Projektant mody Zac Posen mówi zabawnie
Jak rozwinąłeś pasję do wina?
W historii mojej rodziny mam alkohole i wino. Mój dziadek był właścicielem sklepu monopolowego i winiarskiego w Nowym Jorku i otworzył go zaraz po prohibicji. Jeździł po Europie i zawsze cenił kunszt winiarski.
Czego chciałbyś się napić?
Uwielbiam wina austriackie, wina australijskie, wina nowozelandzkie. Nie mogę powiedzieć, że jestem kompletnym włóczęgą, ale wiem, co lubię i pozwalam temu zabrać mnie w tę podróż.
Czy dorastałeś w domu kochającym wino?
Moi rodzice poznali się we Włoszech, więc tak, myślę, że vino zdecydowanie było w domu i na pewno nie było niczym niezwykłym przy stole. Kiedy dorastałem i podróżowałem z nimi po Włoszech i Francji jako młody nastolatek, spróbowałem z nimi wina, aby to zrozumieć (oczywiście nie piłem jako małe dziecko) i zdecydowanie zacząłem rozumieć różne nuty to.
Następnie nasz dobry przyjaciel rodziny, który był miłośnikiem wina, zabrał mnie do tawerny Gramercy i zjadł ze mną kolację z degustacją wina, a to było, z epikurejskiego punktu widzenia, całkiem pouczające. Potem zrozumiałem, że taniec wina i jedzenia może być jednocześnie kunsztem i przyjemnością, jak wielki teatr.
Uwielbiasz tweetować o tym, co gotujesz. Czy zawsze lubiłeś jedzenie?
Gotuję prawie każdego wieczoru. Moje zainteresowanie jedzeniem wynika z bycia ciekawą osobą, bycia osobą ekspresyjną i dorastania w Nowym Jorku. Dorastając, miałam norweską opiekunkę do dzieci, więc poznałam ciekawe smaki, takie jak słona lukrecja. Dorastałem w Soho, które jest blisko Chinatown - zdecydowanie pouczające laboratorium składników.
Moi rodzice i ja również założyliśmy ogród na dachu w Soho, który stał się doskonałym źródłem składników. Nie ma nic bardziej ekscytującego niż ugryzienie pierwszego pomidora, który sam uprawiasz. I myślę, że zawsze uwielbiałem desery. Mam ciotkę, która piecze nienagannie.
Lubię pracować ze świeżymi składnikami i produktami. Mam obsesję na punkcie produktów. Robię własne makarony. Robię to wszystko. Zabierz mnie do Bergdorf czy do Eataly? To byłoby trudne, ale myślę, że skończę w Eataly.
Jak to robisz ze swoim napiętym harmonogramem?
Znajduję czas. Czasami jemy trochę później, czasami o dziewiątej lub dziesiątej, kiedy wracam do domu, gdy nie jestem na imprezie. Ale to mój modowy detoks.
Gotujesz też na swoich słynnych przyjęciach?
Z tyłu nie ma armii. To tylko ja. Na przyjęciach można zrobić wrażenie, ale kiedy jem, robię to z moimi bliskimi przyjaciółmi lub osobami, które chcę poznać. Chcę, żeby ludzie czuli się komfortowo. Myślę, że zabawa w kuchni pomaga.
Kolacja dla większej grupy jest podawana dość swobodnie w moim salonie, a ja ustawię to jako posiłek w formie bufetu. Jeśli jest to sześć osób lub mniej, ustawiam się w kuchni, więc mogę rozmawiać z gośćmi. Zazwyczaj proponuję im świetny kieliszek wina lub próbuję zaproponować wspaniały koktajl, jeśli tego chcą.
Przygotowanie jest kluczem do przyjęcia obiadowego. Wspaniale jest mieć przystawki i deser przygotowane przed przybyciem gości. Dla mnie najważniejsza jest prostota twojego dania głównego… coś, co jest szybkie i łatwe. Nie lubię czekać zbyt długo, więc najlepiej jest włączyć gotowanie dań głównych, takich jak ryby i mięso. Zwykle robię sałatkę i zupę purée, a potem deser.
Wspomniałeś o swojej miłości do pieczenia. Istnieje technika pieczenia, która jest bardzo specyficzna, więc widzę związek z tym, co robisz teraz.
Piec bez przepisu. Ale ja też naprawdę i nieodłącznie rozumiem wymiary i proporcje. Myślę, że kiedy już masz fundament, to pomaga. Ale– na pewno w mojej kuchni są awarie. Jestem człowiekiem, jak wszyscy inni.
Ponownie, w gotowaniu i modzie jest w tym pewna technika… musisz zrozumieć naukę.
Tak, tak jak musisz rozumieć budowę odzieży. Przez lata przyjaźniłem się z wieloma wspaniałymi szefami kuchni i winiarzami i rozumiemy tę korelację.
Jak związałeś się z Ecco Domani?
Jest tam długa historia. Zrobiłem dla nich mój pierwszy pokaz mody dzięki ufundowanej przez nich stypendium. Spędziliśmy wspaniałą, magiczną noc. Od tamtej pory mam emocjonalny związek z produktem.
Jaki był twój cel związany z wytwórnią? Skąd czerpałeś inspirację?
Chciałem złapać świeże, kwiatowe, egzotyczne nuty w winie i nie chciałem, żeby było na nim modowa ilustracja.
Opracowujemy i projektujemy wszystkie nasze tkaniny w Japonii. W Terajuku jest facet, który sprzedaje zabytkowe japońskie tkaniny. Opracowałem materiał, który tam znalazłem, tworząc kolekcję. To był wydruk kiku i pomyślałem: „To właśnie przypomina mi [Ecco]”. To połączyło - szczęście, egzotyka, żywy wigor.
Ecco Domani to wino na wynos, wino „na początek imprezy” i wino rozrywkowe, które naprawdę łączy się z tym, jak powinna wyglądać moda. Czuję, że samo wino jest tak stylowe, że samo może stać. I chciałem, żeby dobrze wyglądał w czyjejś kuchni i był świetnym prezentem. Kiedy na niego patrzysz, początkowo odruchowo chcesz go obrócić, aby zobaczyć inne kształty, a metaliczny jest ważny, ponieważ wychwytuje światło i ładnie współgra z zielonym kolorem, który się z niego wyłania.
To też świetne wino do gotowania. Jest ambitny, ale dostępny i myślę, że to ważne.
Które regiony winiarskie odwiedziłeś?
Dordogne, Szampan, całe Włochy. Pewnego lata moja rodzina była w Dordogne, a moja siostra i ja spacerowaliśmy po winnicach do miasta. Widzieliśmy psy lub świnie szukające trufli. To było moje pierwsze poważne doświadczenie w prowadzeniu stylu życia, który cieszył się winem i rozwijał się dzięki rolnictwu. Jestem dzieckiem wychowanym w Nowym Jorku, więc nie było to coś, z czym dorastałem każdego dnia. Widziałem tam rzemieślniczy duch, który był we mnie w tamtym czasie tak głęboko zakorzeniony.
Często bywasz w Japonii, czy podoba ci się wytwarzane tam wino?
Mam obsesję na punkcie badania przemysłu winiarskiego w Japonii. Jestem bardzo zainteresowany ekstremalnym manicure winogronami ze względu na deszcz i pleśń. Może to dla mnie za dużo [japońskiej sieci] telewizji NHK. Ostrzeżenie przed kujonem! Manipulowanie naturą w coś, co staje się wyrobem rzemieślniczym, i po prostu obserwowanie, jak traktują te gromady jak diamenty. Nigdy nie widziałem tak pięknych gigantycznych globusów.
Jakie są inne wpływy wina?
Jakiś czas temu zostałem wprowadzony do Ordre des Coteaux de Champagne [oficjalne stowarzyszenie marek szampana] jako kawaler i miałem obsesję na punkcie zrobienia krótkiego filmu o historii produkcji szampana. Jestem naprawdę bliską przyjaciółką Gii Coppoli [wnuczka Francisa Forda Coppoli], która właśnie wyszła ze swoimi winami [Gia po Gia Coppola]. Gia jest jak moja młodsza siostra i dzięki niej poznałem jej dziedziczną pasję do amerykańskiego wina.
Czy są jakieś inne podobieństwa między modą a winiarstwem?
Zaczyna się od surowego składnika. Podobnie jak w przypadku produkcji wina… aby zrobić świetne wino, trzeba mieć dobre winogrono lub winnicę. Bez dobrej tkaniny nie można zrobić wspaniałej odzieży. Możesz coś skonstruować i włożyć w to pracę. Ale potrzebujesz surowca. Ze mną pozwalam, by świetny materiał podpowiadał mi, co mam robić.
