Południowoaustralijski winiarz trzeciego pokolenia, Francis d’Arenberg Osborn – powszechnie znany jako d’Arry – zmarł 16 grudnia w wieku 95 lat.

Uznawany za jednego z ojców założycieli nowoczesności McLaren ok przemysł winiarski, d’Arry założył rodzinną winiarnię, d’Arenberg , od producenta masowego do jednej z najbardziej znanych na świecie australijskich wytwórni w ciągu 70 kolejnych roczników. Z kolei odegrał znaczącą rolę w zmianie postrzegania McLaren Vale jako regionu masowej uprawy winorośli na taki, który może oferować wina premium na równi z winami z sąsiednich Dolina Barossa .

W swoim 95. roku życia d’Arry wciąż można było zobaczyć, jak kosi trawnik posiadłości, rozmawia z gośćmi w sali degustacyjnej i podróżuje po wielu z 90 krajów, do których eksportuje d’Arenberg. Często pojawiał się u boku swojego syna, Chestera Osborna, który w 1984 roku przejął stery produkcji wina i uprawy winorośli od swojego ojca.

„Mieliśmy niesamowity związek” — mówi Chester Osborn. „Był świetnym gawędziarzem. Mógł mówić i mówić w nieskończoność i zazwyczaj było to całkiem zabawne”.

W ciągu swojej długiej kariery zarówno człowiek d'Arry, jak i jego wina zdobyły liczne nagrody. Należy do nich jedno z najbardziej prestiżowych australijskich trofeów Jimmy'ego Watsona, przyznane w 1969 roku za nagrodę d'Arenberga z 1968 roku. Cabernet Sauvignon . Sam człowiek otrzymał Medal Jubileuszu Królowej w 1978 roku i Medal Orderu Australii w 2004 roku, by wymienić tylko kilka wyróżnień.

Kompletny przewodnik po australijskim winie według stylu

Sukces jest szczególnie niezwykły, biorąc pod uwagę skromne początki zarówno d’Arry’ego, jak i jego win.

D'Arenberg zaczynał jako winnica, początkowo nazywana Bundarra, gdzie znajdowało się osiem akrów Sziraz oraz Grenache zostały posadzone w 1912 r. Umieścił je w ziemi dziadek d’Arry'ego, Joseph Osborn, dla jego syna Franciszka (Franka), który zbudował winnicę w 1927 r. Wino sprzedawano hurtowo lokalnym producentom. Kiedy Frank zachorował w 1943 roku, jego syn d’Arry – którego matka i imiennik zmarł tego samego dnia, w którym się urodził – opuścił szkołę w wieku 16 lat, aby zająć się winnicą i winnicami. Pracował bez prądu, używając generatorów i pomp napędzanych naftą, bez pługa; winnice były uprawiane przez konie, aż do zakupu ciągnika z oponami w 1946 roku.

W 1959 roku d’Arry założył własną markę, d’Arenberg (nazwa „Bundarra” została usunięta w 1965 r.), wprowadzając rozpoznawalny obecnie na całym świecie czerwony pasek na etykietach win. W ciągu dwóch lat w latach 60. zbudował nie jedną, a dwie sale degustacyjne. Z nie formalne szkolenie winiarskie , d’Arry uczył się w pracy, chłonąc wiedzę swoich rówieśników.

„Tata nie był wyszkolony na winiarza” — mówi Osborn. „Mówił, że robił wino na siedzeniu swoich spodni. Jego winiarstwo zostało opracowane przez ludzi, którym sprzedawał wino luzem. Przychodzili do winnicy i mówili mu: „Musisz zmienić tę metalową linię moszczu na plastikową” lub „Musisz dodać dwutlenek siarki na tym lub innym etapie”.

Wraz z ukształtowaniem się stylu winiarskiego d'Arry'ego, zmieniły się również jego preferencje dotyczące wina.

„Nie lubił Pinot Noir – śmieje się Osborn. „Myślał, że to było lekkie i wkurzające. Oczywiście uwielbiał grenache” — mówi, odnosząc się do różnorodności i stylu (owoce o zaawansowanej, ale mocnej strukturze, ze starymi dąb i zawsze wciśnięty do kosza), dla którego d'Arenberg - i, mówiąc różnorodnie, region McLaren Vale - kibicował najgłośniej.

Jednak jako osoba d'Arry nie był głośny.

„Jako mężczyzna był bardzo delikatny” — wspomina Osborn. „Nigdy nie podniósł na mnie głosu”.

„Był skromny i zawsze się śmiał” — mówi Rob Buono, prezes firmy Piwnice Starego Mostu , d’Arenberga NAS. importer od prawie 30 lat. „Uwielbiał dokuczać Chesterowi w sprawie ilości pieniędzy, które wydawał na wino, czy czegokolwiek innego. Był oszczędny, jak wielu przedstawicieli pokolenia epoki Wielkiego Kryzysu, ale hojny w stosunku do czasu i zawsze z historią”.

„Sukces firmy mierzył wielkością zadłużenia” — mówi Osborn. „Nasz nie miał żadnych… Nauczył mnie, że muszę uzasadnić wydawanie pieniędzy”.

Kiedy Osborn w czwartym pokoleniu – i pierwszy wyszkolony winiarz w rodzinie – przejął produkcję, popchnął uprawę winorośli d’Arenberga w kierunku niższych plonów, uprawy suchej i zasady organiczne i biodynamiczne . Początkowo d’Arry stawiał opór.

Liderzy biodynamicznej produkcji wina ujawniają sukcesy

„Powiedział:„ Cóż, lepiej sprzedajmy winnice teraz, zanim umrę, żebyśmy mogli coś dla nich kupić. ”Był naprawdę zaskoczony, że winorośle nie obumarły i kwitły, ponieważ nie sterylizowaliśmy gleby, dopóki nie nie żył” – wspomina Osborn. „Uwierzył we mnie, co było piękną rzeczą”.

Dziś d’Arenberg jest największą winnicą i winnicą z certyfikatem biodynamicznym Australia . Jest to również jedna z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej odwiedzanych winnic w kraju, po części dzięki sławie wina i Willy'emu Wonce Sześcian , wielozmysłową, wielopoziomową salę degustacyjną i przestrzeń eventową górującą nad krajobrazem jak Kostka Rubika zrzucona przez olbrzyma pośrodku winnic. The Cube był dziełem Chestera Osborna, ale to d’Arry położył podwaliny pod markę, która obejmowała zarówno tradycyjne winiarstwo, jak i dużą dawkę zabawy.

Buono pamięta moment, w którym d’Arry podzielił się z nim filozofią biznesową winnicy:

„Koncentrował się na ludziach, a nie na pretensjach; chodziło o bycie rolnikiem, który kocha ziemię, a nie korporacją. [D'Arry] był aktem klasowym; dżentelmen i uczciwy biznesmen. To nie będzie to samo w McLaren Vale z nieobecnością jednego z facetów, którzy pomogli umieścić go na mapie w pierwszej kolejności. Spoczywaj w pokoju, d'Arry.