Dni chwały, cóż, będą cię omijać
Dni chwały w mgnieniu oka młodej dziewczyny
Dni chwały, dni chwały.

W połowie lat 80. Bruce Springsteen wypowiedział te słowa w utworze „Glory Days”, refleksji nad lepszymi czasami, które nigdy nie powrócą. I chociaż The Boss miał na myśli dorastanie w swoim rodzinnym New Jersey, teksty są trafną metaforą tego, co działo się w ostatnich latach ze sprzedażą chilijskiego wina w Stanach Zjednoczonych, tylko z publicznością pijącą wino w roli kapryśnego młoda dziewczyna.

Po półtorej dekadzie kupowania większości tego, co miały do ​​zaoferowania chilijskie winiarnie, a tym samym plasując Chile w pierwszej piątce światowych krajów eksportujących wino, amerykańscy konsumenci wzdrygają się przed kupnem chilijskiego wina. Według danych dostarczonych przez Wines of Chile w ciągu ostatnich dwóch lat ilość chilijskiego wina eksportowanego do USA spadła o około 10%. Pod względem wartości eksport z Chile do USA spadł o mniej gorzkie 7%.

Niezależnie od tego, czy jest to wina gospodarki, zbyt potężnego chilijskiego peso, które spowodowało, że wina w tym kraju są droższe, zwiększona obojętność konsumentów na chilijskie wina jako całość, czy po prostu pijący wino przechodzą do następnego gorącego towaru (argentyńskie Malbec, prowansalskie różowe, Moscato) Chile przeżywa trudne chwile na jednym ze swoich kluczowych rynków eksportowych (Wielka Brytania również się rozpada).

Dobra passa dla chilijskich winiarzy, i nie jest to bez znaczenia, polega na tym, że wschodzące rynki wina, takie jak Chiny, Japonia i Brazylia, odbierają sporą część luki, przy czym wielkość eksportu w Brazylii wzrosła o około 12% od 2010 r. I aż 60% w Chinach, gdzie sprzedaż chilijskiego wina powinna w tym roku przekroczyć dwa miliony przypadków.

W świetle tej nowej rzeczywistości chilijski rząd i organizacja handlowa Wines of Chile na początku tego roku zaprosili mnie do przyjazdu do Chile i wygłoszenia wykładu dla branży na temat tego, jakie wina odniosły sukces w USA i co Chile może zrobić, aby odzyskać dni halcyon, które określiłbym jako koniec lat 90. do obecnego okresu recesji, który rozpoczął się w 2008 roku.

Powiedziałem swoim słuchaczom, że chociaż dni chwały najprawdopodobniej minęły, głównie dlatego, że niczego nie można odkryć więcej niż raz, jest kilka rzeczy, które powinni zrobić, aby utrzymać obecną pozycję Chile w USA:

• Skoncentruj się na tym, co kraj robi najlepiej: Amerykanie uwielbiają Cabernet Sauvignon (jest to najpopularniejsze czerwone wino w tym kraju), a Cab to najlepsze i najbardziej konsekwentne czerwone wino w Chile. Jednak Chile wydaje się mieć obsesję na punkcie popychania Carmenère, z jej ziołowymi aromatami i smakami, jako charakterystycznej czerwieni. Byłbym zszokowany, gdyby Carmenère kiedykolwiek podbiła amerykańskie podniebienie, więc trzymaj się Cabernet Sauvignon i reklamuj to jako dumę i radość Chile.

• Promuj chilijskie wino poprzez kuchnię chilijską: Chile może poszczycić się jednymi z najlepszych owoców morza na świecie, ale poza błędnie nazwanym chilijskim labraksem, co opinia publiczna wie o chilijskich owocach morza i jak łączy się je z pikantnymi Sauvignon Blancs? Argentyna ma swoją wołowinę, Hiszpania ma tapas, Włochy mają makaron. Chile ma Ocean Spokojny i wszystko, co na nim żyje.

• Zdefiniuj, kim są Chilijczycy i czym jest Chile: Chile ma około 17 milionów ludzi, niektórzy z bardzo dobrymi osiągnięciami, ale nie ma silnej tożsamości w świecie wina, a przynajmniej tak mi mówią sommelierzy i inni tak zwani degustatorzy. Czy Chile może skorzystać na światowej klasy kampanii marketingowej i reklamowej, w której biorą udział słynni żyjący Chilijczycy (przepraszam, Pablo Neruda)? Głównymi kandydatami są autorka Isabel Allende, aktorka Leonor Varela ( Dallas ) oraz obiecująca międzynarodowa gwiazda piłki nożnej Alexis Sánchez. A ponieważ niewiele miejsc na świecie jest tak efektownych wizualnie, jak Patagonia, Andy i Kraina Jezior w tym kraju, wcisnąć te obrazy w oczy i umysły konsumentów. W ten sposób chilijscy sprzedawcy wina mieliby więcej rzeczy do powieszenia poza Carmenère i winami, które nie są już tak tanie jak kiedyś.