, udaj się do Ribeira Sacra, „Sacred Bank”, położonego między Ribeiro i Valdeorras wzdłuż rzek Sil i Miño. Z tarasowymi, wywołującymi zawroty głowy winnicami rozsianymi po niewiarygodnie stromych zboczach, Ribeira Sacra przy pierwszym ujęciu wydaje się lepiej pozostawiona dla kóz.
Ale winnice, takie jak Adega Algueira i Dominio do Bibei, toczą przyjazną bitwę z terenem i upalnym latem, aby wyprodukować ograniczoną liczbę doskonałych białych i czerwonych win. Białe są wykonane głównie z Godello, a czerwone z Mencía, Merenzao (Trousseau) i Garnacha.

Rozkładający się charakter gleb Ribeira Sacra nadaje winom dodatkowy poziom elegancji. Stojąc setki stóp nad rzeką Sil, w rozpadających się winnicach opartych na łupkach, które wymagają ręcznego systemu windy, aby podnieść winogrona do głównej drogi, przychodzi na myśl jedno szczególne hiszpańskie słowo: ekscytujące (ekscytujące).

Wina z Ribeira Sacra

Adega Algueira jest dziełem miłości właściciela Fernando Gonzáleza. Na stromych zboczach spędził ostatnie 25 lat, odbudowując i przesadzając rzymskie tarasy, które w XII wieku były utrzymywane przez mnichów. Algueira produkuje jedne z najlepszych hiszpańskich win czerwonych o jasnej budowie z Merenzao i Mencía, podczas gdy białe wina o zwartej strukturze ze szczepu Godello lub mieszanki Godello, Albariño i Treixadura są gwiazdami.

Zalecane wino: Algueira 2012 Brandan Godello 19 $
Inni polecani producenci: Dominio do Bibei, Ponte da Boga

Burgundia Valdeorras

Valdeorras, stolica Hiszpanii zajmująca się wydobyciem łupków, jest najbardziej wysuniętym na wschód (i najwyższym) regionem winiarskim Galicji. Jedynym winogronem, które ma znaczenie w Valdeorras, jest Godello, lokalna odmiana wysokiej jakości, z której w niektórych przypadkach wytwarza się wina o charakterze podobnym do Chardonnays z Burgundii.

Godello można przyrządzić w mineralnym, łupkowym stylu, który podkreśla ostrą kwasowość i żywe cytrusowe smaki (pomyśl o Chablis). Jednak to owoce zbierane w dalszej części sezonu, fermentowane i leżakowane w dużych dębowych beczkach są potencjalnie niesamowite. Kiedy Godello jest zrobione w ten sposób (mistrzem tego stylu jest Rafael Palacios, młodszy brat słynnego winiarza Alvaro Palacios), wina pachną i smakują bardziej jak białe burgundy z Meursault lub Chassagne-Montrachet niż jakiekolwiek inne białe wino produkowane w Hiszpanii.

Wina z Valdeorras

Valdesil, należący do rodziny Prada Gayoso, jest pionierem bogatego w łupki Valdeorras, który sadził winorośle już w latach osiemdziesiątych XIX wieku, z których wiele kwitnie do dziś. Konsultantka Cristina Mantilla tworzy niedrogie Godello (Montenovo), Godello ze średniej półki (Valdesil) oraz ofertę z najwyższej półki (Pezas da Portela), która pod względem wagi, kwasowości i charakteru przypomina burgund.

Zalecane wino: Valdesil 2010 Pezas da Portela Godello 34 USD
Inni polecani producenci: A Coroa, Avanthia, Bodegas Godeval, Casal Novo, Gaba do Xil, Guitián, Rafael Palacios

Pojawiające się Monterrey

Najmniej znanym regionem tej prowincji jest Monterrei, położone w południowo-wschodnim krańcu Galicji przy granicy z Portugalią. Po części ze względu na izolację, tylko nieliczne wina trafiają do Stanów Zjednoczonych. Podobnie jak jego bracia z regionu, Monterrei (imiennik „Królewskiej Góry” miasta Monterrey w Meksyku) ma długą historię winiarstwa. Winorośle Godello, Treixadura, Albariño i Mencía walczą z żywiołami na stromych zboczach z widokiem na rzekę Támega. Monterrei to najgorętszy podregion Galicji latem, ale najzimniejszy zimą.

Rekomendowani producenci: Pazo das Tapias, Pazos del Rey