Róże wielkokwiatowe dodają ogrodowi odrobinę koloru (w szerokiej gamie odcieni) wraz z ich pięknym zapachem. Odporne na strefy 4-9, wieloletnie róże wielkokwiatowe są wysokie i mają dość rzadki pokrój, co sprawia, że ​​dobrze komponują się z innymi bylinami i krzewami.

Michaela Mckinleya.

Przegląd róż Grandiflora

Nazwa rodzaju	Różowy
Nazwa zwyczajowa	Róża wielkokwiatowa
Typ rośliny	Wieloletnia, róża
Światło	Słońce
Wysokość	4 do 6 stóp
Szerokość	2 do 4 stóp
Kolor kwiatów	Pomarańczowy, różowy, fioletowy, czerwony, biały, żółty
Kolor liści	Niebieski zielony
Funkcje sezonu	Letni rozkwit
Cechy szczególne	Kwiaty Cięte, Zapach
Strefy	4, 5, 6, 7, 8, 9
Propagacja	Sadzonki łodyg

Gdzie sadzić różę wielkokwiatową

Sadź róże wielkokwiatowe w dobrze przepuszczalnej glebie w miejscu pełnym słońca. W przypadku mniej niż pełnego słońca zwiększasz prawdopodobieństwo licznych problemów, w tym mniejszej liczby kwiatów, większej liczby opadających łodyg i słabych, rzadkich roślin.

Róże Grandiflora to spektakularne rośliny okazowe, ale ich wysokość sprawia, że ​​doskonale nadają się do sadzenia na tyłach mieszanych rabat i ogrodów różanych. Dzięki długim łodygom doskonale nadają się do stosowania w ogrodach tnących. Jeśli to możliwe, ustaw je tak, aby móc cieszyć się ich zapachem przez cały dzień i wieczorem.

Jak i kiedy sadzić różę wielkokwiatową

Róże wielkokwiatowe sadzić po ostatnich przymrozkach wiosną lub nie później niż sześć tygodni przed pierwszymi przymrozkami jesienią, aby dać roślinom czas na ukorzenienie się przed przejściem w stan uśpienia zimą.

Po wykopaniu dołu dla róży delikatnie rozłóż korzenie na kopcu ziemi i wypełnij zmienioną ziemią, wypełniając wszelkie szczeliny i lekko ugniatając, aby usunąć wszelkie kieszenie powietrzne wokół korzeni. Upewnij się, że połączenie przeszczepu (wybrzuszony guzowaty punkt u podstawy rośliny) jest zakopane 1 do 2 cali poniżej poziomu gleby w północnym klimacie i tuż nad glebą w cieplejszych temperaturach. Przytnij wszystkie łodygi wychodzące spod tego związku; w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że przejmie kontrolę silniejsza podkładka.

Róże Grandiflora należy sadzić w odległości 6 stóp od siebie, aby każda roślina miała dużo miejsca do wzrostu i dobrą cyrkulację powietrza, aby zapobiec pleśni i chorobom grzybiczym.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji róż Grandiflora

Przy odpowiedniej wodzie i słońcu róże wielkokwiatowe są roślinami łatwymi w pielęgnacji.

Światło

Podobnie jak wszystkie inne rodzaje róż, róże wielkokwiatowe potrzebują pełnego słońca przez co najmniej sześć godzin dziennie.

Gleba i woda

Róże Grandiflora należy sadzić w dobrze osuszonym , gleby gliniaste o pH bliskim 7,0. Jeśli masz słabą glebę, popraw ją, dodając dużą ilość uniwersalnej mieszanki doniczkowej i mchu torfowego, aby ją rozjaśnić. Podlewaj róże wczesnym rankiem u podstawy rośliny, aby uniknąć zamoczenia kwiatów i łodyg. Zmniejsza to ryzyko chorób. Poczekaj z podlewaniem, aż górne 2 cale gleby wokół rośliny wyschną, zwykle około raz w tygodniu.

Temperatura i wilgotność

Idealna temperatura dla róż wielkokwiatowych wynosi 70°F. Kiedy temperatury regularnie przekraczają 30°F, chroń róże przed upałem i słońcem, szczególnie po południu, kiedy słońce jest najsilniejsze. Materiał cieniujący luźno ułożony na podporach (nie spoczywający na różach) zapewnia roślinom pewną ochronę, podobnie jak strategicznie rozmieszczone parasole ogrodowe.

Kiedy robi się zimno, poczekaj na pierwszy silny mróz, kiedy liście opadną, a temperatura spadnie poniżej zera chroń swoje róże przed mroźną pogodą. Owiń je płótnem lub przykryj ziemią i liśćmi lub słomą sosnową aż do wiosny, aby zapobiec ich wielokrotnemu rozmrażaniu i ponownemu zamarzaniu przez całą zimę.

Nawóz

Róże są roślinami ciężkimi, więc planuj odpowiednio; Odmiany powtarzające kwitnienie będą zadowolone z regularnych dawek nawozu. Używaj nawozu o powolnym działaniu co sześć tygodni, mieszając go z kilkoma centymetrami gleby i dobrze podlewając po zastosowaniu. Aby uzyskać odpowiednią ilość do użycia, postępuj zgodnie z instrukcjami na etykiecie produktu.

Przycinanie

Przycinanie najlepiej wykonywać późną zimą, zanim rośliny wypuszczą nowe wiosenne pędy. Usuń stary, martwy wzrost i chore drewno. Długie, energiczne pędy można przyciąć do czterech do sześciu pąków u podstawy. W miarę starzenia się roślin i gęstnienia pędów może zaistnieć potrzeba przycięcia niektórych starszych pędów prawie do ziemi. Pobudzi to nowy wzrost u podstawy rośliny i może również zwiększyć przepływ powietrza.

Róże o martwych głowach przez cały sezon, aby promować nowe pączkowanie i kwitnienie.

Jak przycinać róże każdego rodzaju, aby zmaksymalizować kwitnienie

Doniczki i przesadzanie Grandiflora Rose

Róże Grandiflora do sadzenia wymagają 15-litrowego pojemnika. Doniczki i przesadzanie róż mogą sprawić, że rośliny będą rosły przez wiele lat, pod warunkiem, że przesadzisz je, gdy staną się zbyt duże w stosunku do pojemników. Proces doniczkowanie i przesadzanie róż jest podobne do sadzenia ich w ziemi.

Szkodniki i problemy

Choroby liści są największym problemem wielu róż, a wielkokwiatowe są podatne na wszystkie najczęstsze choroby, które nękają róże. Jedną z najgorszych jest czarna plamistość, choroba grzybicza powodująca ciemne plamy na liściach. W wielu klimatach czarna plama jest prawie nieunikniona w przypadku krzewów róż. Najlepiej jest działać proaktywnie i sadzić w pełnym słońcu, prawidłowo przycinać, aby zapewnić dobry przepływ powietrza i unikać zamoczenia liści, jeśli to możliwe. Dokuczliwe są także mączniaki, m.in. odmiany sypkie i puszyste. Kontroluj je tak, jak czarną plamę.

Choroba rozetowa to poważny problem który rozprzestrzenia się po regionach. Jeśli podejrzewasz, że jest to problem w Twoim ogrodzie, skontaktuj się z nami Roserosette.org o poradę i pomoc.

Jak rozmnażać różę wielkokwiatową

Ogrodnicy mogą rozmnażać róże za pomocą sadzonek łodygowych swoich ulubionych roślin. Róże wielkokwiatowe rosną jednak na podkładkach szczepionych, a sadzonki nie zapewnią roślinom podobnej odporności na choroby jak oryginalny krzew. Jednak zapach i kwiaty mogą być podobne.

W przypadku opatentowania róży rozmnażanie jej przed wygaśnięciem patentu jest nielegalne. Jednakże ogrodnicy przydomowi mogą legalnie rozmnażać zdecydowaną większość róż dla własnej przyjemności; po prostu sprawdź najpierw, czy nie jest to opatentowane.

Najlepsze rośliny do rozmnażanie róż są stosunkowo nowe, mają mniej zdrewniałe łodygi, które można łatwo przyciąć. Największe szanse na ukorzenienie mają sadzonki pobrane wiosną lub wczesnym latem z pędów tego samego sezonu i przycięte bezpośrednio pod węzłem.

Po przekwitnięciu łodygi odetnij 12-calowe cięcie z końcówki. Usuń wszystkie pąki i liście z wyjątkiem dwóch górnych liści. Zanurz dolną połowę sadzonki (lub więcej, jeśli to konieczne, aby uwzględnić dwa węzły) w hormonie ukorzeniającym. Napełnij pojemnik o głębokości od 6 do 8 cali ziemią ogrodową zmieszaną z perlitem i wykonaj ołówkiem otwór w środku podłoża do sadzenia. Umieść sadzonkę w otworze, uważając, aby nie zetrzeć zbyt dużej ilości proszku ukorzeniającego. Umocnij podłoże do sadzenia wokół podstawy sadzonki, podlej je i przykryj całą doniczkę przezroczystą plastikową torbą, aby utrzymać wilgoć. Umieść pojemnik w ciepłym miejscu z jasnym światłem (nie w pełnym słońcu) i monitoruj go, aby upewnić się, że gleba pozostaje wilgotna.

Po około dwóch tygodniach sadzonki drewna iglastego zaczną się ukorzeniać. Przetestuj, wyjmując plastikową torebkę i delikatnie pociągając za górne liście. Opór wskazuje, że rozpoczęło się ukorzenianie. Możesz także sprawdzić, czy w otworze drenażowym widać korzenie. Jeśli rozpoczęło się ukorzenianie, usuń plastikową torebkę. Gdy sadzonka rozwinie mocny system korzeniowy, można ją sadzić w ogrodzie.

Ogrodnicy muszą uzbroić się w cierpliwość zarówno ze względu na pomyślne rozmnażanie, jak i czas potrzebny na wzrost nowych roślin. Ukorzenienie sadzonek z twardego drewna zajmuje do dwóch miesięcy i ma niższy wskaźnik powodzenia niż sadzonki z drewna iglastego. Tak czy inaczej, potrzeba kilku lat, aby roślina rozkwitła.

Rodzaje róż wielkokwiatowych

Róża „Dicka Clarka”.

Denny’ego Schrocka

Różowy „Dick Clark” jest chwalony jako róża-kameleon; nie ma dwóch takich samych kwiatów. Czarno-czerwone pąki otwierają się spiralnie, ukazując kremowo-różowe i magenta kwiaty. Strefy 6-9

Róża „Pieśń Ziemi”.

Douga Hetheringtona

Różowy „Earth Song” to wyjątkowo wytrzymała odmiana wielkokwiatowa wyhodowana na Uniwersytecie Stanowym Iowa. Duże, jasnoróżowe kwiaty w kształcie urny zaczynają się otwierać wczesnym latem i utrzymują się aż do przymrozków. Ta energiczna roślina ma wzniesiony pokrój i błyszczące, ciemnozielone liście. Dorasta do 5 stóp wysokości i 4 stóp szerokości. Strefy 4-9

Róża „Miodowy Dijon”.

Douga Hetheringtona

Różowy „Honey Dijon” ma różowe, brzoskwiniowe i brązowe odcienie, które mieszają się z kwiatami przypominającymi porcelanę. Najbardziej wyraziście prezentuje swoje kolory w niższych temperaturach i ma słodki, owocowy zapach. Wysoka, energiczna roślina dorasta od 4 do 5 stóp wysokości. Strefy 5-9

Róża „Maria Shriver”.

Douga Hetheringtona

Różowy „Maria Shriver” oferuje duże, doskonale uformowane, chmurnobiałe kwiaty, które otwierają się w gronach na długich łodygach i wydzielają cytrusowy zapach. Roślina osiąga wysokość od 4 do 5 stóp. Strefy 6-9

Róża „Octoberfest”.

Douga Hetheringtona

Różowy „Octoberfest” to łagodna mieszanka żółci, pomarańczy i czerwieni, która nadaje płatkom świetlisty blask. Kwiaty półpełne mają umiarkowany owocowy zapach. Rośliny osiągają wysokość 6 stóp i mają pokrój wyprostowany. Strefy 5-9

Róża „Promienne perfumy”.

Ryszarda Baera

Różowy „Radiant Perfume” to niesamowity pokaz kolorów i zapachów. Duże, złotożółte kwiaty mają cytrusowy zapach. Rośliny osiągają 5 stóp wysokości i szerokości. Strefy 5-9

Róża „Królowej Elżbiety”.

Michaela Mckinleya

Różowy „Queen Elizabeth” to wielokrotnie nagradzana odmiana o elegancko uformowanych, lekko pachnących, jasnoróżowych kwiatach. Rośliny wykazują wysoką odporność na choroby i odporność, osiągają 6 stóp wysokości i 2-1/2 do 3 stóp szerokości i mają ciemnozielone liście. Strefy 5-9

Róża z „Turnieju Róż”.

Piotra Krumhardta

Różowy „Turniej Róż” charakteryzuje się beżowo-różowymi płatkami o satynowej fakturze. Kwiaty mają lekki, korzenny zapach. Liście są odporne na choroby na roślinach osiągających wysokość od 4 do 5 stóp. Strefy 5-9

Róża „Szkarłatnego Rycerza”.

Eda Gohlicha

Różowy „Scarlet Knight” to wielokrotnie nagradzana odmiana o głęboko zabarwionych i dramatycznych kwiatach, które zaczynają się od prawie czarnych pąków i rozwijają się do podwójnych szkarłatnych kwiatów o lekkim zapachu starej róży. Kwiaty pojawiające się po jednym na łodydze lub w gronach, dobrze utrzymują się w ciętych bukietach. Liście są ciemnozielone na wysokich, wyprostowanych roślinach, które osiągają 5 stóp wysokości i 2-1/2 stopy szerokości. Strefy 5-9

Róża „Dziki Błękitny Tam”.

Davida Speera

Różowy „Wild Blue Yonder” oferuje skupione, przypominające kamelię kwiaty w kolorze lawendowego różu z mocnym zapachem cytrusów i róży herbacianej. Jest to wielokrotnie nagradzana odmiana, która dorasta do 4 stóp wysokości. Strefy 6-9

Często Zadawane Pytania

• Jak wysokie osiągają róże grandiflora?

  Róże Grandiflora mogą osiągać wysokość nawet 6 stóp.

• Jakie jest pochodzenie róży wielkokwiatowej?

  W wyniku skrzyżowania hybrydowych róż herbacianych z różami floribunda i cechujących się zwyczajami obojga rodziców, grandiflory znane są z wysoko położonych kwiatów, podobnych do ich hybrydowych rodziców herbacianych, a także z wyższej wysokości roślin. Róże wielkokwiatowe, pochodzące od rodzica floribunda, mają wiele kwiatów na łodydze, w przeciwieństwie do hybrydowych róż herbacianych.

Czy ta strona była pomocna?Dziekuję za odpowiedź!Powiedz nam dlaczego! Inne Prześlij