Jacque, terier Jack Russell, natychmiast ugruntował swój charakter, gdy zobaczyłem, jak atakuje i zaczyna niszczyć korek od szampana, który przeleciał w powietrzu i wylądował w pobliżu. Wszedłem do domu nowych przyjaciół w Dordogne, w południowo-zachodniej Francji, w chwili, gdy otworzyli korek, aby uczcić to spotkanie.

Dopiero zaczynałam opanowywać francuski i moja gospodyni pomyślała, że ​​dobrym zwyczajem będzie przyjść na tę kolację z przyjaciółmi.

A kiedy toastowaliśmy i popijaliśmy, popijaliśmy i opiekaliśmy, szampan pomagał mi po francusku.

„Jak dobrze się tu bawisz?” - zapytał mój gospodarz po francusku.

Odpowiedziałem pewnie. „ Cieszę się, że mogę się wyluzować. '

Bez przerwy i bez zastanowienia właśnie przetłumaczyłem dosłownie: „Jestem taki szczęśliwy, chodzę w powietrzu”.

To był triumf. A przynajmniej tak myślałem.

Pomimo mojego zawrotu głowy, moje słowa opadły z łomotem, a pokój zapadł w głęboką ciszę - z wyjątkiem dyszących i ślizgających się zębów Jacque'a w korku.

Gospodyni spojrzała na mnie zmrużonymi oczami, a potem nagle roześmiała się i szepnęła do gospodyni, która odwróciła się do mnie i uśmiechnęła się uprzejmie, tak jak rodzic robi dziecko za małe, by wiedzieć lepiej.

Zadziorna Jacque właśnie skończyła rozdrabniać korek na proszek i zaczęła krążyć pod stołem, wijąc się między naszymi nogami.

W końcu gospodyni wyjaśniła mój błąd całemu stołowi. 'Przez ' przespać się „Pszczółka miała na myśli tylko to, że jest bardzo szczęśliwa”. Liczne ahhh zamiatały stół - i przysłowiowe zwolnienie stłumionej niezręczności.

Upiłem łyk, przygotowując się na to, co może nadejść. Poczułem, jak Jacque szarpie mnie za nogę, ale zignorowałem to, ponieważ nadeszła chwila prawdy.

„Po francusku” - powiedziała mi gospodyni - „to, co przetłumaczyłeś, sposób, w jaki to powiedziałeś, ma bardziej szczególne znaczenie związane z sypialnią”.

Co ? Szarpanie pod stołem trwało.

„Właśnie powiedziałaś, że byłaś w tej wyjątkowej i krótkiej chwili między orgazmem a zapaleniem papierosa” - powiedziała.

Poczułam uderzenie między brwiami. Jak wyrażenie może zmienić się tak bardzo po prostu przekraczając kanał La Manche?

„Francuzi rzeczywiście mają ten akt przeanalizowany, aby uzyskać szczegółowe oznaczenia z frazesami o uprawianiu miłości?” Jąkałem się. „Francuski to bardzo subtelny język”.

Jacque nie był jednak taki subtelny. Nie mogąc odepchnąć go na ślepo pod stołem, w końcu spojrzałem w dół i zobaczyłem, jak kocha się z moją nogą.

Jacque dostarczał ostateczną puentę mojej idiomatycznej gafie, kiedy moja noga została uwolniona, a gospodarz otworzył kolejną butelkę szampana.

Tym razem złapaliśmy korek, zanim Jacque mógł sobie z tym poradzić.