Zabytkowe szkło ma swoje miejsce, ale czy chciałbyś wypić zabytkowy koktajl? Coraz więcej barmanów bierze w swoje ręce stare i rzadkie trunki, niektóre z lat pięćdziesiątych i wcześniejszych, i mieszają je w drogie koktajle z limitowanej edycji.

„Nie uważam, że to świętokradcze” - mówi Travis Brown, dyrektor baru w nowojorskiej Alder, który rozpalał drinki jak Martinez przyrządzony z Plymouth Gin, słodkim wermutem Martini Rosso i likierem Stock Maraschino, wszystko około 1960 roku. „Miał być konsumowany, tak jak robiono płytę winylową do słuchania”. Chodzi o sprzedaż „odrobiny nostalgii”.

Jednym z głównych dostawców antycznego alkoholu jest Edgar Harden, założyciel i dyrektor londyńskiego Old Spirits Company , wcześniej w Christie’s Auction House. Harden przeszukuje sprzedaż nieruchomości i ciemne piwnice w poszukiwaniu rzadkich, zakurzonych butelek po alkoholu.

„Mam około 3500 butelek wszystkiego, co możesz sobie wyobrazić” - mówi Harden. Najstarsze butelki, które staną mu na drodze? Koniak z 1795 roku i Madeira z 1800 roku.

Czasami po drodze pojawiają się całe kolekcje. Harden kupił 176 butelek od zespołu rekwizytów niedawno zapakowanego serialu telewizyjnego Szaleni ludzie. Niektóre butelki zostały wylane na prywatnej imprezie, inne sprzedane chętnym kupcom, takim jak Brown at Alder (tak, możesz wypić zapas Dona Drapera).

Trend koktajlowy w stylu vintage od jakiegoś czasu nabiera tempa. Niektóre bary oferują specjalne drinki wykonane ze starych butelek, chociaż trwają one tylko tak długo, jak długo trwa ich zawartość.

Plik Eksperymentalny klub koktajlowy w Nowym Jorku jako jedna z pierwszych wprowadziła do swojego menu sekcję „Vintage Cocktails”, w tym napoje takie jak Chet Baker (150 USD), w tym rum Leeds & Wakefield Jamaica z lat 40.

Jack Rose Dining Saloon w Waszyngtonie, znanej z wyboru pyłki , ostatnio wystawił w swojej piwnicy specjalną ofertę Dram & Grain za 135 dolarów, wykonaną z koniaku z lat 50. i Green Chartreuse z lat 60.

Jednak chyba najbardziej high-endowym przykładem jest Vintage Brandy Crusta w Canon w Seattle , wyprodukowany z koniakiem z lat 70., Cointreau z lat 30., Maraschino z lat 60. i gorzkich Peychaud z lat 30., sprzedawany za solidne 1100 dolarów.

Dla porównania, napoje geriatryczne Alder kosztowały zaledwie 30 dolarów. Ale czy ten zabytkowy Manhattan za 30 dolarów różni się tak bardzo od standardowej wersji za 14 dolarów? Brown mówi: „Tak”. Bardzo stare alkohole mogą się lekko utlenić, bardziej lepkie lub mniej upalne. Smaki mogą złagodzić lub stać się bardziej skoncentrowane do tego stopnia, że ​​Brown musiał dostosować receptury, aby uwzględnić takie zmiany.

„Spędzenie kilku dekad w zamkniętej butelce robi wielką różnicę” - mówi.

Oczywiście nie wszystkie duchy starzeją się wdzięcznie. Gin może zwiotczeć, gdy nuty jałowca blakną, podczas gdy źle przechowywany wermut może stać się niezdatny do picia, co nie sprzyja martini.

Innymi słowy, jeśli znajdziesz koktajl vintage, który Ci się podoba, najlepiej go wypić.

„Możesz nie być w stanie tego ponownie zdobyć” - mówi Brown. „To zdecydowanie rozdzierające serce”.

Vintage Barware Booms