Znany pisarz i licytator Michael Broadbent zmarł 17 marca 2020 r. Jego syn, importer wina Bartholomew Broadbent, w środę w mediach społecznościowych przedstawił tę wiadomość z sentymentem: „To smutne, ale miał świetne 92 lata”.

Urodzony w 1927 roku Broadbent był nestorem handlu winem i przełomową postacią XX-wiecznego pisarstwa winiarskiego. Porzucił karierę architekta i rozpoczął karierę w branży winiarskiej w 1952 roku, po pobycie w armii brytyjskiej. Pracował od podstaw i uzyskał tytuł Master of Wine z Institute of Masters of Wine w 1960.

W 1966 roku Broadbent dołączył do domu aukcyjnego Christie's w Londynie, gdzie założył i kierował wyspecjalizowanym działem winiarskim. Prowadził aukcje win z całego świata aż do przejścia na emeryturę w 1992 roku, choć konsultantem pozostał do 2009 roku.

W Christie’s w 1982 roku Broadbent i Steven Spurrier rozpoczęli jedne z pierwszych kursów winiarskich dla konsumentów.

Jednak to kariera pisarska Broadbenta przyniosła mu miłość i szacunek tak wielu. Swój pierwszy felieton napisał w 1957 roku, a pierwsze przewodniki po degustacjach wina w latach 60. Jego książka, Degustacja wina , pierwotnie wydany w 1968 r., opublikował liczne wydania w kilku językach.

Zaczął pisać Wielka księga winiarska w 1991 i Stare wino w 2002 roku. Były to skondensowane notatki z degustacji, które Broadbent z pobożnością robił w swoich słynnych czerwonych notatnikach każdego wina, które próbował. Jego zalecenia jako pisarza i recenzenta zrodziły się z doświadczenia, a jego poglądy były uparte, ale nigdy nie były szydercze.

Przez lata Broadbent był prezesem The International Wine and Food Society, prezesem The Institute of Masters of Wine, mistrzem Worshipful Company of Distillers i prezesem The Wine & Spirit Trades 'Benevolent Society oraz honorowym prezesem Wine & Spirit Education Trust.

Z dziurawą guzikiem przez wielbiciela w londyńskiej restauracji kilka lat temu i komplementem, że mimo podeszłego wieku nadal działa, Broadbent powiedział: „Tak, w moim wieku zaczynam zapominać, czego inni jeszcze się nie nauczyli”.

Ale dzięki jego licznemu wkładowi w świat wina dziedzictwo Broadbenta będzie żyło przez wiele lat, nadal pomagając informować i edukować przyszłe pokolenia miłośników wina.