Piasek, słońce, skorupiaki i… Koniak ? Może się to wydawać nieprawdopodobną mieszanką, ale najbardziej wysunięta na zachód część słynnego francuskiego regionu koniaku wypływa z Oceanu Atlantyckiego i tworzy malownicze „Cognac coast”.

W przeszłości łatwy dostęp do Atlantyku przyciągał francuskich producentów brandy. Dzieje się tak pomimo tego, że piaszczyste gleby regionu były uważane za mniej przyjazne dla winogron niż gleby bogate w kredę w centralnej Crusie Cognac lub na najlepszych obszarach uprawy winorośli.

Te piaszczyste warunki okazały się korzystne, gdy przez Europę przetoczyła się filoksera. Szkodnik nie mógł przedrzeć się do korzeni winorośli przez niestabilną glebę, ponieważ ich tunele się zawaliły, co w dużej mierze uchroniło ten obszar przed epidemią.

Miasta portowe zbudowane wokół portów przybrzeżnych kwitły, gdy kupcy wysyłali koniak i inne towary do spragnionych kupców w Anglii, Ameryce i nie tylko. Latarnie morskie i łodzie nadal stoją wzdłuż tych nabrzeży.

Morskie powietrze dostarczyło również interesujących opcji dla dojrzałego koniaku, co skłoniło przebiegłych producentów do budowania jaskiń w zasięgu słuchu fal. Niektóre z powstałych brandy prawie przypominają krzyżowanie się ze szkocką Islay, innym trunkiem z morskimi wpływami, lub w inny sposób zawierają niuanse solonego karmelu.

Dziś turyści mogą udać się na wyspy takie jak Île de Ré i Île d'Oléron, a także do miasta portowego La Rochelle, aby posmakować nadmorskiego życia i wytwarzanych tam wyjątkowych koniaków.

Saint-Martin-de-Ré na Île de Ré, Francja / Getty

Wyspa Re

Pomyśl o Île de Ré jako o Hamptons lub Martha’s Vineyard of France. To modne nautyczne miejsce z kilometrami piaszczystych plaż, na które gromadzą się ci ludzie na wysokich obcasach. Wielu paryżan ma tu drugie domy, a dla celebrytów jest to skromna alternatywa dla luksusowych kurortów na Riwierze.

Wielu mieszkańców korzysta z rowerów do poruszania się po okolicy, napełniając kosze produktami z lokalnych rynków. Wędrują brukowanymi uliczkami do miasta i mijają malownicze domy z dachami z terakoty i okiennicami pomalowanymi na zielono lub niebiesko. W porcie znajdują się małe restauracje, w których turyści popijają wino i obserwują łodzie płynące po wodzie.

Bliżej plaży, mała ostryga kabany —Kabiny lub szopy — serwują świeże małże. Wiosną zbierane są malutkie ziemniaki Île de Ré, jedyna przyznana odmiana Oznaczenie kontrolowanego pochodzenia (AOC) status. Są znane ze swojego łagodnego morskiego smaku, częściowo dzięki wodorostom używanym do ich nawożenia.

Czy w duchach może być terroir?

Pod koniec lat 90. Koniak Camus rozpoczął tu współpracę z lokalnymi plantatorami winogron. Chociaż dom Cognac istnieje od 1863 roku, pracując z winogronami w różnych tradycyjnych Cognac crus, przedsięwzięcie było śmiałym posunięciem.

„Kiedy jest burza, pod winnicą płynie morze” - mówi Jean-Dominique Andreu, dyrektor ds. Marketingu firmy Camus. „Ziemia jest zupełnie inna i oczywiście wino [które staje się koniakiem] nie smakuje tak samo”.

Wprowadzony na rynek w 2005 roku, Wyspa Camus’s Île de Ré Fine butelkowanie odbywa się z winogron uprawianych, zbieranych, destylowanych i leżakowanych na wyspie. To samo dotyczy Ile de Ré podwójnie dojrzewa butelkowanie, chociaż dojrzewa również w innym miejscu w innym miejscu.

„To bardzo nieskazitelny profil” - mówi Andreu z firmy Île de Ré Fine Island Cognac. „Zdecydowanie masz wpływ morza”, co, jak twierdzi, nadaje intensywną nutę jodową, szczególnie w aromacie.

Butelka do wypróbowania

Camus Ile de Ré Fine Island Cognac 52 USD, 91 punktów . Ten „fine island Cognac” przypomina kremowe solone karmelki. Ma dużo bogatego karmelu w nosie i podniebieniu oraz lekką, smakowitą nutę solną. Jest miękki i łatwy do picia, choć dość ostry.

Port La Rochelle / Getty

La Rochelle

Kilka minut jazdy na wschód od Île de Ré znajduje się nadmorskie miasto La Rochelle. Główną atrakcją tego miejsca jest Vieux Port, czyli stary port, który jest lokalną bramą do Oceanu Atlantyckiego.

W porównaniu z okolicznymi wyspami La Rochelle nie jest znanym miejscem plażowania, ale ma nieco bardziej miejski klimat, idealny dla turystów poszukujących atrakcji historycznych i kulturowych. Miasto otaczają średniowieczne fortece, wzniesione podczas XVII-wiecznego oblężenia w walce między katolikami a protestantami (hugenotami).

W 1890 roku obszar ten był lepiej znany jako centrum handlowe z portem handlowym dostępnym dla większych statków. Wejście do starego portu jest otoczone dwiema imponującymi wieżami: Saint-Nicolas Tower i Tower de la Chaîne, nazwanej tak, ponieważ między dwiema konstrukcjami w nocy był zawieszony łańcuch, aby zamknąć port. Obecnie turyści i kupcy częściej przyjeżdżają przez Lotnisko La Rochelle - Île de Ré .

Od prawie 150 lat Normandin-Mercier przywiózł swój Cognac, wytwarzany z winogron zebranych i destylowanych w Grand Champagne i Petite Champagne Crus, do La Rochelle, aby dojrzeć. W 1872 roku założyciel Jules Normandin i jego żona, Justine Mercier, zbudowali w pobliżu jaskinie, aby wykorzystać chłodny, umiarkowany klimat i wilgoć zapewnianą przez pobliski ocean.

Chociaż nie smakuje wyraźnie jak morze, „wilgotne jaskinie dają łagodny alkohol” - mówi Edouard Normandin. Wraz ze swoją siostrą Audrey reprezentuje piąte pokolenie rodziny, która dojrzewa i kończy produkcję koniaków w regionie La Rochelle.

Butelka do wypróbowania

Normandin-Mercier Fine Champagne Prestige Cognac 98 USD, 96 punktów . Zupełnie dopracowany i złożony, z przodu ukazuje kwiatową lejkę, przechodzącą w bardziej wyraziste aromaty wanilii i miodu. Podniebienie jest stosunkowo wytrawne, z kakao i skórą rozjaśniające do imbiru i nut tropikalnych owoców. Wspaniały region Szampanii.

Ile d'Oléron, Francja / Getty

Wyspa Oléron

Most o długości niespełna dwóch mil łączy La Rochelle z Île d'Oléron, drugą co do wielkości wyspą Francji po Korsyka i najbardziej wysunięta na południe wyspa na francuskim wybrzeżu Atlantyku. Jest to także najdziksza plaża, na której znajdują się skaliste plaże, kredowe klify, wydmy i bagna, które są cenione przez obserwatorów ptaków.

Odwiedzający mogą zobaczyć i wspiąć się na kultową latarnię morską w czarno-białe paski w Chassiron lub spacerować wśród kolorowych chat hodowlanych ostryg wzdłuż portu w Fort Royer, z których część została przekształcona w pracownie artystyczne.

Wiele plaż graniczy z sosnami. Około jedna trzecia wyspy jest zalesiona, co być może stanowi wgląd w to, jak mógł wyglądać większy region Cognac, zanim lasy zostały wycięte w XIX wieku.

Co musisz wiedzieć o koniaku i armagnaku

To nie przypadek, że połowa Cognac crus nosi nazwę ze względu na postrzeganą jakość lokalnego drewna: Dobre drewno (szlachetne drewno) i Dobre drewno (dobre lasy). Regiony wyspiarskie są częścią B Zwykłe dni (zwykłe drewno), ale wytwarzany tu koniak jest daleki od zwykłego.

W szczególności zbiera się Augier, który specjalizuje się w koniakach jednorodnych i jednoregionowych Ugni Blanc uprawiane winogrona Oléron za odpowiednio nazwane butelkowanie L'Oceanique. Producent twierdzi, że ceni lokalizację za nuty mineralne i wpływ oceanu, a butelkowanie to ma charakterystyczną nutę solonego masła i pikantną cierpkość, rzadko spotykaną w brandy.

Butelka do wypróbowania

Augier L'Oceanique Cognac 62 USD, 94 punkty . Ten koniak o słomkowym odcieniu ma wyraźny zapach popcornu z masłem. Na podniebieniu przechodzi w soloną nutę masła, z solą przypominającą trochę szkockich szkockich, połączoną z wanilią, soczystą nutą gruszki, białych kwiatów i nutą trawy cytrynowej na finiszu. Woda w ustach z ostrą cierpkością, rzadko spotykaną w brandy. Region Bois Ordinaire. Wykonane w 100% z Ugni Blanc.