Wszystko, co musisz wiedzieć o Nortonie, całkowicie amerykańskim hybrydowym winogronie

Alamy

To nie ma znaczenia Norton nie jest uprawiana w najbardziej fantazyjnych regionach świata lub że jej dziedzictwo jest więcej niż trochę podejrzane. Dla Andrew Meggitta, który od 20 lat zajmuje się produkcją wina z czerwonych winogron, Norton jest tak amerykański jak winogrona: Winiarnia św. Jakuba , „że jest to kwintesencja amerykańskich winogron. To jest wyjątkowe. To jest inne. Jeśli miłośnicy wina szukają odmiany, która wygląda i smakuje jak nic innego, to jest to Norton”.

Norton nie jest ani viniferą, ani francusko-amerykańską, ani nowoczesną hybrydowy . Raczej jest to własny gatunek, lato . O ile ktokolwiek może powiedzieć, mówi Meggitt, Norton był przypadkiem, dziką krzyżówką, którą po raz pierwszy odkryto na Wschodnim Wybrzeżu w XIX wieku i prawie przez pomyłkę trafiła do winnic. Dalsze zagmatwanie problemu: Winogrono jest czasami nazywane Cynthiana. Norton był znany na całym świecie pod koniec XIX i na początku XX wieku, kiedy zdobył liczne nagrody (nieprzypadkowo, kiedy filoksera zdewastowany bordeaux ). W większości zniknął podczas Zakaz i zaczął powracać dopiero w latach 70.

Dlaczego winogrona hybrydowe mogą być przyszłością wina

Słodkim punktem Nortona jest pasmo geograficzne od centrum Illinois do Teksas Hill Country w jednym kierunku, a Wielkie Równiny do Oceanu Atlantyckiego w drugim. Uprawia się go w różnych stanach na tym obszarze, ale najczęściej pojawia się w Wirginia I Missouri . Te klimaty nie są przenikliwie zimne, ale chłodniejsze niż te, które lubi vinifera, a winogrona nie znoszą upału i wilgoci panujących w regionie. „Jest stosunkowo kuloodporny” — mówi Meggitt. 'Nawet zmiana klimatu wydaje się, że nie miało to większego wpływu”.

Powaleniem na hybrydy jest ich tak zwany „lisi” aromat. (Weźmy pod uwagę, że foxy to tańsza wersja brett .) Nowoczesne praktyki produkcji wina i rolnictwa zminimalizowały lisy, mówi Meggitt, a Norton XXI wieku jest wytwarzany w różnych stylach. To wybór winiarza – niektórzy mieszają go z viniferą; niektórzy stosują bardziej tradycyjne podejście, z minimalnym mieszaniem i starzenie dębu ; a niektórzy nawet tworzą lżejszy styl do codziennego picia, krótko dojrzewający w stalowych zbiornikach. Niezależnie od tego, jest to ciemne, pełne, bogate wino (pomyśl o ciemnych jagodach, goździkach i kawie), które – co zaskakujące – nie jest szczególnie garbnik . W tym nie jest tak gigantyczny jak 15% abv Zinfandel , ale jest większy niż czerwone Bordeaux. Poza tym jest usztywnienie kwasowość to pomaga mu się starzeć. Dwie dekady nie są niczym niezwykłym, mówi Meggitt, który komentuje, że „może starzeć się jak Botox”. A jeśli nadal ma odrobinę podwórka, to jedna z rzeczy, które czynią go tak wyjątkowo amerykańskim.