Pierwszą rzeczą, której się uczysz w edukacji wina, jest to, ile nie wiesz o winie. Drugą rzeczą, której się uczysz, jest wartość zapachu i zdolność wąchania.

W swojej książce Perfumy: Alchemia zapachu , słynny perfumiarz Hermès Jean-Claude Ellena mówi: „Perfumy to historia w zapachach, czasem poezja pamięci”. Termin „zapach” jest podobny w świecie wina. Każde wino ma charakterystyczny zapach, ale zapach ten zapada w pamięć.

Zapach osobisty to nie do przyjęcia w świecie oceniania wina, ponieważ przeszkadza innym w ocenie aromatów. Jako miłośniczka zapachów i wina była to najtrudniejsza część mojej podróży.

Jestem fanatykiem zapachów. Zebrałem kolekcję, która rywalizuje z małym butikiem. Mam książki napisane przez najlepszych „nosów” w branży perfumeryjnej. Jednak nie wolno mi nosić ich kreacji za każdym razem, gdy w grę wchodzi wino.

Każda degustacja, na którą jestem, to dylemat. Tylko jeden raz, gdy ktoś zapytał, czy mam na sobie zapach, zdałem sobie sprawę z błędu mojego postępowania.

Zapach jest częścią mojego codziennego munduru. Jeśli go nie noszę, czuję, że czegoś brakuje.

Moje pierwsze wspomnienie zapachowe to perfumy mojej mamy. Kojarzy mi się z nią Private Collection Estee Lauder. Zapach dodaje mi otuchy. Uspokaja mnie za każdym razem, gdy go wącham.

Pamiętam, jak jako dziecko bawiłem się z Chanel No. 5 mojej babci, z nutami jaśminu w nosie i jej przestrzeni. Noszę te zapachy, aby być połączonym z tymi kobietami. Zapach jest częścią mojego codziennego munduru. Jeśli go nie noszę, czuję, że czegoś brakuje.

Badałem zapach - jego chemię, kwiaty, esencje, składniki i nuty - przez ponad dekadę, co pomogło w degustacja wina . W przypadku wina nie tylko wiemy, gdzie uprawiano winogrona, ale także w jaki sposób je zbierano, tłoczono, leżakowano i przechowywano. W przypadku zapachów mój nos potrafi odróżnić zapachy naturalne od syntetycznych i jest to przydatne w zrozumieniu wad wina.

Jednak dzięki mojej miłości do wina odkryłem, że istnieje metoda noszenia zapachu incognito. Po pierwsze, unikaj wszystkiego, co jest zbyt kwiatowe. Wszystkie zapachy wiciokrzewu, tuberozy i oudu są zbyt mocne. Wanilia może być zbyt słodka. Pudrowy jaśmin i irys można nosić, ale tylko wtedy, gdy nie są one nałożone na punkty pulsu i tylko jeden spritz.

Wino jest podobne do osobistego zapachu. Wszystko zaczyna się od nosa.

Obecnie tylko Nuit de Longchamp z Lubina zdał degustacyjny konkurs zapachowy.

Moje zapachy to osobista podróż. Jest Belle Chérie Fragonarda, którą wybrałem, prowadząc wycieczki piękności do Paryża. Jest zapach Oud Ispahan Christiana Diora, który zabrał mnie w oudową podróż. Moja ukochana Roja Dove Amber Oud wciąż może wywoływać łzy w oczach, ponieważ przypomniała mi o zaręczynach w Egipcie.

Wino jest podobne do osobistego zapachu. Wszystko zaczyna się od nosa. W winie nos kieruje naszymi początkowymi myślami, czy wypić pierwszy łyk, a potem jeszcze kilka. Zapach jest taki sam. Na początku określamy, czy nam się to podoba, czy też jest zbyt kwiatowe, piżmowe, ciężkie lub miękkie. W pierwszej aplikacji określamy, czy jest to opiekun. To wewnętrzne i emocjonalne połączenie.