Z winem spotkałem się jako nastolatek. Od razu wiedziałem, że jestem zakochany. Polubiłem dobre jedzenie dzięki Molto Mario i PBS powtórki Julii i Jacquesa, kiedy mentor i ojciec przyjaciela przedstawił mi dobre wino. Wiedziałem, jak dobrze zjeść, ale pan Shu wiedział, jak dobrze pić.

Ogarnęła mnie myśl, że wśród wyrafinowanych ludzi wino jest słownictwem eleganckich rozmów. To był portal do geografii świata i powszechnie akceptowana waluta. Nie miałam racji, gdy byłem nastolatkiem, ale z pewnością miałem rację.

Wspomnienia z college'u często zawierają godne pożałowania wybory dotyczące picia. I chociaż żałuję ilości, jaką skonsumowałem, zachowuję niezachwiany szacunek dla jakości moich wyborów. Podróż była jedną z moich wad.

Po roku w University of Oregon , Zdecydowałem się zapisać do szkoły hotelarstwa w Portland. Program nauczania był dla mnie fascynujący, zwłaszcza kursy wina. Czułem się dużo lepiej nadający się do nauki picia niż materiały na moich zbliżających się zajęciach sztuk wyzwolonych.

John Eliasson był moim instruktorem. Był winiarzem garażowym, który przywiózł do Dundee zamiłowanie do Chablisa. Zrobił Pinot Noir, Chardonnay i niewielką ilość Aligoté. Byłem zakochany. Oprócz Johna zacząłem chodzić na lekcje wina.

Kevin Zraly: Okno na czterdzieści lat wina

W moje 21 urodziny piłem 2002 Domaine Drouhin Pinot Noir i 1996 Producenci Barbaresco . Pracowałem jako sommelier przez prawie dekadę. Myślałem, że moim przeznaczeniem będzie zaawansowany dyplom winiarski.

Ale znudziłem się.

Dziwne jest znajdowanie miłości na wczesnym etapie życia. Jest tak losowa jak nasza loteria genetyczna, w mniejszym stopniu oparta na naszych własnych instynktach, a bardziej na naszej fortunie dotarcia we właściwe miejsce we właściwym momencie. Ale wraz z wiekiem zmieniamy się i nie ma pewności, że to, co kochaliśmy, zmieni się wraz z nami.

Ta sama ciekawość i niepokój, które sprawiły, że zakochałem się w winie, skłoniły mnie do wyjścia poza to, ostatecznie publikując magazyn o nazwie Osełka .

Rozważa, skąd pochodzą rzeczy, które jemy i pijemy, ich terroir, i szczerze pyta: „Co to jest?” Okazało się, że gdy nauczyłem się języka wina, którego zawsze pragnąłem, nie chciałem studiować językoznawstwa. Chciałem to ćwiczyć na całym świecie. I tak zrobiłem.