Nazywana „Burmistrzem Napa Valley”, Melody Fuller wprowadziła niesamowitą zmianę w przemyśle winiarskim. Przez ostatnie cztery dekady pracowała jako pisarka o winie, jedzeniu i podróżach, jest też założycielką i prezesem Festiwal Wina w Oakland oraz Wyjątkowa winorośl .

Jej pierwsze wprowadzenie do wina miało miejsce w 1979 roku Mills College w Oakland, Kalifornia , Fuller często jeździł do Hrabstwo Sonoma aby dowiedzieć się więcej o winie. Przypisuje hojność i wiedzę tych winiarzy za zainspirowanie jej miłości do wina, co skłoniło ją do fotografowania i pisania o winie w kraju i za granicą. Od tego czasu koncentruje się na nauce wszystkiego, co tylko może o ziemi, winogronach i biznesie, cały czas budując relacje i przyjaźnie na całe życie Napa valley .

Obecnie Fuller pełni funkcję Dyrektora ds. Stypendiów i Przyjęć w Sympozjum dla profesjonalnych pisarzy wina w Meadowood Napa Valley.

„Jako pisarz, ta branża wymaga ode mnie utrzymywania butów turystycznych, butów do biegania i uczciwości obok mojego żółtego notatnika, długopisu i lasera” – mówi. „Czasami potrzebuję butów trekkingowych, aby przedzierać się przez kontrfaktyczne narracje. Czasami potrzebuję butów do biegania, aby móc pokonywać kolejne kilometry, krok po kroku, w kierunku globalnej i lokalnej integracji branży. Bez mojej uczciwości jestem niczym”.

Przemysł winiarski zobowiązał się do poprawy różnorodności, równości i inkluzywności. Czy coś się zmieniło?

Co chciałbyś wiedzieć, kiedy zaczynałeś w branży?

W 2022 r. moja dziesięcioletnia lista życzeń w branży wina z najwyższej półki nie uległa zmianie. Życzę prawdy, uczciwości, przejrzystości, odpowiedzialności oraz globalnego i energicznego rozliczenia. Moim życzeniem dla osób wchodzących do branży jest to, aby cenili i traktowali priorytetowo czytanie i badania, aby mogli stać się lepiej wykształceni, właściwie poinformowani i świadomi ogromnej ilości pracy, poświęceń i wkładu tych, którzy byli przed nimi. Ten poziom trzeźwości może również pomóc im w ciężkiej pracy, poświęceniach i wniesieniu znaczącego wkładu w przemysł winiarski.

To jest moje 43 r & D rok w branży winiarskiej. Moim głównym życzeniem jest, aby każdy komuś pomógł. Ludzie mi pomogli, a niektórzy nadal mi pomagają, wspierają i trenują.

Od stworzenia Oakland Wine Festival do teraz pełnienia funkcji dyrektora ds. Stypendiów i przyjęć oraz Sympozjum dla profesjonalnych pisarzy wina w Meadowood Napa Valley, twoja kariera jest zakorzeniona w edukacji winiarskiej i tworzeniu przestrzeni, w których ludzie mogą gromadzić się wokół wina. Jako profesjonaliści od mediów, co możemy zrobić, aby wypełnić lukę między konsumentem a różnymi graczami w branży hotelarskiej, aby uczynić tę branżę bardziej inkluzywną dla wszystkich?

Dziękuję Ci. Jestem pasjonatem mojej pracy w winie i poważnie traktuję to, co robię. Muszę trzymać w jednej ręce kapelusze architekta i inżyniera, mając nadzieję, że przemysł winiarski jest tylko trochę lepszy dzięki przestrzeniom stworzonym dla innych.

Musimy przyznać, że na całym świecie istnieją dwa silosy specjalistów od mediów winiarskich. Aby być bardziej dokładnym, jeden silos, specjaliści od białych mediów, istnieje od tysięcy lat, o czym świadczą pisma poprzedzające własne testamenty Biblii na temat wina. Drugi, bardzo skarłowaciały silos, nie-biali specjaliści od mediów, istnieje od około 1990 roku, czyli zaledwie 32 lata. Musimy mówić prawdę o tym okrucieństwie.

Ta luka jest myląca. Luka to obojętność, instynkt samozachowawczy, interes własny, rozbieżność, wygodne i popularne słabości. Terminowe i skoordynowane sześciocyfrowe strategie ochrony wspólnych wartości moralnych, etycznych i innych zbiorowych wartości przemysłu winiarskiego nie obejmują inkluzywności.

Jeśli „lato rozrachunku” dwa lata temu czegoś nas nauczyło, to tego, że skryptowe komunikaty prasowe, posty w mediach społecznościowych w języku ulicznym nie przynoszą zmian. Media winiarskie nie są odpowiedzialne za inkluzywność. Poprosić ich. Kierownictwo wydawnicze, udziałowcy korporacyjni i interesariusze są odpowiedzialni – i od nich musi zacząć się prawdziwa zmiana.

Jeśli globalny i lokalny konsument zatrzyma się, pomyśli, zacznie zadawać pytania i żądać ważnych paragonów, wtedy – i tylko wtedy – w branży winiarskiej nastąpią drobne zmiany.

Różnorodność w świecie wina

Jak myślisz, dlaczego tak ważne jest posiadanie różnych perspektyw na opowiadanie historii w naszej branży?

Chociaż przemysł winiarski jest dość zamknięty i ma jeden głos, nie jest monolitem.

Moim zdaniem mnogość dobrego pisania o winie nie miała swoich najlepszych dni. Pióro jest potężne, a publikowanie zmienia świat. Żaden pisarz nie zajmujący się białym winem nigdy nie wspiął się na salę degustacyjną ani na ściany zamku i nie został wydawcą ani nie osiągnął żadnego szczebla kierowniczego w pisaniu o winie. Ten fakt historyczny nie powinien dobrze zadomowić się w wydawnictwach lub w branży winiarskiej. Tak więc myślę, że w 2022 r. nie chodzi tak bardzo o pisarza wina, jak o to, że 99,9% branży zajmującej się pisaniem wina (i wina) musi przyjąć różne i niepowtarzalne perspektywy.

Każda większa branża w naszym świecie, od żywności, technologii, rozrywki, sportu i tak dalej, poczyniła widoczne i weryfikowalne kroki w celu zróżnicowania głosów i twarzy. Świat wina mógł skorzystać tylko z posiadania jak największej liczby głosów wykorzystujących każdy gatunek literacki, aby dzielić się tym, co chcą o winie.

Kto jest najbardziej niedocenianą osobą w branży napojów winiarskich?

Konsument. Niedoceniane, niedoceniane, niedoceniane i z założenia niedouczone.

Jesteś w barze nurkowym. Co zamawiasz?

Na początek nie zamawiam wina ani piwa w nurkowym barze, więc tyle. (Śmiech.) Zamówiłbym jednak to, co barman uzna za „najlepszy” napój – konkretnie w Harry’s Bar w Wenecji we Włoszech. Kiedy barman robi mi drinka, ja się angażuję. – Proszę, opowiedz mi historię, dlaczego ten napój jest najlepszy – mówię. Lubię historie, więc słucham, rozmawiam i uczę się. Najlepiej, gdy uczymy się od siebie i budujemy ze sobą autentyczne relacje.