Od wina, jedzenia po zachwycające krajobrazy - Włochy zachwycają bez końca. Przemierzanie butów Europy przywodzi na myśl wizytę w kilkunastu różnych krajach, ponieważ mieszkańcy każdej prowincji starają się zachować swoje wyjątkowe dziedzictwo, w tym rodzime winogrona. Jednak niektóre regiony, zwłaszcza Monferrato w Piemoncie, szczycą się dużą liczbą autochtonicznych winogron, które pozostają poza zwykłą nowością. Innymi słowy, rodzime winogrona Monferrato są komercyjnie opłacalne, smaczne i warte poszukiwania. Oto spojrzenie na to, jak i dlaczego fascynujący wybór win regionu przetrwał zapomnienie, stając się ukrytymi klejnotami.

W 1946 roku producenci wina z Monferrato połączyli się ze swoimi odpowiednikami w Barbera d’Asti, aby stworzyć konsorcjum. Dziś organizacja znana jako Konsorcjum Barbera d'Asti i Wines of Monferrato lub Konsorcjum Barbera d’Asti i Monferrato Wines, zrzeszające 354 uczestniczące winnice, obejmujące 13 różnych apelacji. Konsorcjum ma niezliczone cele, z których jednym jest wspieranie i promowanie tradycyjnych winogron. Chociaż Barbera jest sztandarową odmianą regionu, wiele innych winogron, niektóre uprawiane od średniowiecza, ma kluczowe znaczenie dla zachowania fascynującej różnorodności biologicznej Monferrato. O zaangażowaniu w konserwację tych winogron świadczy duża liczba nazw chronionych przez konsorcjum. Oczywiście przewodzi Barbera d’Asti DOCG, a za nim kolejne nominały obejmujące określone odmiany, takie jak czerwone winogrona Dolcetto, Ruché, Grignolino, Freisa i Albarossa oraz białe winogrona Cortese.

Barbera , najczęściej uprawiany szczep w Piemoncie, produkuje bogate, skoncentrowane wina. Smaki owocowe są pachnące czarnymi i czerwonymi jagodami, lukrecją i przyprawami z aksamitnymi taninami. Apelacja Barbera d’Asti została ulepszona do DOCG w 2008 r., Ponieważ wzgórza wokół Asti okazały się żyznym i korzystnym gruntem dla Barbera. Reputacja Barbera d'Asti DOCG plus dostępność smaku, jakości i ceny sprawiają, że jest popularny wśród mieszkańców. Oznaczenie Superiore wymaga 12 miesięcy leżakowania i co najmniej sześciu miesięcy w beczce. D’Asti ma duży potencjał dojrzewania, często korzystnie ewoluuje przez 6–10 lat w piwnicy.

Oficjalnie uznany w 2014 roku Nizza DOCG to nowsza apelacja poświęcona wyłącznie grze Barbera. Wina są ciemnoczerwone, wytrawne i pełne, podobnie jak ich odpowiedniki z d’Asti, apelacji, w której Nizza była wcześniej podregionem.

Inną charakterystyczną odmianą Monferrato jest Sztuczka . W rzeczywistości ten czerwony winogrono znany jako „mały słodki” jest trzecią znaczącą odmianą Piemontu z 11 nazwami pochodzenia i długą historią produkcji. Wina z Dolcetto d'Asti DOC i Monferrato DOC oferują atrakcyjną owocowość, kwasowość od umiarkowanej do niskiej, głęboki kolor i przystępną cenę, co czyni ją ulubioną przez konsumentów. Dolcetto jest zwykle butelkowane samodzielnie (bez miksowania) i spożywane jako młode, aby cieszyć się jego wiśniowym smakiem i migdałowym finiszem.

Osoby z odważnym podniebieniem powinny rozważyć Kreza . To rzadkie winogrono rośnie wokół Castagnole Monferrato w nazwie Ruchè of Castagnole Monferrato DOCG . Uważane, że pochodzi z odmiany winorośli importowanej przez mnichów z Burgundii, wino zyskało uznanie jako DOC w 1987 roku, a później podniesione do DOCG w 2010 roku. Młodsze wina butelkowane bez dębu najlepiej wyrażają skłonność winogron do perfum. Wino o bladej rubinowej barwie pełne aromatów przywodzących na myśl dojrzewające w słońcu truskawki i czarne wiśnie, kwiaty, laskę cynamonu i biały pieprz.

Choć trudniejsze do znalezienia na rynku amerykańskim, wytrawne wina czerwone z Grignolino zasługują na odkrycie. Dobre miejsce do szukania Grignolinio: winiarnie i restauracje rządzone przez przemyślanych sommelierów. Choć przezroczysty i stosunkowo jasny w odcieniu, Grignolino d'Asti DOC oferuje mocne taniny i jasną kwasowość z aromatami od róży marokańskiej, fiołka afrykańskiego po leśne jagody. Produkcja Grignolino jest dobrze udokumentowana od wieków, co czyni go jednym ze starszych winogron w regionie. Uprawa może być trudna, co jest prawdopodobnym czynnikiem powodującym spadek produkcji, ale gdy jest wykonana zręcznie i finezją, wyniki okazują się fantastyczne.

Freisa, znaleziona w Freisa d’Asti DOC z Monferrato, dostarcza aromatycznych aromatów i smaków róży i czerwonych malin. Zwykle butelkowane samodzielnie, te czerwone winogrona są jedną z najstarszych odmian w regionie i spokrewnioną z Nebbiolo. Wszechstronność Freisy pozwala na jej produkcję w różnych stylach. Szukaj lekko musujących aperitifów, wytrawnych, niegazowanych win stołowych, po tradycyjne ulubione przez rolników słodkie style do popijania obok deserów na bazie owoców.

Inną rzadką odmianą czerwoną jest Czerwony świt . Winogrono zostało stworzone pod koniec lat trzydziestych XX wieku przez profesora, który skrzyżował Barberę z Chatusem. Chociaż nie jest spokrewniony z Nebbiolo, Albarossa może oszukać nos swoimi różowymi i fioletowymi aromatami, choć na podniebieniu ma tendencję do miękkich tanin, świeżej kwasowości i średniej do pełnej treściwości. W 2001 roku Monferrato Rosso DOC z zadowoleniem przyjęli jego użycie w mieszankach i jako wino odmianowe.

Chociaż Monferrato celuje w czerwonych winogronach, producenci produkują również piękne białe wina. Rozważać Cortese dell’Alto Monferrato DOC . Uprawiane głównie w prowincji Asti i na północnym wschodzie wokół Casale, wina z Cortese są zazwyczaj wytrawne, rześkie i jasne, z aromatami i smakami białych kwiatów, owoców pestkowych i cytrusów z odrobiną goryczy. Lepsze butelki wykazujące strukturę i możliwość starzenia.

Oczywiście najlepszym sposobem na odkrycie ukrytych skarbów Monferrato jest wizyta. Jeśli jednak takie okoliczności się nie zgadzają, wybierz kilka z tych win i wybierz się na wirtualną wycieczkę po wzgórzach Monferrato, korzystając ze szklanki w domu.